Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Valentin Vaerwyck
| Valentin Vaerwyck | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Nationaliteit | .png){kind=small} België
| |
| Geboortedatum | 3 maart 1882 | |
| Geboorteplaats | Gent | |
| Overlijdensdatum | 27 november 1959 | |
| Overlijdensplaats | Gent | |
Valentin Vaerwyck (Gent, 3 maart 1882 - aldaar, 27 november 1959) was een Vlaams architect.
Hij was een zoon van architect Henricus Leopoldus Vaerwyck (1850-1919) en Celina Maria De Backer, en huwde in 1914 met Irma Alexandre. Hij was al vroeg geïnteresseerd in het werk van zijn vader en liep als 17-jarige stage bij architect Etienne Stephan Mortier. Hij ligt begraven op Campo Santo in Sint-Amandsberg in een grafzerk naar eigen ontwerp. Omwille van het belang dat men aan zijn werk hechtte, werd in 2010 een nieuwe straat in Gent naar hem genoemd: de "Valentin Vaerwyckweg". Dit is de verbinding tussen de R4 en de Sint-Denijslaan.
Wereldtentoonstelling
Vaerwijck wordt beschouwd als een van de belangrijkste architecten van de twintigste eeuw in Vlaanderen en was nauw betrokken bij de opbouw van de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent.
Werken (Selectie)
Vaerwijck ontwierp onder meer de volgende constructies:
- de Sint-Gertrudiskerk (Appelterre-Eichem) (1909) in samenwerking met zij vader Henri
- burgerhuis (Gent, Koningin Elisabethlaan 18) (1910)
- de zuil die Sire van Maldegem genoemd wordt (1913) en op het Sint-Veerleplein te Gent staat. Deze is een zeldzaam restant van de wereldtentoonstelling.
- het gemeentehuis van Zomergem (1923)
- villa "Zeemeermin" (De Haan, Rembrandtlaan 13) (1924-1927)
- het gemeentehuis van Uitbergen (1925-1927)
- het Gerechtsgebouw van Dendermonde (1927)
- villa "La Clairière" (Sint-Martens-Latem, Latemstraat 131) (1929)
- de kerk van de Oude Bareel (Sint-Amandsberg) (1930)
- de Sint-Pietersbuitenkerk (Gent) (1936-1937)
- het Provinciehuis van Oost-Vlaanderen (Gent)
- Veeartsenijschool (Gent, Casinoplein 23 & Coupure 308, 312)
- herenhuis (Gent, Belfortstraat 29), in samenwerking met zijn vader
- burgerhuizen (Gent, Kortrijksesteenweg 892-898, 904), waaronder eigen woning Eigen Heerd.
- villa "Green Lodge" (Gent, Gérard Willemotlaan 87)
- villa's in Gent en in De Haan.
Hij kreeg ook opdrachten voor het tekenen van sociale woningen (Merelbeke) en was betrokken bij tal van restauraties van kerken, vooral in Oost-Vlaanderen (Oombergen, Hansbeke...). Ook de restauratie van de Belforttoren (Gent) was van zijn hand.
Literatuur
- Anthony DEMEY, Valentin Vaerwyck: Van Oud-Vlaendren tot Nieuw Provinciehuis, uitgave in opdracht van de Bestendige Deputatie van de Provincieraad van Oost-Vlaanderen, 1993, Gent, 64 blz.