Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ondine
Een Ondine (of Undine) is een mythologische waternimf. Ondines verschijnen ook in de Europese folklore als elf-achtige wezens. Door een mens te huwen, konden Ondines een ziel winnen en een kind baren. De bekendste legende over Ondine gaat over de slaap van Ondine.
De slaap van Ondine
Ondine was een waternimf in de Germaanse mythologie. Ze was erg mooi en zoals alle nimfen onsterfelijk. Wanneer ze echter verliefd werd en zwanger werd van een mens zou ze haar onsterfelijkheid verliezen.
De legende zegt dat Ondine verliefd werd op een beeldschone prins of ridder - Sir Lawrence - en ze trouwden. Een jaar na hun huwelijk baarde ze een kind en vanaf dat moment verdween haar fysieke attractiviteit steeds meer, waardoor Lawrence alle interesse in haar verloor.
Op een middag wandelde Ondine bij de stallen en hoorde haar man snurken. Hij lag in de armen van een andere vrouw, waarop Ondine hem met een vloek bezwoer: "Je zwoer trouw aan me met elke ademteug die je doet, en ik accepteerde je eed. Zolang je wakker bent zul je ademen, maar mocht je ooit weer in slaap vallen dan zal het je laatste adem zijn en sterf je!"
Karakteristieken van ondines
Volgens een theorie van Paracelsus is een Ondine een waternimf of watergeest, ofwel de geest die water tot water maakt. Ondines worden aangetroffen in bospoelen en watervallen. Ze hebben een prachtige stem of lokroep, die soms gehoord wordt boven het geluid van het water uit. Het motief van de sterfelijkheid wanneer Ondines een kind baren, is een motief dat vele romantici en tragedies in de kunst, muziek en literatuur inspireerde.
In het 18e-eeuwse Schotland werden Ondines ook aangeduid als de 'wrake' van het water.
Reproducties van Ondine in de kunst
Fantasy auteurs gebruiken soms prototype-watergeesten die gebaseerd zijn op Ondines in hun verhalen.[1]
Claude Debussy schreef een pianowerk getiteld "Ondine", als onderdeel van de Preludes. Dit muziekwerk wordt op fraaie wijze beschreven in het boek De Kunst van het Pianospel van pianist Cornelius Berkhout.
Antonin Dvořak schreef in 1900 de opera Rusalka, op. 114, op het thema Ondine.
Maurice Ravel schreef het geheimzinnige en razend moeilijke driedelige pianowerk Gaspard de la nuit waarvan Ondine een deel van vormt.
Ondine's vloek
Ondine's vloek is tegenwoordig een medische term die gebruikt wordt bij een zeldzaam syndroom waarbij de autonome (onvrijwillige) controle over het ademhalen verloren gaat, resulterend in de noodzaak om elke ademhaling zeer bewust uit te voeren. Als deze aandoening niet behandeld wordt of de patiënt vergeet te ademen of in slaap valt leidt dit net als bij de ontrouwe echtgenoot van Ondine tot de dood.
Zie ook
Externe links
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º John Grant and John Clute, The Encyclopedia of Fantasy, "Elemental" p 313-4, ISBN 0-312-19869-8