Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacob Cyngiser
Israël Jacob 'Jacques' Cyngiser (Kraśnik 24 augustus 1904) was een Pools-Joodse communist.[1][2]
Levensloop
Hij woonde sinds 1926 in Antwerpen als leurder.
Cyngiser vocht tijdens de Spaanse Burgeroorlog bij de Internationale Brigades.[3]
Na de Spaanse Buregeroorlog trok hij naar België waar hij betrokken raakte bij de kringen rond de Main d’oeuvre immigrée (MOI), een communistische organisatie van voor de oorlog die (vnl. Oost-Europese) vluchtelingen verenigde. Van hieruit was hij één van de vele Joden die bij de verzetsbeweging Mobiel Korps actief werd, een vereniging gelieerd aan het Onafhankelijkheidsfront.
Cyngiser werd samen met Abraham Fischel gearresteerd in de Graystraat in Elsene.
Hij werd in april 1943 met het Twintigste treinkonvooi gedeporteerd naar het concentratiekamp Auschwitz gedeporteerd. In de Dossinkazerne wist hij typiste Eva Fastag, die hij al kende van voor zijn arrestatie, ertoe over te halen de gevangenlijst te hertypen zodat een aantal verzetslui in dezelfde wagon belandden, onder meer Abraham Fischel (eveneens lid van het Mobiel Korps van de Partizanen), Icek Wolman en Dyna Rosenstein (van het Joods Verdedigingscomiteit, Abraham Bloder, een communistische verzetsstrijder, en Majer Tabakman.[4] Hij wist met een aantal andere verzetslieden uit de rijdende trein te ontsnappen door de deuren van binnenuit te openen met materiaal (zagen, beitels) die werden meegesmokkeld vanuit de Dossinkazerne. Vermoedelijk waren de gedeporteerden op de hoogte van het lot dat hen te wachten stond in de kampen.[5][6][7]
Cyngiser werd niet opnieuw opgepakt. Zijn vrouw en kind overleden in een concentratiekamp. Hij hertrouwde met een Belgische vrouw.
Midden jaren '50 vroeg hij de naturalisatie tot Belg aan.[8]
Bronnen, noten en/of referenties
|