Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Haystack (software)
| Haystack | ||
| Ontwikkelaar | Daniel Colascione | |
| Uitgebracht | 2010 | |
| Status | gestopt | |
| Besturingssysteem | Windows, Mac OS X, Linux | |
| Licentie | Propriëtair | |
| Website | haystacknetwork.com | |
Haystack is een nooit afgewerkte software, die bedoeld was om de censuur in Iran te omzeilen. De Iraanse overheid blokkeert websites waarvan zij oordeelt dat deze schadelijk zouden kunnen zijn voor hun politiek en cultuur. Als inwoners van Iran de een website zoals YouTube, Facebook, Wikipedia proberen te laden, krijgen ze de boodschap te lezen: The requested page is forbidden.[1]
Geschiedenis
In 2009 kwam The Wall Street Journal naar buiten met een artikel waarin stond dat een Iraans-Amerikaanse jongen bedreigd werd door de Iraanse overheid. De bedreigingen kwamen tot stand doordat de jongen Iran bekritiseerde op Facebook. Twee dagen na het ontvangen van een anonieme e-mail werd zijn vader gearresteerd in Teheran met de boodschap dat hij nooit meer veilig naar Iran kan terugkeren. Onderzoek toont aan dat meerdere Iraniërs in het buitenland bedreigd worden. Ze worden in de gaten gehouden door hun activiteiten op sociale media zoals Facebook, Twitter en YouTube te volgen.[2]
Na de Iraanse verkiezingen in 2009 sloot de regering van Mahmoud Ahmadinejad zijn grenzen voor buitenlandse journalisten. Hiernaast ontzegde de regering zijn inwoners de toegang tot het internet. Austin Heap volgde de verkiezingen op via Twitter. Deze wantoestanden zorgde er voor dat Heap actie ondernam. Austin zocht naar collega’s om een software te ontwikkelen die de internetcensuur zou kunnen omzeilen. Een van de medewerkers was Daniel Colascione.[3]
Heap en Colascione werkten 72 uur zonder slaap aan de software.[4] Toen Haystack klaar was, kwam er veel positieve berichtgeving. Austin zei dat het een veilige manier is om geblokkeerde sites te laden. De via Haystack bezochte websites zouden gecodeerd en gefilterd zijn waardoor de regering onmogelijk achter iemands login zou kunnen komen.[5]
De euforie duurde echter niet lang. Vanuit verschillende hoeken kwam er kritiek op de veiligheid van Haystack. Al snel na het testen van de software kondigden de ontwikkelaars aan dat zij het programma introkken: „We have halted ongoing testing of Haystack in Iran pending a security review.”[6]
Nadelen
Al snel na het ontstaan van Haystack voerden verschillende personen onafhankelijk van elkaar tests uit met het programma. Hierdoor werden er verschillende zwakke punten ontdekt:
- De makers hebben weinig controle over wie het programma gebruikt.
- Het programma is kwetsbaar voor aanvallen waardoor de gebruiker geïdentificeerd of gelokaliseerd kan worden.
- Het programma verwittigt iedereen die kijkt dat het programma wordt gebruikt.
- Het is zeer moeilijk om internetverkeer te verbergen. Veel hebben het reeds geprobeerd met weinig succes.[6]
- Haystack werd volledig zelfstandig gemaakt door Austin en zijn collega’s zonder de hulp van deskundigen.
- Het ontwerp omvatte een centraal toegangspunt dat zelfs door een gematigde hacker zou kunnen worden omzeild.[4]
Austin Heap
Austin Heap werd geboren in Ohio en woont nu in San Francisco.[3] Hij studeerde Marketing aan de Universiteit van Bentley.[4] In 2010 was hij de CEO van het Censorship Research Centre (Censuur-onderzoekscentrum). Austin won met Haystack in 2010 de Media Guardian’s Innovation Award.[7]
Lessen geleerd uit de Haystackaffaire
Daniel Colascione gaf op 7 oktober 2010 een college aan de Universiteit van Stanford. Hierin had hij het over de lessen die verschillende groepen konden trekken uit de Haystackaffaire. Deze groepen waren hijzelf, academici en de pers. Hij beklemtoonde vooral de pers: deze zou haar bronnen beter moeten controleren. De pers zorgde ervoor dat Haystack zo’n grote media-aandacht kreeg, en gaf veel foutieve informatie. Colascione stelde dat dit in de hele maatschappij een groot probleem is: het nieuws is meer een middel geworden om profijt te halen dan een middel om de echte waarheid weer te geven. Een ander punt van kritiek op de pers is dat ze hem als medewerker nooit om een interview hadden gevraagd, totdat alles rondom Haystack begon te ontploffen. Colascione stelde dat als er in een organisatie meerdere betrokkenen zijn, er ook meer dan één persoon gehoord moet worden.[8]
Zie ook
Externe Links
- Haystack website Inactief
- Censorship Research Center Inactief
Haystack (inactief) op Twitter
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
Bronnen, noten en/of referenties
|