Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Mieke Van Hecke
| Mieke Van Hecke | ||
| Volledige naam | Mieke Van Hecke | |
| Geboren | Gent, 25 maart 1947 | |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Functie | Politica Bestuurder | |
| Partij | CVP / CD&V | |
| Religie | Rooms-katholiek | |
| Functies | ||
| 1984-2004 | Gemeenteraadslid Lochristi | |
| 1989-2000 | Schepen Lochristi | |
| 1995-2004 | Vlaams Parlementslid[1] | |
| 2004-2014 | Directeur-generaal VSKO | |
| 2015-heden | Voorzitter Vlaams Vredesinstituut | |
Mieke Van Hecke (Gent, 25 maart 1947) is een Belgisch bestuurder en voormalig politica voor de CVP en diens opvolger CD&V.
Levensloop
Haar humaniora volgde ze aan Sint-Bavo in Gent, waar ze onder andere les kreeg van Monica Van Kerrebroeck. Aan de Rijksuniversiteit Gent doctoreerde Mieke Van Hecke in de rechten, naast een licentie criminologie en een kandidatuur letteren en wijsbegeerte. Ze was als assistente zes jaar verbonden aan de universiteit (tot 1975) en was toen ook advocaat aan de balie van Gent (tot 1985). In haar gemeente Lochristi was ze lokaal actief in de politiek, onder andere als gemeenteraadslid (1984-2004[2]) en schepen (1989-2000).
Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd ze verkozen in de kieskring Gent-Eeklo. Ook na de volgende Vlaamse verkiezingen van 13 juni 1999 bleef ze Vlaams volksvertegenwoordiger tot juni 2004.
Op 1 juli 2004 volgde ze kanunnik André De Wolf op als directeur-generaal van het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (VSKO). Zij was zo een van de belangrijkste figuren in het Vlaams onderwijslandschap.[3] Lieven Boeve, decaan theologie van de KU Leuven, volgde op 1 september 2014 Mieke Van Hecke op als directeur-generaal van het katholiek onderwijs.[4]
In maart 2015 werd ze voorzitter van het Vlaams Vredesinstituut.[5] Datzelfde jaar kreeg ze het Groot Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap.[6]
In maart 2017 werd ze aangeduid als Gents CD&V-lijsttrekker voor de lokale verkiezingen van 2018.[7]
Standpunten
Bij haar aanstelling in 2004 wees ze er in een interview tijdens het televisieprogramma Nachtwacht op dat leerkrachten in het katholiek onderwijs loyaal moeten staan tegenover het project, de leer en de standpunten van de Kerk.[8] Anderzijds stelde ze in 2005 met klem dat "als de paus zich uitspreekt tegen homo's dit schandalig was".[9] In 2006 stelde zij de schooldirecties van de meer dan 2000 Vlaamse katholieke scholen de mogelijkheid voor tijdelijk mensen zonder papieren op te vangen in de schoolgebouwen.[10]
Op 3 december 2007 stelde ze, nadat de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding het document Samen opvoeden in de katholieke school[11] gepubliceerd had, dat het bij de studiekeuze in de katholieke scholen normaal is dat de vrijzinnige Vrije Universiteit Brussel niet wordt aangeprezen: "We gaan toch geen promotie maken voor een universiteit waarvan de inspiratie haaks staat op de onze?". Waarna ze tevens stelde: "Katholieke scholen kunnen aan de zesdejaars wel het hele aanbod laten zien. Maar ze geven daarbij wel hun voorkeur, en dat zijn de hogescholen die dezelfde inspiratie hebben als de katholieke scholen."[12] Toenmalig onderwijsminister Frank Vandenbroucke betreurde die uitspraak maar bevestigde wel dat 'het belang van de levensbeschouwelijke invalshoek beklemtoond kan worden.'
Op 8 juli 2013 verklaarde ze dat men geen beroep meer wil doen op het lesaanbod van de katholieke vereniging Pro Vita die opkomt voor de cultuur van het leven. Er wordt een inventarisatie gemaakt van scholen die beroep doen op Pro Vita, waarna deze zullen overschakelen op lessen rond seksualiteit die aangeboden worden door het katholieke onderwijsnet en de vzw Sensoa.[13][14]
Persoonlijk
Ze woont in het centrum van Gent (tot 2014 in Beervelde), is gehuwd en heeft vier kinderen.
Trivia
Het tijdschrift Trends plaatste haar in de top 10 van machtigste vrouwen in Vlaanderen op 11 november 2009 op de vierde plaats.[15] Enkel de nationale politici Laurette Onkelinx en Joëlle Milquet en de Vlaamse christendemocrate Marianne Thyssen werden hoger genoteerd. In 2008 haalde ze in die rangschikking de vijfde plaats, in 2007 zelfs de derde plaats.
Op 1 augustus 2012 deed van Hecke de uitspraak dat iedereen een tweede kans verdient, dus ook Michelle Martin.[16]
Op 15 februari 2012 sprak de rechtbank van eerste aanleg van Brussel een hard vonnis uit tegen het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs. Als verantwoordelijke, na persoonlijke verschijning voor de arbeidsrechtbank, hoorde Van Hecke zich veroordelen wegens het pesten van twee VSKO-werknemers, onwettig optreden bij het afhandelen van hun pestklacht en schending van hun auteursrecht.[17] Een arrest van het hof van beroep d.d. 22 april 2016 bevestigde het vonnis van de eerste rechter (Ger. dossier 2012/AR/1674).
Tijdens haar afscheidsviering op 23 mei 2014 in het ICC te Gent werd haar door bisschop Johan Bonny, referendaris voor het Vlaamse onderwijs, uit naam van paus Franciscus, het ereteken opgespeld van Commandeur in de Silvesterorde, een van de vijf pontificale ridderorden.
| Voorganger: André De Wolf |
Directeur-generaal van het VSKO 2004 - 2014 |
Opvolger: Lieven Boeve |
| Voorganger: Nelly Maes |
Voorzitter van het Vlaams Vredesinstituut 2015 - heden |