Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Joris Wiethase
Joris Wiethase ook bekend als Harald/Harold Wiethaese (Kalmthout, 1922 – Untergriesbach, 4 april 2004) was een Belgische oostfronter.[1][2]
Hij was de zoon van de Belgisch-Duitse kunstschilder Edgard Wiethase, die zelf ook extreem-rechts geöriënteerd was.
Voor de oorlog was Wiethase leider bij de zeescouts. In 1940 volgde Joris Wiethaese twee semesters les aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen.
Wiethaese werd lid van de Nationaal-Socialistische Vlaamsche Arbeiderspartij waar hij opperschaarleider werd van de Vlaamse Jeugd. In mei 1941 schreef hij dat hij hoopte om in Duitsland te kunnen studeren om beeldend kunstenaar en leraar te worden.
In de zomer van 1942 werd Wiethase vertaler bij de Judenabteiling van Sipo SD waar hij de opvolger was van Pieter Ganses. Wiethaese werd op 3 augustus 1942, een tiental dagen voor het begin van de Jodenrazzia’s in Antwerpen, overgeplaatst naar de Algemeene SS-Vlaanderen.
Wiethaese was op 22 oktober 1942 (in een andere getuigenis 22 november) met Emiel Janssens, René Bollaerts en Gustaaf Vanniesbecq verantwoordelijk voor de hardhandige arrestatie van Joden aan de Plantin-Moretuslei.[3]
Hij trad op 5 december 1942 toe tot de Waffen-SS als grenadier bij de panzerdivision Adolf Hitler.[4]
Naar eigen zeggen ontving hij in 1943 een beurs van het Verein für Deutsche Kulturbeziehungen im Ausland waarna hij een semester les volgde in München aan de Academie voor Toegepaste Kunsten waar hij onder meer les kreeg van Josef Oberberger.
Wiethaese werd in Stalingrad gevangen genomen door het Rode leger en kwam nadien in Amerikaanse gevangenschap. (Historicus Lieven Saerens, een authoriteit over de jodenvervolgingen in Antwerpen, stelt in zijn werken meermaals ten onrechte dat Wiethaese sneuvelde als Waffen-SS’er op 1 mei 1945 in Elsholz (Duitsland). Mogelijk merkte Saerens niet op dat Wiethaese na de oorlog de voornaam Harald/Harold hanteerde).
Na de oorlog richtte Wiethaese een reclamebedrijf en een boekbindersbedrijf op. Hij trouwde en kreeg twee zonen, Edgar en Hendrik.
Na zijn pensioen in 1980 begon hij terug te schilderen. Hij kreeg de ziekte van Parkinson, wat vooral in zijn latere schilderijen merkbaar was. Wiethase overleed in 2004 in Duitsland waar hij al lange tijd woonde.
Externe link
- website Harald Wiethase. Op de website wordt ten onrechte beweerd dat Wiethaese pas in 1943 lid werd van de SS. De biografie op de website werd in zijn totaliteit wat ’opgesmukt’, waardoor zijn antisemitisch verleden verdoezeld wordt. Misschien wordt om diezelfde reden zijn latere voornaam Harald/Harold gebruikt.
Bronnen, noten en/of referenties
|