Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Nettie Stevens

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nettie Maria Stevens (Cavendish, Vermont, 7 juli 1861Baltimore, Maryland, 4 mei 1912) was een Amerikaanse geneticus. Zij en Edmund Beecher Wilson (1856–1939) waren de eerste onderzoekers die de basis van het geslachtschromosoom beschreven. Zij beschreven deze echter afzonderlijk van elkaar.[1]

Persoonlijk leven

Na de dood van haar moeder hertrouwde haar vader en verhuisde de familie naar Westford, Massachusetts. Nettie volgde haar opleiding aan de Westford Academy en haalde haar diploma in 1880. Ze gaf drie jaar les voordat ze aan haar vierjarige opleiding begon aan de Westfield, Massachusetts Normal School (nu Westfield State University). Stevens voltooide deze in slechts twee jaar en slaagde met de hoogste cijfers van de 30 leerlingen.[1][2]

Stevens overleed aan borstkanker op 4 mei 1912 in Baltimore, Maryland. Hoewel haar carrière kort was, publiceerde zij meer dan 40 wetenschappelijke artikelen.[3]

Onderwijs

Stevens onderwees in het voortgezet onderwijs en werkte ook als bibliothecaris. Ze gaf cursussen in fysiologie en zoölogie alsook wiskunde, Latijn en Engels. Haar interesse voor zoölogie kan gewekt zijn door de zomercursussen nabij Martha's Vineyard in de jaren ’90 van de negentiende eeuw.[4]

Na haar graduatie ging ze naar de Stanford University, waar ze in 1899 haar B.A. haalde en in 1900 haar M.A. Ze voltooide een jaar stage in fysiologie bij professor Oliver Peebles Jenkins en histologie / cytologie bij professor Frank Mace McFarland.[5]

Stevens zette haar studies in cytologie voort aan het Bryn Mawr College, waar ze beïnvloed werd door het werk van het voormalig hoofd van de biologieafdeling, Edmund Beecher Wilson en van zijn opvolger, Thomas Hunt Morgan.[2][5][6]

Na het behalen van haar Ph.D. aan de Bryn Mawr, werd Stevens assistent aan het Carnegie Institute of Washington in het academische jaar 1904–1905. Er volgden verschillende studies van kiemcellen in bladluizen. Eén artikel leverde Stevens in 1995 een prijs op van duizend dollar voor het beste door een vrouw geschreven wetenschappelijk artikel. Een ander werk, Studies in Spermatogenesis, was de mijlpaal die aangaf dat zij zich ging richten op de studie van geslachtsbepaling en chromosomale overerving.[1] Het was bij het Carnegie instituut dat Nettie’s werk over de geslachtschromosomen in 1905 als rapport werd gepubliceerd. Stevens richtte zich op onderwerpen zoals de regeneratie van primitieve meercellige organismen, de structuur van eencellige organismen, de ontwikkeling van sperma en eicellen, geslachtscellen van insecten, en de celdeling in zee-egels en wormen.[1]

De meeste biologieleerboeken vermelden Thomas Hunt Morgan als diegene die de genen van de fruitvlieg Drosophila melanogaster lokaliseerde, maar zien over het hoofd dat de fruitvlieg door Nettie Stevens in Morgans laboratorium werd gebracht en tot onderzoeksobject werd gemaakt.

Nalatenschap

Op 7 juli 2016 vertoonde de zoekpagina van Google een doodle voor de 155e verjaardag van Nettie Stevens.[7]

Bronnen, citaten en referenties

Externe links

Wikiquote  Citaten van of over Nettie Stevens op Wikiquote

Referenties

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 MSU Authentication | Michigan State University. DOI:10.1093/acref/97801996%20666.001.0001/acref-9780199766666-e-465.
  2. 2,0 2,1 Nettie Maria Stevens (1861–1912). The Marine Biological Laboratory. Gearchiveerd van de originele website op 31 maart 2013. Geraadpleegd op 7 juli 2016.
  3. º Nettie Stevens: A Discoverer of Sex Chromosomes. Nature. Gearchiveerd van de originele website op 14 maart 2016. Geraadpleegd op 6 juli 2016.
  4. º Hagen, Joel, Nettie Stevens and the Problem of Sex Determination. University of Minnesota Press, Minneapolis, p. 37–47
  5. 5,0 5,1 Nettie Maria Stevens – Turn-of-the-century Stanford alumna paved path for women in biology (PDF). Stanford Historical Society. Gearchiveerd van de originele website op 5 juli 2010. Geraadpleegd op 18 augustus 2013.
  6. º (fr) Nettie Maria Stevens (1861–1912). Médecine/Sciences (October 15, 2008). Gearchiveerd van de originele website op 17 augustus 2013. Geraadpleegd op 18 augustus 2013.
  7. º Bekijk op YouTube  Doodle op YouTube
rel=nofollow