Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Felix Lauterborn
Felix Lauterborn, ook bekend als ’het baardje’ (Antwerpen, 24 mei 1895 – Leuven, 2 november 1956) was een Belgische collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog.[1][2][3]
Levensloop
In 1919 was Lauterborn dienstplichtige en had hij de rang van korporaal bij de gezondheidsdienst, enkele jaren later werd hij bevorderd tot sergeant.
Lauterborn werkte in de jaren ’20 als wisselagent.[4] Er wordt gespeculeerd dat Lauterborn zijn wisselkantoor overkop ging tijdens de crisis van de jaren 30 en dat dit zijn anti-Joodse sentimenten heeft versterkt.
Sinds 1930 werkte hij als persfotograaf en sportjournalist. Hij werd echter nog voor de oorlog ontslagen, mogelijk door een drankprobleem. Tegen Lauterborn werden voor de oorlog 9 processen-verbaal opgemaakt voor dronkenschap en belediging.
Lauterborn werd voor de oorlog lid van de anti-Joodse Volksverwering.[5]
In 1941 opende de werkloze Lauterborn een winkel (gesteund door Volksverwering) waarin antisemitische propaganda werd verdeeld.
In Antwerpen was Lauterborn tijdens de Tweede Wereldoorlog actief betrokken bij de taken van de SipoSD en minstens vanaf 14 april 1941 was hij betrokken bij de opsporing en arrestaties van Joden, waarbij hij zich tijdens zijn optredens liet opmerken door zijn brutaliteit (mogelijk veroorzaakt door dronkenschap). Het is niet duidelijk of Lauerborn werd betaald, wel is geweten dat de slachtoffers werden beroofd door de Antwerpse jodenjagers, waaronder Lauterborn.
In de herfst van 1943 veranderde hij van de Judenabteilung van de Sipo-SD naar de Antwerpse afdeling van het Ostministerium (Reichsministerium für die besetzten Ostgebiete), bevoegd voor de systematische plundering van de inboedels van gedeporteerde Joden (de zogeheten ’Möbelaktion’).
Hij bleef betrokken bij arrestaties van Joden en werd in maart 1944 door de Duitsers zelfs even opgesloten op betichting van diefstal, maar hij werd vrijgelaten na tussenkomst van SS-Oberscharfuhrer Erich Holm.
Hij werd na de oorlog veroordeeld tot de doodstraf[6] die echter op dat ogenblik niet meer werd uitgevoerd. De straf werd omgezet tot levenslang. Lauterborn stierf in 1956 in de gevangenis van Leuven.
Slachtoffers
De gearresteerde Joden werden naar de concentratiekampen gevoerd, waar slechts weinigen zouden overleven.
- Aaron Mostovoy (geneesheer): gedeporteerd naar Auschwitz, maar overleefde het kamp
- Hanna Lebovic-Kikkin en haar vier kinderen. Ze stierven in de holocaust.
- Sonia Mann (overleden in Auschwitz)
- Beatrix Wolf
- Josephine Hartog
- Ida Felborg en haar zesjarige dochter Esther Kremer
Bronnen, noten en/of referenties
|