Jean Hebbelynck

Jean Hebbelynck (Gent, 16 februari 1892 – Gent, 11 maart 1971) was een Belgische architect. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren Jean en zijn echtgenote Hermine lid van de Joodsche Verdedigingscomiteit van Yvonne Nèvejean.

Werk

De vele villa’s en koppelwoningen die hij tussen 1912-1969 ontwierp bevinden zich in Vlaanderen, voornamelijk in de regio Gent en aan de Belgische kust. In 1933 urbaniseerde en ontwierp hij deels de randgemeente Maalte, geïnspireerd door de landelijke Vlaamse architectuur.

Hij ontwierp ook meerdere gebouwen voor de textielindustrie, kantoorgebouwen en arbeiderswoningen, voornamelijk voor de Cotonnière Bourgeoise gelegen aan de Padhoekweg te Brugge (1956). Gepassioneerd door scheepsarchitectuur bestudeerde Jean Hebbelynck vanaf 1921 plannen voor een drijvende villa en realiseerde hij tussen 1930-1950 veel projecten voor boten. Voor de zeemacht in Oostende bouwde hij, in samenwerking met de architect Valentin Vaerwyck een kantoorgebouw (1955). Hebbelyncks ’signatuur’ is een bootje. „Dans un bateau, rien de doit être inutile”, was een van zijn favoriete uitspraken.

Werkmethode

In zijn architectuur probeerde hij naar eigen zeggen hetzelfde functionalistische principe toe te passen. Hij gaat hierin echter niet zo ver als sommige modernisten. Naast de puur functionele eisen mocht men volgens hem psychische noden niet over het hoofd zien, zoals „… la caractère, les goûts, le rôle social de l’hibitant…” Met de functionele en de psychische noden in het achterhoofd concipieerde hij het grondplan. Het exterieur was dan volgens hem slechts een projectie naar buiten toe van de ruimteverdeling binnenin. In het Miljoenenkwartier ontwierp hij maar liefst 12 woningen (10 villa’s en 2 rijwoningen) in versoberde traditionalistische baksteenarchitectuur. Daarnaast bouwde hij er nog ontelbare in de streek rond Gent en aan de Belgische kust. Vooral in de hogere kringen was Hebbelynck één van de meest gerenommeerde architecten. A. Cavens omschrijft de woning voor M. Gisseleir aan het Paul de Smet de Naeyerplein als een „forme transitoir (…) réalisée de facon à concilier le goût traditionnel et celui de la nouveauté”, een rake karakterisering die men gerust kan veralgemenen tot het volledige stedelijke oeuvre van Hebbelynck, en zelfs tot heel de stijlgroep van versoberde traditionalistische baksteenarchitectuur.

Gezin

Jean Hebbelynck was getrouwd met Hermine Desgeorges (Antibes bij Nice in Frankrijk, 1894 – 1983). In het gezin Hebbelynck werden vier kinderen geboren. De drie oudere zonen waren tijdens de oorlog lid van de weerstand.

Jean Hebbelynck was een neef in de eerste graad van Adolphe Hebbelynck, de vader van Paul Hebbelynck. Adolphe Hebbelynck was een schoonbroer van Adolphe Hoste; Elisa Nowé-Nelissen was een nicht van Adolphe Hoste. Hermine Desgeorges was een oudere zuster van Henriette Desgeorges echtgenote van Paul Hebbelynck.

Toen Jean net afgestudeerd was, ontwierp hij een buitenverblijf voor de familie Nowé-Nelissen in Afsnee, dat als model gold voor de fermettestijl.

Activiteiten tijdens de oorlog

De Joodsch Verdedigingscomiteit had ervoor gezorgd dat de drie leden van de familie Sandowski in 1942 in afzonderlijke plaatsen waren ondergedoken. De elfjarige Nathan en tienjarige Hilda waren in weeshuizen ondergebracht terwijl de vierjarige Dov was verborgen bij Jean en Hermine Hebbelynck-Desgeorges in Gent. Daar ging hij naar school onder de naam Eddy Hebbelynck. Een sociaal assistente bezocht Hilda regelmatig en gaf haar nieuws over haar jongere broer. Na de oorlog verbleven Hilda en Dov Sandowski nog een jaar bij de Hebbelyncks.

Onderscheiding

Hiervoor werden Jean & Hermine Hebbelynck-Desgeorges door Yad Vashem onderscheiden als Rechtvaardige onder de Volkeren.

Bronnen

Weblinks

• http://aam.be/wp-content/uploads/2014/11/Hebbelynck-Jean.pdf
• https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/persoon/2716
• http://www.odis.be/lnk/PS_86062

Verwijzingen

Boek

• Sjabloon:Leen Meganck, Het miljoenenkwartier-een Gentse woonwijk uit het interbellum

 

artikelkiem