Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kartuizers

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Zie het artikel Chartreux voor het kattenras Karthuizers.
rel=nofollow
Deel van de serie over
kloosters

en het christelijke monastieke leven

Stift St. Peter
Bestand:Kartuizerembleem.jpg
Het zinnebeeld van de kartuizers:
"Terwijl de wereld draait, staat het kruis"
Bestand:Bellas Artes Sevilla.jpg
Maria beschermt de Kartuizers
Bestand:Plan.chartreuse.Clermont.png
Plattegrond van een typisch kartuizerklooster (in Clermont Frankrijk) met de afzonderlijke kluishuisjes ieder omgeven door een groentetuin die afgescheiden is met een hoge muur van de andere huisjes

De orde der kartuizers is in 1084 gesticht door de heilige Bruno van Keulen in het onherbergzame Massif de la Chartreuse, een bergachtig gebied ten noorden van Grenoble. Het is een contemplatieve orde van kluizenaars die toch in gemeenschap willen leven.

Hun samenlevingsverbond is een compromis tussen afzondering (kluis) en gemeenschap. Zij verblijven alle dagen in afzondering behalve op zondag. De orde heeft nooit een zogenaamde observantiebeweging nodig gehad, omdat ze altijd is blijven vasthouden aan haar regel en de idealen van haar stichter. In het Latijn heet dit beknopt: numquam reformata, quia numquam reformanda, nimmer hervormd, omdat er nooit hervorming nodig was; of nog numquam reformata, quia numquam deformata, nimmer hervormd omdat het nooit vervormd is geweest.

Kluizenaars

Strikt gesproken is een kartuizerklooster een laura, een gemeenschap van kluizenaars. Dit is ook aan de gebouwen te herkennen: aparte kluizenarijen in door muren omsloten tuintjes die door lange gangen met elkaar verbonden zijn. Op een centrale binnenplaats staan doorgaans een kerk en een groot houten kruis. Voor ieder klooster zijn/waren vaste grenzen aangewezen, waarbinnen de monniken zich mochten begeven voor enige ontspanning of een wandeling. Dit gebied moest ver genoeg van de bewoonde wereld af liggen.

Levenswijze

De kartuizers hebben de naam de strengst levende monniken van het Westerse kloosterwezen te zijn. Zelf zullen ze daar waarschijnlijk om glimlachen, al is die reputatie moeilijk te controleren, omdat ze nooit een stap buiten hun kloosters zetten en zelfs hun familie maar sporadisch schrijven. In ieder geval besteden ze dagelijks veel tijd aan het koorgebed (een uitgebreid Officie en dan ook nog dagelijks de getijden van de Heilige Maagd), spreken alleen met elkaar op een wekelijkse wandeling en op feestdagen, en dan nog zeer kort, doen maar een klein gedeelte van het dagelijkse programma samen en blijven de rest van de tijd in hun kluis. Ze leven zeer afgezonderd van de vroeg 21e-eeuwse consumptiemaatschappij. Toch staat daar dan weer tegenover dat ze wél zeer betrokken zijn bij de zorgen buiten de kloostermuren. Ze vinden daar zelfs hun bestaansrecht in door met hun gebed het leven van hun medemensen te willen helpen dragen.

Eer men een volwaardig lid wordt kent men een lange opleidingsperiode. Na één of meerdere onderscheidingsretraites kan men als postulant toetreden. Dit duurt de tijd die nodig is om correct te kunnen kiezen en duur meestal tussen de 6 maand en maximaal 2 jaar. Niet iedereen gaat door deze fase, want sommigen die reeds een langere onderscheidingsretraite hadden beginnen meteen aan het noviciaat. De gemeenschap stemt met unanimiteit in dat een kandidaat aan het noviciaat kan beginnen. Bij deze gelegenheid wordt hij 'ingekleed' en betrekt hij zijn cel. Met name dit laatste is voor kartuizers van groot belang. In principe is het immers ook de plaats waar zij de rest van hun leven zullen doorbrengen. Nadien legt men -mits unanieme toestemming van de gemeenschap- kleine geloften af en dit voor een periode van 5 jaar. Hierop volgend legt men plechtige geloften af voor het leven. Afhankelijk van de roeping wordt de monnik ook tot priester gewijd.

In 2005 maakt de Duitse cineast Philip Gröning de film Die große Stille (Engelse titel: Into great silence) over het leven van de kartuizers. Hij mocht hiervoor bij wijze van grote uitzondering meer dan een jaar het dagelijkse leven delen van de monniken van de Grande Chartreuse.

Kloosters

De orde telde anno 2006 ongeveer 370 monniken en 75 monialen. Het moederhuis van de kartuizerorde is de Grande Chartreuse in de omgeving van Grenoble. Verder heeft de orde 24 kloosters verspreid over drie continenten:

Europa

Amerika

Azië

Voormalige kloosters

Het laatste Kartuizerklooster op (huidige) Nederlandse bodem was dat te Roermond, dat in 1783 werd gesloten. Een kartuizerklooster wordt ook wel 'kartuis' of 'kartuize' genoemd.

Boeken

Algemene werken

  • De kracht van de stilte. Geest en geschiedenis van de kartuizerorde. Tom Gaens & Jan De Grauwe, Uitg. Peeters, Leuven, 2006. (ISBN 978-90-429-1835-1).
  • Gods eenzame zwijgers. De spirituele weg van de kartuizers. Tim Peeters, Carmelitana, Gent, 2007. (ISBN 9076671648).
  • Een reis in stilte. Leven als kartuizers. Joost Reijnders, Ten Have, Kampen, 2006. (ISBN 9025957072).

Studies over specifieke kloosters

  • Het geheim van de stilte. De besloten wereld van de Roermondse kartuizers. Krijn Pansters (red.), Uitg. Waanders, Zwolle, 2009. (ISBN 978-90-400-8488-1).
  • "Qui vult orare, adeat Mare, De invloed van het kartuizerklooster St. Andries-ter-Zaliger-Haven op het praktisch schriftgebruik van zijn monniken, op het geestelijk leven, de kunst en de politiek in Amsterdam en op de familiegeschiedenis van het geslacht Boelens." B. ten Dam, (Utrecht 2006).

Film

  • Die große Stille (Engelse titel: Into great silence) van Philip Gröning. Duitsland, 2005.

Externe links

rel=nofollow
  • www.cartusiana.org Website van Cartusiana over de geschiedenis van de kartuizerorde in de Nederlanden.
  • www.kartuizers.nl Officiële website Stichting de Roermondse Kartuizers.
  • www.chartreux.org Officiële website van de kartuizerorde (Frans/Engels/Duits/Spaans/Italiaans).

Literatuur

  • Jan De Grauwe, Historia Cartusiana Belgica, Salzburg, 1985 (= Analecta Cartusiana, nr. 51)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow