Ezra (priester)

Ezra (Hebreeuws: עֶזְרָא, Grieks: Ἔσδρας; Latijn: Esdras) was een priester in de geslachtslijn van Eleazar en Pinehas. Alles wat we weten over Ezra staat in Ezra hoofdstuk 7 tot en met 10 en Nehemia hoofdstuk 8.^[1] Over Ezra’s vroege leven worden in de Bijbel geen bijzonderheden vermeld. Hij woonde in Babylon. Hij stamde uit een familie van hogepriesters en wordt „de zoon van Seraja” genoemd. (Ezra 7:1) „Ezra was een schrijver^[2], goed onderlegd in de wet van Mozes, de wet die de HEER, de God van Israël, heeft gegeven, en hij werd door de HEER, zijn God, beschermd, waardoor de koning hem alles toestond wat hij verlangde." (Ezra 7:6 Ezra wordt zeer gerespecteerd in de joodse traditie. Zijn kennis van de Thora wordt geacht gelijk te zijn aan die van Mozes.^[3] Net zoals Mozes, Henoch, en David, krijgt Ezra de titel van "schriftgeleerde" en wordt in de joodse traditie omschreven als „Schriftgeleerde Ezra” (Hebreeuws: עזרא הסופר (Ezra ha-Sofer)).

Hij leidde ongeveer vijfduizend Judese ballingen uit Babylon terug naar Jeruzalem in 458 v.Chr. (dit was in het zevende jaar van koning Artaxerxes). Op basis van de Thora (de Wet) bracht hij de verstrooide joodse gemeenschap weer tot eenheid.^[4] Ook sneed hij de banden tussen het volk Israël met omringende volkeren door. De Joden waren met vrouwen getrouwd die niet tot het volk Israël behoorde. Ezra gaf het order dat zij zich van deze vrouwen moesten ontdoen: „Ezra, de priester, stond op en zei: ‘U bent ontrouw geweest, u bent met uitheemse vrouwen getrouwd en daardoor hebt u de schuld van Israël vergroot. Leg daarom een bekentenis af voor de HEER, de God van uw voorouders, en doe wat hij van u vraagt: houd u afzijdig van de bevolking van het land en van uitheemse vrouwen.’” (Ezra 10:10,11)