Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hatikwa
Hatikwa, wat in het Hebreeuws (התקווה) 'de hoop' betekent, is het officiële volkslied van Israël.
Hatikwa gaat over de hoop van het Joodse volk terug te keren naar het land van zijn voorvaderen vanuit de diaspora. De verwoesting van de tweede Tempel door het Romeinse leger onder leiding van Titus in het jaar 70 AD wordt vaak beschouwd als het startpunt van de diaspora, waardoor men in Hatikwa spreekt van de hoop die al tweeduizend jaren leeft.
Herkomst en Geschiedenis
De tekst van het lied werd in 1886 geschreven door de Galicische dichter Naphtali Herz Imber die immigreerde naar Ottomaans Palestina.[1] Zijn negen romantische strofen roepen bekende Bijbelse taferelen op en herhalen een hoop op een nationale terugkeer naar Israël die alleen met de laatste Jood verdwijnt. De tekst van Imber is later nog enigszins aangepast door Doctor I.L. Metman Hacohen, een leraar uit Tel Aviv, in 1905.[1] Imbers versen en de aanpassingen van Metman Hacohen werden lange tijd naast elkaar gebruikt.
De melodie van de Hatikwa wordt toegeschreven aan Samuel Cohen die in 1870 op 8-jarige leeftijd met zijn Joodse familie uit Bessarabië naar Ottomaans Palestina was geëmigreerd en in 1888 een melodie voor Hatikwa componeerde.[1] Hij zou het muzikale thema hebben afgeleid van een Roemeens volksliedje. Het betreft vermoedelijk "Carul cu boi" (Nederlands: "Vervoer met ossen"). Deze melodie is op zijn beurt ontleend aan "La Mantovana", een Italiaanse compositie van de 16de eeuw door Giuseppino del Biado. Tijdens de renaissance was deze melodie wijd verspreid in Europa.
Het lied werd zeer snel populair binnen de zionistische beweging en de eerste twee strofen fungeerden als ad-hoc-volkslied op het zesde zionistisch congres in 1903 in het Zwitserse Bazel.[1] Het duurde echter tot 1933 vooraleer het Hatikwa geratificeerd werd als officieel lied van de zionistische beweging.[1]
Imbers versie van het Hatikwa werd gezongen door overlevenden van het Bergen-Belsen concentratiekamp kort na hun bevrijding in 1945 en werd opgenomen door de BBC.[2]
De HaTikva, een schip dat in 1947 dienstdeed in de Aliyah Bet, werd naar het lied vernoemd.
Volkslied
Hatikwa werd het volklied van de staat Israël, toen in 1948 de onafhankelijkheid uitgeroepen werd. Na de Zesdaagse Oorlog in 1967 was er een voorstel Hatikwa te vervangen door Jeruzalem van goud, maar dat ging niet door. Hoewel het lied al vanaf het begin het volkslied van Israël is, werd pas in 2004 de status ervan als zodanig voor het eerst in hoofdwetgeving opgenomen.[1]
Ultra-orthodoxe joden hebben bezwaar tegen Hatikwa als volklied wegens het ontbreken van God in de tekst, terwijl Arabische burgers van Israël het niet eens zijn met het openlijk Joodse karakter.[1]
Tekst
Hieronder het eerste couplet en het refrein, in het Hebreeuws en in transcriptie.
Hebreeuws | Transcriptie | Nederlandse vertaling | Arabische vertaling | Transcriptie |
---|---|---|---|---|
כל עוד בלבב פנימה
נפש יהודי הומיה, ולפאתי מזרח קדימה, עין לציון צופיה, עוד לא אבדה תקוותנו, התקווה בת שנות אלפים, להיות עם חופשי בארצנו, ארץ ציון וירושלים. |
Kol od balevav penima
Nefesj jehoedi homi'ja Oelefa'aatee mizrach kadima Ajien le Tsi'jon tsofi'ja Od lo avda tikvatenoe Ha tikwa bat shnot alpayim: Lehijot am chofsjie be'artseenoe Erets Tsi'jon ve Jeroesjalajiem |
Zolang in het hart, van binnen,
Een joodse ziel levendig is En naar het oosten, vooruit, Het oog naar Zion kijkt Is onze hoop nog niet verloren De hoop die al tweeduizend jaren leeft Een vrij volk te zijn in ons land Het land van Zion en Jeruzalem |
طالما في القلب تكمن، أملنا لم يضع بعد، |
`t'alma fi alqlb tkmn, a'mlna lm yd byd, |
Oorspronkelijke tekst van het gedicht Tikwatenu
Oorspronkelijke tekst van het gedicht Tikwatenu[3] met transliteratie[4], Nederlandse vertaling, en de Arabische vertaling met transliteratie. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Externe links
- Volkslied van Israël: Hatikwa (midi and real audio)
Bronnen, noten en/of referenties
|
Aziatische volksliederen |
---|
Onafhankelijke staten: Afghanistan · Armenië · Azerbeidzjan · Bahrein · Bangladesh · Bhutan · Brunei · Cambodja · China · Cyprus · Filipijnen · Georgië · India · Indonesië · Irak · Iran · Israël · Japan · Jemen · Jordanië · Kazachstan · Kirgizië · Koeweit · Laos · Libanon · Maldiven · Maleisië · Mongolië · Myanmar · Nepal · Noord-Korea · Oezbekistan · Oman · Oost-Timor · Pakistan · Qatar · Rusland · Saoedi-Arabië · Singapore · Sri Lanka · Syrië · Tadzjikistan · Thailand · Turkije · Turkmenistan · Verenigde Arabische Emiraten · Vietnam · Zuid-Korea Niet algemeen erkende landen: Abchazië · Nagorno-Karabach · Palestina · Taiwan · Turkse Republiek Noord-Cyprus · Zuid-Ossetië |