Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Huwelijk en seksualiteit in wicca

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Wicca en huwelijk

De gedachte „tot de dood ons scheidt”, waarmee velen zijn opgegroeid, wordt in wicca niet gevolgd. Het huwelijk bij de wicca's is niet tijdgebonden. Hiernaast is het mogelijk om met meer mensen tegelijk te trouwen en ook een homo- of lesbihuwelijk wordt geaccepteerd. In 2003 was 28,3% van de heksen in de USA homo- of biseksueel.

Het heeft bij de wicca’s wel de voorkeur wanneer de hogepriester en hogepriesteres een monogame relatie hebben.[1]

Handvasten

Het ritueel dat tijdens de ceremonie uitgevoerd wordt heet handvasten. Dit was een oud gebruik in Schotland, maar kwam pas in zwang in het christelijke tijdperk.[2] Gewoonlijk wordt het huwelijksritueel voorgegaan door een priester en priesteres.[3] Voor het begin van de ceremonie wordt er een cirkel op de grond getekend. De priesteres stapt de cirkel binnen en gaat langs de omtrek van de cirkel met een athame. Het bruidspaar komt voor het altaar, met de vrouw aan de rechterhand van de man.[3] De linkerhand van de bruid wordt verbonden met de rechterhand van de bruidegom met een rood touw.[3] Het handvasten kent drie rites, het begin, midden en het einde. Het begin is een verbintenis van één jaar en één dag, dit is vergelijkbaar met een verloving. Het idee is dat men niet langer bij elkaar blijft dan zolang als de liefde duurt, maar het in ieder geval één jaar en één dag probeert. Dus wanneer een koppel elkaar na drie maand niet meer leuk vindt, moeten ze het nog negen maanden samen volhouden (wie weet zijn de problemen dan alweer opgelost). Door deze fase is men verplicht één jaar en één dag samen te blijven en wanneer dit niet lekker loopt is men verplicht nog aan de relatie te werken. Het lijkt op een proefhuwelijk. Wanneer het koppel na deze tijd nog steeds verliefd is kunnen ze voor de volgende rite gaan. Dit is een verbintenis voor het leven, maar eigenlijk voor zolang de relatie voortduurt. Dat zorgt er waarschijnlijk voor dat partners actief blijven werken aan hun relatie. Wanneer men met iemand van het andere geslacht trouwt, is dit combineerbaar met een legaal huwelijk, een wettelijk erkend huwelijk. In vele landen is het voor een wettelijk huwelijk nodig dat dit door een ambtenaar van de burgerlijke stand wordt geregistreerd. Wanneer men met meerdere personen of met iemand van hetzelfde geslacht trouwt en dit niet toegestaan is in het land waar men woont, moet men een juridische verbintenis aangaan die vergelijkbaar is met een wettig huwelijk. De derde fase, het einde, staat voor het einde van een relatie dat wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld de dood. De partners laten zien dat hoewel een grote macht zoals de dood hen scheidt, ze van elkaar blijven houden en in een volgend leven, mochten ze elkaar weer ontmoeten, hun relatie (als ze dat dan nog willen) zouden voortzetten.[4]

Scheiding

Bij de wicca’s is er een mogelijkheid tot het ontbinden van het huwelijk, een echtscheiding, maar dan in positieve zin. Het breekt het koord dat de partners verbindt zodat ze weer vrij zijn om naar nieuw geluk te zoeken. Tijdens de ceremonie vertellen de partners wat ze van elkaar hebben geleerd en vieren ze dat er een positieve verandering gaat plaatsvinden.[5]

Wicca en seksualiteit

Seksualiteit speelt in wicca een grote rol; het is geen taboe om ook voor het huwelijk seksualiteit uit te oefenen. Dit in contrast met godsdiensten zoals de islam en het (traditionele) christendom, waarin dit niet toegelaten is en daarom een gevoelig onderwerp is. Terwijl bij de wicca’s seks een onderdeel is van de ceremonie. Gerald Gardner was zwaar tegen wat hij zag als de orthodox-christelijke houding tegenover seksualiteit, dat seksualiteit enkel de voortplanting als doel mocht hebben. Hij vond dat indien het huwelijk alleen maar voor de voortplanting zou dienen, de mens net als vee zou zijn. Naaktheid en seksualiteit is natuurlijk en gezond.

Volgens een mythe bij de wicca’s zijn de hogepriester en hogepriesteres verantwoordelijk voor de goede oogst. Hierdoor wordt seks een belangrijk onderdeel van de religie. Tijdens rituelen wordt er geen echte sekspartij uitgeoefend, behalve als de partners in het normale leven ook elkaars partner zijn. Als twee partners tijdens een ritueel echt seksuele gemeenschap met elkaar hebben, dan versterkt dit de energie. Het nadoen van de seks symboliseert vruchtbaarheid van de relatie tussen de hogepriester en hogepriesteres.

Naaktheid heeft in de wicca-rituelen verschillende functies. Zo kan het staan voor puurheid: de mens verstopt zich niet meer onder zijn kleren en kan geen schijn meer ophouden. Daarnaast stelt men dat de energie die nodig is om magie te beoefenen door naaktheid een betere werking krijgt. Verder symboliseert naaktheid onderling vertrouwen en het achterlaten van bezittingen uit het dagelijks leven.[6]

Verwijzingen

rel=nofollow
rel=nofollow