Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Melkdistel
| Melkdistel | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Gekroesde melkdistel (Sonchus asper). | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Sonchus L. (1753) |
Melkdistel oftewel Sonchus is een geslacht van kruidachtige planten uit de composietenfamilie (Asteraceae).
De botanische naam Sonchus is de Oud-Griekse naam voor deze planten. De Nederlandse naam heeft de plant te danken aan het witte, zure sap dat het bij een breuk afscheidt.
Gebruik
De planten zijn gebruikt als veevoer, vooral als voer voor konijnen. De bladeren zijn ook eetbaar voor mensen. Oude bladen zijn bitter, maar jong bladeren smaken als sla.
In Nieuw-Zeeland eten de Maori's de planten. De planten zijn er bekend onder de naam 'puha'.
Sonchus arvensis, de akkermelkdistel, kan commercieel verbouwd worden en neemt stikstof op uit de grond.
Oud volksgeloof
Volgens een oud volksgeloof heeft de plant de eigenschap om bij zogende vrouwen de melkproductie te verhogen. Waarschijnlijk is dit bijgeloof ontstaan door het feit dat de plant een melkachtige substantie afscheidt. Dit is echter onjuist gebleken. Gebruik van het sap is af te raden.
Verspreiding
In veel gebieden worden de planten als onkruid gezien. Ze groeien snel in een grote verscheidenheid aan omgevingen. Hun door de wind verspreide zaden ontkiemen gemakkelijk.
Hoewel ze als onkruid bekend staan, kunnen de planten gemakkelijk met de hand verwijderd worden. Vee eet de plant gemakkelijk, en soms zelfs liever dan planten uit de grassenfamilie.
Merk op dat het Engelse Milkthistle op het geslacht Silybum slaat.
Soorten in België en Nederland zijn:
- Akkermelkdistel (Sonchus arvensis)
- Gekroesde melkdistel (Sonchus asper)
- Gewone melkdistel (Sonchus oleraceus)
- Moerasmelkdistel (Sonchus palustris)
Botanische beschrijving
Kenmerken zijn onder meer zachte, iets onregelmatig gelobde bladeren die stengelomvattend zijn. Bij jonge planten vormen de bladeren eerst een bladrozet.
De stengels bevatten een melkachtig sap. De afmeting van de bloemhoofdjes varieert van 1-3 cm. Het zijn alle straalbloemen. Melkdistels zijn algemeen voorkomende, ruderale planten die men in wegbermen en op verwilderde grond aantreft. Ze komen van nature voor op het Euraziatische continent en in Afrika. Wereldwijd komen zij in gematigde klimaatzones voor. Ondanks hun naam zijn het geen echte distels.
Volwassen exemplaren variëren in hoogte van 30-200 cm, afhankelijk van soort en omstandigheid. De bladkleuren variëren van groen tot paars in oudere planten. Melkdistels scheiden een melkachtige latex af wanneer een deel van de plant beschadigd wordt, en hieraan ontleent de plant zijn naam.
Determinatie
De in België en Nederland voorkomende melkdistels kunnen onderscheiden worden aan de hand van bloemafmeting, bladvorm, wortelvorm en vorm en kleur van de bladeren.
| Plant | Doorsnede bloemhoofdje | Omwindselbladen | Wortel | Blad | Foto |
| Akkermelkdistel | 4-5,5 cm | Gele klierharen | Lange witte ondergrondse uitlopers | Stengelbladen hebben afgeronde voet | |
| Moerasmelkdistel | 2-4 cm | Zwarte klierharen | Penwortel | Stengelbladen hebben spitsen aan bladvoet | |
| Gewone melkdistel | 2-4 cm | Witte beharing, soms gele knopjes | Penwortel | Meestal veerdelig, stompe grote eindslip, dof of grijsgroen | |
| Gekroesde melkdistel | 2-4 cm | Witte beharing, soms gele knopjes | Penwortel | Blad niet ingesneden, van boven glanzend, donkergroen |
Andere soorten :