Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gent-Wevelgem

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Gent-Wevelgem (in het verleden ook als Gent-Wevelgem-Gent georganiseerd) is sinds 1934 een eendaagse wielerwedstrijd in België.

Parcours

De wedstrijd start sinds 2003, ondanks de naam, niet meer in Gent maar in het nabijgelegen Deinze. Gent-Wevelgem loopt het eerste wedstrijduur richting de Belgische kust, die een eind gevolgd moet worden. Nabij Veurne ("de Moeren") breekt de wedstrijd meestal open. Vanwege de vaak harde wind op de vlakke Vlaamse wegen ontstaan waaiers. Het belangrijkste obstakel is de Kemmelberg, een lastige klim met kasseien die twee keer beklommen moet worden, maar die minstens zo berucht is vanwege zijn gevaarlijke afdaling, waar al menige wielrenner gevallen is. Vaak vormt het tweeluik Monteberg-Kemmelberg het breekpunt van de wedstrijd. Verder is het parcours vrij vlak, waardoor de wedstrijd in Wevelgem toch vaak eindigt in een groepssprint.

Vanaf de editie van 2008 is het parcours ingrijpend gewijzigd; de renners rijden niet meer tot aan de kust, maar rijden een ommetje langs de Steenstraat (Bovekerke-Werken) en benaderen daarna Veurne vanuit de polders in plaats vanuit de richting van de kust. Daarna volgt de Heuvelzone, met de Vidaigneberg, de Rodeberg, de Monteberg (tot op de top en dan linksaf), een ommetje en de Kemmelberg benaderd vanuit de dorpskern van Kemmel. De afdaling gebeurt langs een heraangelegd ommetje om de gevaarlijke afdaling en de mogelijke valpartijen te vermijden. Daarna wordt deze heuvelzone opnieuw aangedaan, in dezelfde volgorde om daarna richting Wevelgem te rijden. Het nieuwe parcours is door de meeste renners goedgekeurd: sommigen menen dat de aanloop naar de Kemmelberg zodoende nerveuzer kan verlopen, maar nervositeit hoort volgens koersdirecteur Hans De Clercq bij deze koers.

In 2010 is wederom een ingrijpende wijziging doorgevoerd. Niet alleen wordt de koers van de woensdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix op de wielerkalender verzet naar de zondag voor de Ronde. Ook zijn er veel meer hellingen ingelast voorafgaand aan de Kemmelklim; Scherpenberg, Katsberg, Berthen, Zwarteberg, Baneberg, Rodeberg en dan Monteberg en Kemmelberg. Deze reeks hellingen beklimmen de renners tweemaal alvorens naar de finish in Wevelgem te fietsen.

Sedert 2011 behoort hij tot de UCI World Tour. Ook nu weer veel hellingen, Katsberg, Berthen, Schomminkelberg, Kemmelberg, Monteberg, Baneberg, Kemmelberg en Monteberg. Eigenlijk zouden Katsberg en Schomminkelberg tweemaal worden beklommen en zou er nog tweemaal een beklimming van de Zwarteberg[-Langendreef] zijn met een afdaling van de Vidaigneberg naar de voet van de Schomminkelberg, maar het aantal kilometers moest worden teruggebracht. Daarom werd na de eerste maal Kemmel-Monteberg gekozen voor een klim van de andere zijde via de Baneberg naar de top van de Rodeberg.

Sinds 2012 is de lus in Frankrijk uitgebreid en wordt ook de Kasselberg beklommen, deze wordt tweemaal opgenomen, eenmaal de kasseiklim en daarna via de andere zijde. In 2016 is de Kasselberg er vanwege carnaval in Cassel niet bij, wel wordt in 2016 de steilste klim van de Kemmelberg voor de eerste maal sinds 1976 weer opgenomen in de koers en wordt de Kemmelberg van beide kanten bedwongen.

In 2017 wordt ter nagedachtenis van het Kerstbestand in 1914 nabij Ploegsteert een drietal halfverharde stroken rond deze plaats opgenomen in het parcours, de zogenaamde Plugstreets. Deze drie stroken zijn samen 5,2 km lang en worden ingepast tussen de eerste en tweede beklimming van de Kemmelberg.

Organisatie

De wedstrijd is een organisatie van Koninklijke Veloclub Het Vliegend Wiel vzw. Deze club wordt sinds 1982 voorgezeten door Luc Gheysen. Bernard Langedock doet de organisatie en sinds enkele jaren wordt hij bijgestaan door Griet Langedock. Hans De Clercq is verantwoordelijk voor de ploegen en Frank Hoste is vanaf 2011 de koersdirecteur.

Geschiedenis

De wedstrijd werd in 1934 voor het eerste gereden en toen reeds georganiseerd door Gerard Margodt en Georges Matthys. Deze beide heren bleven zeer lang actief betrokken bij deze koers. Zij zijn beiden ondertussen reeds overleden maar bereikten beiden een hoge leeftijd. Enkel de oorlog kon af een toe een stok tussen de wielen steken, waardoor er niet elk jaar gereden is.

In 1934 was Gent-Wevelgem nog een vlakke koers voor junioren. De tweede editie in 1935 (eveneens voor junioren) voert door de Vlaamse Ardennen met hellingen als de Kwaremont, Kluisberg en Tiegemberg.

Vanaf 1936 tot en met 1939 is de koers voor onafhankelijken. Het gaat rechtstreeks van Gent naar Kortrijk en vandaar volgen plaatselijke rondes met de gevreesde Lauwberg.

Na de Tweede Wereldoorlog in 1945 wordt Gent-Wevelgem een koers voor profs. Er komt een compleet nieuw parcours via de Vlaamse Ardennen naar Wevelgem en daarna een lus door het Vlaamse Heuvelland. Op de Edelareberg, Hoppeberg, Kwaremont, Zwarteberg en Rodeberg zijn bergprijzen te verdienen. In 1946 wordt hetzelfde parcours gevolgd, maar in 1947 wordt via de kust alleen het Heuvelland (Vidaigneberg, Rodeberg) aangedaan, evenals in 1948.

Vanaf 1949 tot en met 1954 zoekt men wederom de Vlaamse Ardennen op (Kruisberg, Kwaremont) gevolgd door het Heuvelland (Rodeberg, Vidaigeneberg, Helling van Mesen). In 1955 worden Kluisberg en Kemmelberg toegevoegd. De weg over de Kemmelberg is dan nog onverhard. In 1956 wordt ook nog de Eikenberg toegevoegd aan het parcours.

In 1957 richt men de Trofee van Vlaanderen op; Omloop Het Volk en Gent-Wevelgem vallen in één weekend en hebben een gezamenlijke prijzenpot. Omdat de Omloop reeds grotendeels plaatsvindt in de Vlaamse Ardennen gaat Gent-Wevelgem hier niet meer naartoe. Gent-Wevelgem voegt nu de hellingen in Frans-Vlaanderen toe aan zijn parcours (Zwarteberg, Katsberg, Wouwenberg, Kasselberg) als aanloop naar de Kemmelberg. In 1958 worden de Frans-Vlaamse hellingen niet meer opgenomen, de grens overschrijden betekende te veel administratieve rompslomp. Na de aanloop naar de kust volgen enkel de Rodeberg, Vidaigneberg en Kemmelberg in het Heuvelland.

In 1960 raakt de Omloop Het Volk-organisatie dusdanig in conflict met de BWB over de wielerkalender dat zij haar koers afgelast. Dit is tevens het einde van de Trofee van Vlaanderen. Gent-Wevelgem doet in 1960 de zwaartepunten aan van beide klassiekers ter compensatie. Naast Muur van Geraardsbergen, Kwaremont, Kluisberg en Tiegemberg in de Vlaamse Ardennen volgen de Vidaigneberg, Kemmelberg en Helling van Mesen in het Heuvelland.

In 1961 wordt Gent-Wevelgem voor één jaar onderdeel van een tweedaagse koers. De eerste dag van Antwerpen naar Gent en de tweede dag Gent-Wevelgem met enkel hellingen in het Heuvelland (Rodeberg, Vidaigneberg, Kemmelberg, Helling van Mesen).

Vanaf 1962 tot en met 1976 gaat Gent-Wevelgem via de kust naar het Heuvelland, de Rodeberg, Vidaigneberg en Kemmelberg als vaste waarden, soms aangevuld met de Monteberg, Baneberg, Sulferberg, Goeberg, Suikerberg, Helling van Nieuwkerke, Helling van Geluveld, Kraaiberg of Scherpenberg. Dat geldt ook voor de jaren 1978 tot en met heden. In de periode 1993 tot en met 1995 worden de Frans-Vlaamse hellingen nogmaals ingelast, maar daar ziet men in 1996 weer vanaf omdat men het traditionele parcours wil behouden. De Vlaamse Ardennen worden niet meer aangedaan omdat men de roots van Gent-Wevelgem wilde behouden en omdat de renners toch pas in het Heuvelland voluit gingen koersen.

Enkel in 1977 wordt het parcours grondig gewijzigd en worden de Vlaamse Ardennen nog eenmaal aangedaan met 11 hellingen (waaronder Edelareberg, Kattenberg, Varent, Kluisberg en Tiegemberg). Ook de in 1976 in de Ronde van Vlaanderen ingelaste Koppenberg staat op het menu, hoewel deze in Gent-Wevelgem Steengat genoemd wordt. Daarna volgen nog 5 beklimmingen in het Heuvelland waaronder de dubbele klim van de Kemmelberg.

In 2003 schreef Rudy Neve een boek over de geschiedenis van de wedstrijd. In 2012 verschijnt een fotoboek n.a.v. de 75e editie van Gent-Wevelgem.

De editie van 2016 kende een zeer zwarte rand vanwege het overlijden van wielrenner Antoine Demoitié na een val en een aanrijding met een motor.

Erelijst

Mannen

Jaar Winnaar Tweede Derde
1934 België Gustave Van Belle België Maurice Vandenberghe België Jérôme Dufromont
1935 België Albert Depreitere België Jérôme Dufromont België Karel Catrysse
1936 België Robert Van Eenaeme België Joseph Somers België Gaston Denys
1937 België Robert Van Eenaeme België Albert Ritserveldt België Andé Hallaert
1938 België Hubert Godaert België Edmond Delathouwer België Gustave Van Cauwenberghe
1939 België André Declerck België Frans Van Hellemont België Albert Van Laecke
1940-44 Niet verreden
1945 België Robert Van Eenaeme België Maurice Van Herzele België André Declerck
1946 België Ernest Sterckx België Maurice Desimpelaere België Michel Remue
1947 België Maurice Desimpelaere België René Beyens België Lucien Vlaemynck
1948 België Valère Ollivier België Albert Ramon België Hilaire Couvreur
1949 België Marcel Kint België André Declerck België Albert Decin
1950 België Briek Schotte België Albert Decin België André Declerck
1951 België André Rosseel België Raphaël Jonckheere België Lionel Van Brabant
1952 België Raymond Impanis België Maurice Blomme België Alois De Hertog
1953 België Raymond Impanis Nederland Wim van Est België Germain Derijcke
1954 Zwitserland Rolf Graf Zwitserland Ferdi Kübler België Ernest Sterckx
1955 België Briek Schotte België Désiré Keteleer België Raymond Impanis
1956 België Rik Van Looy België Richard Van Genechten België Désiré Keteleer
1957 België Rik Van Looy België André Noyelle België Lucien Mathys
1958 België Noël Foré België Rik Van Looy België Alfred De Bruyne
1959 België Leon Van Daele België Jos Hoevenaars Frankrijk Jacques Anquetil
1960 België Frans Aerenhouts België Frans De Mulder België Joseph Planckaert
1961 België Frans Aerenhouts België Raymond Impanis België Yvo Molenaers
1962 België Rik Van Looy België Frans Schoubben België Armand Desmet
1963 België Benoni Beheyt Verenigd Koninkrijk Tom Simpson België Michel Van Aerde
1964 Frankrijk Jacques Anquetil België Yvo Molenaers België Rik Van Looy
1965 België Noël De Pauw België Bernard Van De Kerckhove België Gustaaf De Smet
1966 België Herman Van Springel België Noël Van Clooster Denemarken Palle Lykke
1967 België Eddy Merckx Nederland Jan Janssen België Edward Sels
1968 België Walter Godefroot België Willy Van Neste Italië Felice Gimondi
1969 België Willy Vekemans België Roger De Vlaeminck België Erik De Vlaeminck
1970 België Eddy Merckx België Willy Vekemans België Walter Godefroot
1971 België Georges Pintens België Roger De Vlaeminck Nederland Gerben Karstens
1972 België Roger Swerts Italië Felice Gimondi België Eddy Merckx
1973 België Eddy Merckx België Frans Verbeeck België Walter Planckaert
1974 Verenigd Koninkrijk Barry Hoban België Eddy Merckx België Roger De Vlaeminck
1975 België Freddy Maertens België Frans Verbeeck België Rik Van Linden
1976 België Freddy Maertens België Rik Van Linden België Frans Verbeeck
1977 Frankrijk Bernard Hinault Italië Vittorio Algeri Nederland Piet van Katwijk
1978 België Ferdi Van Den Haute België Walter Planckaert Italië Francesco Moser
1979 Italië Francesco Moser België Roger De Vlaeminck Nederland Jan Raas
1980 Nederland Henk Lubberding België Alfons De Wolf Nederland Piet van Katwijk
1981 Nederland Jan Raas België Roger De Vlaeminck België Alfons De Wolf
1982 België Frank Hoste België Eddy Vanhaerens België Alfons De Wolf
1983 Nederland Leo van Vliet Nederland Jan Raas België Frank Hoste
1984 Italië Guido Bontempi België Eric Vanderaerden Italië Pierino Gavazzi
1985 België Eric Vanderaerden Australië Phil Anderson België Rudy Dhaenens
1986 Italië Guido Bontempi Nederland Twan Poels België Jean-Marie Wampers
1987 Nederland Teun van Vliet België Etienne De Wilde België Herman Frison
1988 Ierland Seán Kelly Italië Gianni Bugno Verenigde Staten Ron Kiefel
1989 Nederland Gerrit Solleveld Verenigd Koninkrijk Sean Yates Denemarken Rolf Sørensen
1990 België Herman Frison België Johan Museeuw Italië Franco Ballerini
1991 Oezbekistan Djamolidin Abdoezjaparov Italië Mario Cipollini Duitsland Olaf Ludwig
1992 Italië Mario Cipollini België Johan Capiot Italië Adriano Baffi
1993 Italië Mario Cipollini België Eric Vanderaerden Oezbekistan Djamolidin Abdoezjaparov
1994 België Wilfried Peeters Italië Franco Ballerini België Johan Museeuw
1995 Denemarken Lars Michaelsen Italië Maurizio Fondriest België Luc Roosen
1996 België Tom Steels Italië Giovanni Lombardi België Johan Museeuw
1997 Frankrijk Philippe Gaumont Oekraïne Andreï Tchmil België Johan Capiot
1998 België Frank Vandenbroucke Denemarken Lars Michaelsen België Nico Mattan
1999 België Tom Steels Polen Zbigniew Spruch Nederland Tristan Hoffman
2000 België Geert Van Bondt België Peter Van Petegem België Johan Museeuw
2001 Verenigde Staten George Hincapie Nederland Léon van Bon Duitsland Steffen Wesemann
2002 Italië Mario Cipollini Verenigde Staten Fred Rodriguez Verenigde Staten George Hincapie
2003 Duitsland Andreas Klier Australië Henk Vogels België Tom Boonen
2004 België Tom Boonen Zweden Magnus Bäckstedt Estland Jaan Kirsipuu
2005 België Nico Mattan Spanje Juan Antonio Flecha Italië Daniele Bennati
2006 Noorwegen Thor Hushovd Duitsland David Kopp Italië Alessandro Petacchi
2007 Duitsland Marcus Burghardt Verenigd Koninkrijk Roger Hammond Spanje Óscar Freire
2008 Spanje Óscar Freire Zwitserland Aurélien Clerc België Wouter Weylandt
2009 Noorwegen Edvald Boasson Hagen Wit-Rusland Aljaksandr Koetsjynski Australië Matthew Goss
2010 Oostenrijk Bernhard Eisel België Sep Vanmarcke België Philippe Gilbert
2011 België Tom Boonen Italië Daniele Bennati Verenigde Staten Tyler Farrar
2012 België Tom Boonen Slowakije Peter Sagan Denemarken Matti Breschel
2013 Slowakije Peter Sagan Slovenië Borut Božič België Greg Van Avermaet
2014 Duitsland John Degenkolb Frankrijk Arnaud Démare Slowakije Peter Sagan
2015 Italië Luca Paolini Nederland Niki Terpstra Verenigd Koninkrijk Geraint Thomas
2016 Slowakije Peter Sagan België Sep Vanmarcke Rusland Vjatsjeslav Koeznetsov
2017 België Greg Van Avermaet België Jens Keukeleire Slowakije Peter Sagan
2018 Slowakije Peter Sagan Italië Elia Viviani Frankrijk Arnaud Demare

Meervoudige winnaars

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

Overwinningen Renner Land Jaren
3 Robert Van Eenaeme Vlag van België België 1936, 1937, 1945
Rik Van Looy Vlag van België België 1956, 1957, 1962
Eddy Merckx Vlag van België België 1967, 1970, 1973
Mario Cipollini Vlag van Italië Italië 1992, 1993, 2002
Tom Boonen Vlag van België België 2004, 2011, 2012
Peter Sagan Vlag van Slowakije Slowakije 2013, 2016, 2018
2 Raymond Impanis Vlag van België België 1952, 1953
Briek Schotte Vlag van België België 1950, 1955
Frans Aerenhouts Vlag van België België 1960, 1961
Freddy Maertens Vlag van België België 1975, 1976
Guido Bontempi Vlag van Italië Italië 1984, 1986
Tom Steels Vlag van België België 1996, 1999

Overwinningen per land

Overwinningen Land
49 Vlag van België België
7 Vlag van Italië Italië
5 Vlag van Nederland Nederland
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Duitsland Duitsland
rel=nofollow
, Vlag van Slowakije Slowakije
2 Vlag van Noorwegen Noorwegen
1 Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
, Vlag van Oezbekistan Oezbekistan, Vlag van Oostenrijk Oostenrijk, Vlag van Spanje Spanje, Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten, Vlag van Zwitserland Zwitserland

Vrouwen

Jaar Winnaar Tweede Derde
2012 Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead Nederland Iris Slappendel België Jessie Daams
2013 Nederland Kirsten Wild Nederland Sanne Van Paassen België Kelly Druyts
2014 Verenigde Staten Lauren Hall Nederland Janneke Ensing Nederland Vera Koedooder
2015 Nederland Floortje Mackaij Nederland Janneke Ensing Australië Chloe Hosking
2016 Nederland Chantal Blaak Duitsland Lisa Brennauer Nederland Lucinda Brand
2017 Finland Lotta Lepistö België Jolien D'Hoore Verenigde Staten Coryn Rivera
2018 Italië Marta Bastianelli België Jolien D'Hoore Duitsland Lisa Klein

Overwinningen per land

Overwinningen Land
3 Vlag van Nederland Nederland
1 Vlag van Finland Finland, Vlag van Italië Italië, Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten

Zie ook

Externe link

Sjabloon:Navigatie Gent-Wevelgem

rel=nofollow