European Shippers' Council

De European Shippers' Council (ESC) is een organisatie die de belangen vertegenwoordigt van verladers op het gebied van import, export en intra-continentaal vervoer. De ESC streeft naar een efficiënt en duurzaam systeem van vrachttransport en eerlijke competitie binnen en tussen de transportmodaliteiten. De ESC is opgericht in 1963 en sinds 1992 gevestigd in Brussel.

Geschiedenis

Tot het midden van de 19e eeuw vond de verzending van grote ladingen voor het merendeel plaats over water. Handelsvloten van vele landen zorgden voor een balans in vraag en aanbod tussen verschillende delen van de wereld.

Twee innovaties verstoorden die balans halverwege de 19e eeuw:

• De ontwikkeling van de stoommachine waardoor de afhankelijkheid van wind en zeilen verviel waardoor de voorspelbaarheid toenam en een veel efficiëntere planning mogelijk werd.
• De opening van het Suezkanaal in 1869, waardoor de reistijd tussen Noord-Europa en India bijna gehalveerd werd.

Het gevolg van deze innovaties was een overschot in aanbod van transportdiensten, met als gevolg grote concurrentie tussen rederijen en dalende prijzen voor het internationaal vervoer van goederen. Als reactie hierop organiseerden de rederijen 'liner conferences': afspraken tussen rederijen om de onderlinge concurrentie te beperken en prijzen terug te brengen op het oude niveau. De eerste internationale kartelvergadering was de Calcutta Conference van 1875, georganiseerd door Britse reders. Al eerder, in 1868, hadden Britse reders het North Atlantic Steamschip Agreement gesloten voor het transport van passagiers en lading naar Noord-Amerika.

Al snel viel bijna 50% van de internationale handel onder de kartelafspraken. Verladers en rederijen die zich daaraan probeerden te onttrekken werden bedreigd met uitsluiting. De verladers protesteerden uiteraard en de Shipping Act van 1916 beperkte de de ergste uitwassen van de kartels maar verbood ze niet. Landen zagen in de overeenkomsten tussen de rederijen ook een manier om de nationale handelsvloot te beschermen.

In de loop van de 20e eeuw nam het overschot aan schepen ten opzichte van de hoeveelheid te transporteren lading geleidelijk af. De behoefte aan transport nam, vooral na de Tweede Wereldoorlog toe. De politieke spanningen namen toe doordat ontwikkelingslanden, die buiten de rederijvergaderingen waren gehouden, klaagden over te hoge transportkosten.

In 1958 publiceerden de EVO (Nederland) en GAMU (België) een artikel '... Cooperation between schippers, ship-owners - Regiular Lines and Conferences'. Dit artikel werd later gepubliceerd door de internationale kamer van koophandel (ICC) en leidde uiteindelijk tot de oprichting van de ECS in 1963 te Amsterdam. Hier en daar ontstonden er wat scheurtjes in de kartelafspraken van de rederijen.

In 1970 publiceert de UNCTAD een rapport over de rederijkartels waarna de Europese ministers van vervoer een 'Code of Conduct' afdwongen bij de Europese vereniging van scheepseigenaren (European Ship-owner Association). De ESC was lobbyde voor en onderhandelde over deze gedragsregels en in 1983 werden de gedragsregels opgenomen in de Europese regelgeving. Uiteindelijk zouden verdere onderhandelingen leiden tot het aannemen van Regulation 4056/86 waarmee de kartelafspraken van rederijen voor handel die relevant is voor de Europese markt verboden wordt.

Tot 1993 houdt de ESC zich uitsluitend bezig met maritieme zaken. Daarna richt de organisatie zich meer en meer ook op vrachtvervoer over de weg en het spoor, de binnenvaart en vrachtvervoer door de lucht. Meer recente onderwerpen waar de ESC zich op richt zijn

• harmonisatie van belastingen,
• samenwerking tussen organisaties aan de grens (douane, politie, keuringsdiensten, ...),
• multimodaal transport,
• vermindering van de belasting van het milieu door transport (Green Freight),
• vermindering administratieve lasten.

Referenties

• Website van de ESC
• ESC 50 Years - The European Shippers' Council - Past, Present and Future, P. Lancellotti, Brussels, 2013.