Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nicolas Loufrani
Nicolas Loufrani (Neuilly-sur-Seine, 17 december 1971) is een Frans ondernemer, algemeen directeur van de Smiley Company, de eigenaar van het handelsmerk Smiley en het auteursrecht op de naam en afbeelding in meer dan 100 landen.[1]
De Smiley Company
Hoofdartikel: Smiley
In 1996 richtten Nicolas Loufrani en zijn vader, de Franse journalist Franklin Loufrani in Londen licentiebureau Smiley op.[2] Ze namen alle bestaande merkrechten voor het Smiley-logo waarvan Franklin Loufrani sinds 1971 houder was geweest, terug.[3]
De groei van het merk Smiley
Nicolas Loufrani breidde de registratie van de merknaam uit en versterkte de relatie tussen het logo en de naam door een nieuwe merkidentiteit voor labels, verpakkingen, catalogi en soortgelijke artikelen te creëren. Hij zorgde bovendien voor wereldwijde representatie en ondersteuning voor alle licentiepartners door middel van een uitgebreide[holle frase] merkstrategie. Het doel hiervan was de bekendheid van het logo op hetzelfde niveau te krijgen als die van andere iconische logo's zoals de Nike Swoosh of de krokodil van Lacoste.[4]
Grafische emoticons
In 1997 zag Nicolas Loufrani[5] hoe het gebruik van ASCII-emoticons binnen de mobiele technologie toenam, en hij begon te experimenteren met bewegende Smileys.[6] Hij wilde zo een kleurige, verbeterde versie van de uit leestekens bestaande ASCII-emoticons creëren voor meer interactief digitaal gebruik. Hierna maakte Loufrani een online lijst met emoticons.[7] De emoticons waren onderverdeeld in categorieën: klassiekers, humeur, vlaggen, feest, grappig, sport, weer, dieren, eten, landen, beroepen, planeten, sterrenbeelden en baby's. De ontwerpen werden in 1997 geregistreerd bij het United States Copyright Office, en in 1998 als .gif-files op het internet gepost – de allereerste grafische emoticons in de technologie.[8]
Vanaf 2000 kon de lijst met emoticons van Loufrani op smileydictionary.com worden gedownload op mobiele telefoons. De lijst bestond uit meer dan 1000 grafische emoticons en de ASCII-versies van de smileys. De lijst werd in 2002 in boekvorm uitgegeven door Marabout onder de titel Dico Smileys.[9]
In 2001 begon Smiley Company met het uitgeven van licenties voor de grafische emoticons van Loufrani zodat ze op mobiele telefoons gedownload konden worden, onder meer aan de telecombedrijven Nokia, Motorola, Samsung, SFR (Vodafone) en Sky Telemedia.
Het geschil met Wal-Mart
In 2001 raakte de Smiley Company in de VS verwikkeld in een langdurig juridisch geschil met supermarktketen Wal-Mart, die beweerde de rechten op het oorspronkelijke beeldmerk te bezitten.[3] Het conflict had geen betrekking op de rechten op de door Nicolas Loufrani gecreëerde afbeeldingen of de merknaam Smiley.[10] Uiteindelijk kwamen de twee partijen in 2010 voor een federale rechter in Chicago tot een schikking. De voorwaarden hiervan zijn niet openbaar gemaakt.
Een combinatie van het eerdere werk van het bedrijf en het beeld dat tijdens de rechtszaak van het bedrijf ontstond resulteerde in een sterke toename in de bekendheid van het Smiley-logo, en er werden licenties verstrekt aan nieuwe partners die het logo mochten gebruiken op onder andere kleding, parfums, knuffels, schrijfwaren en voor promotiecampagnes.[11]
SmileyWorld Association
In 2005 richten de Loufrani's een liefdadigheidsorganisatie op: The SmileyWorld Association (SWA).[12] Nicolas Loufrani besloot bovendien om ethische producten op commerciële basis te gaan verkopen door gebruik van biokatoen voor kleding, fairtrade inkoop[13] en door een deel van de winst van het bedrijf te doneren aan SmileyWorld Association.[14]
Samenwerkingsverbanden en concept stores
Nicolas Loufrani werkt regelmatig samen met bekende ontwerpers zoals Tommy Hilfiger, Ora ito,[15] en Jean Charles de Castelbajac,[16] en "Smiley" dook op in gerenommeerde concept stores zoals Colette in Parijs, Fred Segal in Los Angeles, Henry Bendel in New York en Stierblut in München.[17]
In december 2011 opende in Londen de eerste Smiley concept store haar deuren.[18]
Financiële ranking
De Smiley Company is een van de honderd grootste licentiebureaus ter wereld en had over 2012 een omzet van 167 miljoen dollar.[19]
Externe links
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º http://www.capital.fr/enquetes/hommes-et-affaires/ses-petits-smiley-lui-rapportent-de-plus-en-plus-gros-423154
- º http://www.forbes.com/2006/05/08/walmart-smiley-trademark-cx_po_0508autofacescan08.html
- ↑ 3,0 3,1 http://www.nytimes.com/2006/07/05/business/worldbusiness/05smiley.html?_r=1&pagewanted=all
- º http://www.challenges.fr/magazine/encouverture/0220.031554/riches_par_le_plus_heureux_des_hasards.html
- º http://www.lefigaro.fr/societes/2010/01/05/04015-20100105ARTFIG00704-smiley-ou-l-histoire-d-une-opa-sur-un-sourire-.php
- º http://www.licensing.biz/big-interviews/read/the-big-interview-nicolas-loufrani-ceo-smiley/042070
- º https://books.google.co.uk/books?id=XRbdAgAAQBAJ&pg=PT74&lpg=PT74&dq=nicolas+loufrani+emoticons&source=bl&ots=YjWhF0_56x&sig=t2wxDqsmOTIzwqa7Ny47xRG2U84&hl=en&sa=X&ei=dd2cVaXkL4PWU72buagL&ved=0CGAQ6AEwDA#v=onepage&q=nicolas%20loufrani%20emoticons&f=false
- º http://www.interview.de/fashion/nicolas-loufrani-im-interview-mein-vater-hat-den-smiley-erfunden/
- º http://www.amazon.ca/DICO-SMILEYS-VIRGA/dp/2501037537
- º http://www.liberation.fr/economie/010147962-fini-de-sourire
- º http://www.licensing.biz/company-profiles/24/Smiley-Licensing
- º http://www.fusion-consulting.com/fashion-denimwear/nicolas-loufrani-smiley-company
- º http://www.berlinfashion.tv/_video_/interview-nicolas-loufrani/
- º http://espresso.repubblica.it/dettaglio/vesto-bio%3Cbr%3Ela-nuova-vocazione-verde-della-moda/2049235
- º http://www.challenges.fr/magazine/portrait/0099.004649/?xtmc=philippe_perrier&xtcr=2
- º http://www.vogue.co.uk/news/daily/2008-04/080402-de-castelbajacs-smile.aspx
- º http://old.glamour.de/glamour/1/1/content/08425/
- º http://madeinshoreditch.co.uk/2012/01/16/boxpark-shoreditch-interview-with-nicolas-loufrani-ceo-of-smiley/
- º http://www.rankingthebrands.com/PDF/Top%20125%20Global%20Licensors%202011,%20License%20Global.pdf
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)