Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hippias Major

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel is een deel van de serie over:
De Dialogen van Plato
Vroege periode:
Apologie van SocratesCharmides
Protagoras - Euthyphro
IonCritoAlcibiades I
Hippias MajorHippias Minor
LachesLysisEuthydemus
Middenperiode:
CratylusGorgias
MenexenusMeno
Phaedo - Symposium
StaatPhaedrus
Late periode:
ParmenidesTheaetetus
TimaeusCritias
SofistStaatsman
PhilebusWetten
Betwiste geschriften:
ClitophoEpinomis
BrievenHipparchus
Minos - Theages
Alcibiades IIMinnaars
Niet geschreven:
Hermocrates - Ongeschreven leer

De Hippias Major (in het Oudgrieks Ἱππίας μειζών), met als ondertitel Over Het Schone, is een platoonse dialoog waarin Socrates met de sofist Hippias van Elis discussieert over de definitie van het Griekse woord Καλόν (Kalon), dat slechts onvolkomen vertaald kan worden als 'Mooi', en over alle dingen kan worden gezegd die een buitengewone waarde en voortreffelijkheid bezitten. De Hippias Major is een van de vroege dialogen van Plato, geschreven in zijn jeugd. De precieze datum is onzeker, waarschijnlijk ontstond het omstreeks 390 v.Chr.

In de dialoog staan Socrates en Hippias voor de taak om te definiëren wat "Schoonheid" is. Ze zijn gedoemd om te mislukken als gevolg van hun onvermogen om een antwoord te formuleren dat het hele concept omvat. De eigenlijke Griekse term die wordt gebruikt in de dialoog is καλόν, dat zowel 'edel' als 'zo mooi' betekent. Het wordt ook al eens vertaald als 'Het Fijne' in plaats van als 'Schoonheid'.

Net zomin als de Charmides, de Lysis en de Euthyphro levert de Hippias Major een oplossing voor het gestelde probleem, maar tracht eerder breedgedragen opvattingen over een concept te weerleggen. Het is in deze dialoog dat voor het eerst het denkbeeld van 'iets goeds' dat 'in zichzelf goed is' verschijnt. De dialoog heeft zowel kenmerken van een ernstige filosofische verhandeling als van een satire, een komedie met twee acteurs. Een humoristisch fragment is bijvoorbeeld wanneer Socrates zijn toevlucht zoekt bij een veronderstelde derde gezaghebbende hoofdrolspeler opdat Hippias zijn bijtende kritiek daarop zou richten.

 
rel=nofollow