Overwaardering

Van overwaardering of overschatting is sprake als een individu of een (grote) groep mensen een bepaald object (voorwerp, zaak, gedachtengoed, persoon) een te grote waarde (dunk) toekennen, oftewel wanneer er sprake is van een dergelijke onredelijke beschouwing van hetgeen het om gaat.

Veelal is overwaardering iets waar men zich (nog) niet van bewust is/was, temeer die wetenschap dan hetgeen het om gaat op werkelijke waarde zal waarderen. Echter is er vaak sprake van een bepaalde overtuiging, die sterk kan zijn, of zelfs de overwaardering in stand houdt. De meeste gelovigen hebben dit ook inzake hun geloof, wat in feite niet meer is dan geconcentreerde aannames, welke ook nog eens minder waarde hebben dan samengestelde aannames. Afgezien van de vorm van aannames, blijven dat waarheden welke zijn aangenomen, en dus per definitie als onzeker te beschouwen zijn. De meeste gelovigen gaan, vanwege hun toewijding, ervan uit dat het zo is, althans verkondigen ze dat veelal, en wordt er vaak teveel gezag aan ontleend. Het fundamentalisme en radicalisme is daar een extreme variant aan. Deze overwaardering is nog een overblijfsel van wat eeuwenlang de overheersing van de religie was. Inmiddels is bekend dat de rede niet tot een groter begrip leidt, maar juist het verkrijgen daarvan belet.

Ook bij bepaalde psychische aandoeningen vindt overwaardering plaats, zoals schizofrenie, schizotypische persoonlijkheidsstoornis, hoogmoedswaanzin of andere wanen. Veelal maken deze aandoeningen het dat niet of moeilijk van die denkwijze kan worden afgeweken.

Zie ook

• Onderwaardering, onderschatting.
• Persoonsverheerlijking, overwaardering van een persoon.
• Overwaarde, overwaardering inzake onroerend goed.
• Kokervisie, een visie in een bepaalde (beperkte) richting.