Logische niveaus
De Logische niveaus werden geïntroduceerd door de antropoloog Gregory Bateson (1972, 1979). In de Unified Field Theory ontwikkelde Robert Dilts de logische niveaus van leren van Bateson verder uit.
De theorie van de logische niveaus van leren (ook wel de logische niveaus van verandering en de logische niveaus van denken) gaat ervan uit dat er 6 logische overtuigingsniveaus zijn, waarin we dingen leren en aannemen. Indien er een belemmerende overtuiging is op een bepaald niveau, dan kan dat invloed hebben op alle niveaus daaronder. Om een belemmerende overtuiging afdoende te verhelpen, zal men moeten werken aan de overtuiging op het betreffende niveau of erboven. Deze zijn in mate van belangrijkheid:
De logische niveaus zijn van nut om verandering te begrijpen van een individueel, sociaal of organisatorisch gezichtspunt. Elk niveau is psychologisch meer bevattend en impactvol.
Medeoprichter John Grinder van NLP bekritiseerde het model van Dilts om zijn logische onsamenhangendheid.[1] NLP-trainer Michael Breen is een andere prominente criticus en verklaart dat het nut van het model niet in zijn structuur ligt, maar beter kan worden verklaard als een voorbeeld van ankeren
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Bostic St Clair, Carmen & John Grinder, Whispering in the Wind. Scotts Valley, CA: J & C Enterprises, Scotts Valley, CA. ISBN 0-9717223-0-7, 2002.