Jan Pellemans
Jan Pellemans (Rumst, 17 mei 1923 – Namen, 12 april 1947) was een Belgisch collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog.[1]
Collaboratie
Pellemans werd samen met Fernand Wyss in oktober 1940 door de Duitsers naar München gestuurd voor een militaire opleiding.
Pellemans en Wyss behoorden tot de eerste lichting Vlaamse SS’ers, samen met Frans Van Neck, Robert Baele, Marcel De Saffel, Adolf Lampaert en Eugène Willemsen. Ze werden allemaal in de loop van september 1941 kampbewaker in het Fort van Breendonk waar ze de taak van de Wehrmacht-soldaten als werkopzichter op de werf overnamen. Pellemans bleef in het Fort tot juni 1943.[2]
Na de oorlog gaf Pellemans zichzelf aan om zijn ouders de schande te besparen van een arrestatie thuis. Hij werd door de Krijgsraad van Mechelen op 7 mei 1946 ter dood veroordeeld. Jan Pellemans werd op 12 april 1947 gefusilleerd te Namen.
Bronnen, noten en/of referenties
|