Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ionische Zee
| Ionische Zee | ||
| Locatie | ten zuidwesten van Albanië en ten westen van Griekenland | |
| Zee | Middellandse Zee | |
| Diepte (max.) | 4206 m | |
De Ionische Zee (Grieks: Ιóνιo Πέλαγoς, Ionio Pelagos; Italiaans: Mar Ionico of Mar Ionio; Albanees: Deti Jon, 'Onze Zee') is de zee ten zuidoosten van de Laars van Italië, ten oosten van Sicilië, ten zuidwesten van Albanië en ten westen van Griekenland. Aan de noordkant vormt het Kanaal van Otranto de doorgang naar de Adriatische Zee. De Straat van Messina is de verbinding met de Tyrreense Zee. Al deze zeeën maken deel uit van de Middellandse Zee.
De Ionische Eilanden die aan de oostkant in deze zee liggen, behoren tot Griekenland. Korfoe (Kerkyra), Lefkas, Ithaka (Ithaki), Kefalonia, en Zakynthos behoren tot deze eilanden.
De streek Ionië uit de Klassieke Oudheid grensde juist niet aan de Ionische Zee, want deze streek lag in Klein-Azië. Voor veel omringende volken was een variant van Ioniër synoniem voor Grieks, en dat heeft misschien met de naam van deze zee te maken.
Mythologische herkomst van de benaming Ionische Zee
Er was eens een mooie nimf, Io genaamd, die bij Hera in dienst trad als dienstmaagd. Zij was werkelijk beeldschoon en Zeus kreeg al snel een oogje op haar. Hera, die wel doorhad dat Io een mooie vrouw was, werd langzaamaan jaloers. Om Io te beschermen tegen Hera's jaloezie toverde Zeus haar om in een koe. Hera had dit echter door en beval Zeus haar de koe te geven als een cadeautje, waarop zij de koe aan de herder Argos gaf. Argos was een reus met honderd ogen en zelfs als hij sliep had hij nog twee ogen over om de wacht te houden over zijn kudde.
Ondanks deze tegenslag ging Zeus niet bij de pakken neer zitten, maar in plaats daarvan gaf hij de slimme Hermes opdracht om Io te bevrijden. Hermes, die een verzoek van de oppergod niet in de wind kon slaan, toog op weg naar Nemea, de stad waar Argos Io "gevangen" hield. Na een kort praatje met Argos speelde Hermes een deuntje op zijn fluit, zo slaapverwekkend dat zelfs de laatste twee ogen van Argos in slaap vielen. Hermes hakte toen het hoofd van Argos af en bevrijdde Io. Toen Hera dit bemerkte stuurde zij een horzel die de arme koe op hol deed slaan; Io rende door het hele land tot zij ten slotte bij Epirus in zee sprong; deze zee werd later ook de Ionische Zee genoemd. In Egypte gaf Zeus Io haar normale gedaante weer terug. Het dode lichaam van Argos bleef ook niet onaangetast: Hera pakte alle honderd ogen en strooide die over de staart van haar lievelingspauw heen.
Zie ook
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Ionian Sea op Wikimedia Commons.
