Daan (band)

DAAN
v.l.n.r. Jorg Strecker, Isolde Lasoen, Daan Stuyven, Jeroen Swinnen en Steven Janssens
v.l.n.r. Jorg Strecker, Isolde Lasoen, Daan Stuyven, Jeroen Swinnen en Steven Janssens
Algemene informatie
Volledige naam	Daan Stuyven
Land	België
Werk
Jaren actief	Eind jaren 80 tot heden (debuut 1999)
Genre(s)	Rock, Pop, Dance, Elektronica, Filmmuziek
Instrument(en)	gitaar
Label(s)	Heaven Hotel, PIAS
Officiële website

DAAN is een Belgische band. Het is een soloproject van de Belgische singer-songwriter en muzikant Daniël Stuyven (24 september 1969). Wanneer de band live speelt, dan bestaat deze uit:

• Daan Stuyven (gitaar)
• Steven Janssens (gitaar)
• Otti Van Der Werf (basgitaar)
• Isolde Lasoen (drums)
• Jeroen Swinnen (synthesizer)
• Gregory Frateur (achtergrondzang)

Jeugd Daan Stuyven

Stuyven werd geboren in een gezin waar de moeder kostwinner was. Ze had een eigen winkel. Toen Stuyven 15 was scheidden zijn ouders. Hij werd gemotiveerd om muzikant te worden door Jan Matthys. Als kind leerde hij gitaar, piano en drums spelen. Omdat hij echter niet vermoedde dat hij als rockartiest een carrière kon uitbouwen volgde hij eerst een grafische opleiding.

Begin carrière

Eind jaren tachtig belandt Daan Stuyven met de groep Citizen Kane in de Humo's Rock Rally-finale. Met Running Cow proeft hij daarna even van het succes dankzij de radiohit Gasoline On Fire. Pers en publiek hebben het niet begrepen op het album Modern Times van zijn volgende groep Volt en het nieuwe muziekproject blijft zonder gevolg. Hij blijft intussen aan de slag als grafisch vormgever in de muziekindustrie en ontwerpt cd-hoezen voor tal van groepen.

Stuyven laat de muziekwereld nooit helemaal los. Begin 1997 ontmoet hij ex-dEUS-gitarist Rudy Trouvé met wie hij de experimentele rockband Dead Man Ray opricht. De groep debuteert op het muziekfestival De Nachten in Antwerpen en zal de volgende jaren de Belgische cultscène beheersen.

Solocarrière Stuyven

Profools

Stuyvens creatieve honger en zijn zwak voor popmuziek leidt tot de eerste solo-cd Profools, die in 1999 onder de naam "DAAN" wordt uitgebracht. Het is een neerslag van eigen songs die hij tussen 1993 en 1999 opgenomen heeft. De invloed van Dead Man Ray is nog duidelijk voelbaar, al staan er enkele elektronische stukken in de tracklist.

Bridge Burner

De tweede cd, Bridge Burner (2002), betekent de grote doorbraak voor zijn soloproject. Dit is enerzijds te danken aan het feit dat Stuyven kiest om meer in de richting te gaan van elektronisch getinte dansmuziek. Anderzijds besluit Dead Man Ray rond deze periode om een tijdelijke rustpauze in te lassen. Daardoor kan Stuyven zich meer op dit project concentreren. Het dansnummer Swedish Designer Drugs groeit intussen uit tot een clubklassieker en de frontman verzamelt stilaan een liveband rond zich, bestaande uit topmuzikanten als Isolde Lasoen (drums, vibrafoon en achtergrondzang), operazanger Gregory Frateur, Jeroen Swinnen (synthesizer en achtergrondzang), Steven Janssens (gitaar), Otti Van Der Werf (basgitaar), en Jo Hermans (trompet en achtergrondzang).

Victory

In 2004 komt Victory uit. Stuyven gaat verder de weg op die hij met Bridge Burner insloeg maar verlegt zijn artistieke grenzen door te experimenteren met Rock en Dance. Ook deze cd blijkt een schot in de roos: Stuyven haalt goud en wint bovendien de Zamu Award voor beste album van 2004. De titelsong Victory en het instrumentale dansnummer Housewife halen eveneens goud en bezorgen hem live een sterke reputatie. Hij speelt op talloze festivals, onder andere Rock Werchter 2004 waar hij een jaar later op het hoofdpodium betreedt.

Filmmuziek

In het najaar van 2005 verschijnt Cinema, een compilatie-cd met filmmuziek die Stuyven maakte voor de bioscoop- en televisiefilms Verboden te zuchten, Meisje, Un honnête commercant en Suspect.

Camera, zijn eerste dvd, verschijnt in het voorjaar van 2006 en omvat het AB-concert van december 2005, een RTBF-documentaire en enkele videoclips.

The Player

In november 2006 verschijnt het vierde album, getiteld The Player (PIAS), dat binnen een jaar goud behaalt. De gelijknamige single wordt louter op basis van het aantal betaalde downloads een hit in de Ultratop 50. In de twee single Promis Q verkent Stuyven verder de grenzen van de artistieke correctheid en slaat een brug tussen dance en Duitse schlager.

ZAMU

Op de ZAMU Awards van februari 2007 is Stuyven de enige artiest die met vijf nominaties en twee awards aan de haal gaat. Zijn hit The Player wordt bekroond als beste videoclip (DOP Carl Rottiers); het publiek selecteert het nummer als de beste song van 2006.

Stuyven brengt er onverwachts de evergreen De lichtjes van de Schelde in duet met de componist Bobbejaan Schoepen, die er zelf een Lifetime Achievement ZAMU Award in de wacht sleept. In maart 2007 brengt Stuyven het lied tot in de finale van het VRT-programma Zo is er maar één, dat op zoek gaat naar het mooiste Nederlandstalige lied. Het wordt ook het vaste bisnummer tijdens een tournee in 2007, de grootste tot dan toe.

In de zomer van 2008 volgt er een extra tournee door België. In het spoor daarvan vinden een aantal concerten plaats waarin Stuyvens vergeten werk uit de periode van Volt, Dead Man Ray, Supermarx en Running Cow een eigen en hedendaagse vorm geeft.

Manhay

Op 25 april 2009 verschijnt het vijfde album, Manhay. Synthesizers spelen op dit album een minder prominente rol dan op eerder werk van Stuyven. Gitaar, piano en zang voeren de boventoon. Bij de verschijning van deze nieuwe plaat hoort ook een clubtournee doorheen Vlaanderen. Het album staat dat jaar sinds hij uitkwam onafgebroken in Humo's top 20 van Belgische albums.

Music Industry Awards

Op 8 januari 2010 waren Stuyven en de groep Absynthe Minded de grote winnaars van de MIA's 2009, met ieder vier prijzen. Stuyven won de belangrijke MIA voor beste mannelijke soloartiest en bemachtigde verder de prijzen voor beste auteur/componist, beste videoclip met Exes en beste grafisch ontwerp met Manhay. Voor de MIA's 2010 was Stuyven opnieuw bij de winnaars. Op 7 januari 2011 behaalde hij de belangrijke MIA voor beste mannelijke soloartiest, net als het jaar ervoor.

Simple

Dit album werd uitgebracht op 26 november 2010. Het bevat voornamelijk herwerkte versies van oudere nummers van DAAN en twee nieuwe nummers (Protocol en I'm What You Need). Alle nummers worden uitgevoerd door Daan (zang, piano, gitaar), Isolde Lasoen (drum, zang) en cellist Jean-François Assy (cello, backing vocals). Bij het album hoort ook een theatertour, weliswaar zonder de volledige liveband, maar met Stuyven, Lasoen en Assy.

Bobbejaan

In mei 2008 werd Stuyven gastzanger op de plaat Bobbejaan (PIAS), waarvan hij ook het ontwerp verzorgde. Bobbejaan Schoepen liet de zang over aan Stuyven voor een van zijn onuitgegeven nummers Flower of Shanghai (tekst door zoon Tom Schoepen). Het lied werd die zomer onverwacht een radiohit.

Stuyven bracht ook op 2 oktober 2009 een drietal nummers op een eenmalig huldeconcert voor Bobbejaan Schoepen, waaronder het amoureuze lied Mooi is het leven met jou, een duet met de Belgische mezzosopraan Elise Caluwaerts (gewoonlijk in de uitvoering van Schoepen en zijn vrouw Josée, een voormalig operazangeres).

Documentaire

In november 2009 zond de televisiezender Canvas in de reeks Belpop een documentaire uit over Stuyvens carrière. Daarin werd uitgebreid ingegaan op de voorgeschiedenis van alle muzikale projecten waarbij hij tot dan toe betrokken was geweest.

Wetenswaardigheden

• Daan Stuyven kwam in 2006 onder vuur te liggen omwille van een interview met De Standaard bij de herdenking van de terroristische aanslagen op 11 september 2001 : Toen het eerste vliegtuig insloeg, dacht ik 'eindelijk!' en ben ik een bak bier gaan halen. Mijn eerste reactie was: 'de Amerikanen krijgen een koekje van eigen deeg. Het duurde een halfuur voor de omvang van de aanslagen inzonk. We hebben die dag nog wel vijf uur zoekgemaakt met zappen en discussiëren.
• Stuyven is te horen op het album No More Sweet Music van Hooverphonic. In de door Alex Callier herwerkte versie van het nummer 'Ginger' verzorgde hij de zangpartij.
• Voor de krant De Standaard schreef Stuyven een lied gericht aan Bart De Wever. Dit naar aanleiding van de aanslepende regeringsformatie in België, één jaar na de verkiezingen. Het lied Landmijn werd een protestsong, met onder meer de zinsnede "Jouw land is niet mijn land. Want jouw land is een landmijn". Stuyven werkte eerder ook al mee aan de pro-Belgische Belgavoxconcerten.

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Bridge burner	21-06-2002	24-08-2002	45	11
Victory	26-04-2004	01-05-2004	2	85
Cinema	11-11-2005	19-11-2005	28	12
The Player	06-11-2006	11-11-2006	2	40	Goud
Manhay	24-04-2009	02-05-2009	2	59	Goud
Simple	22-11-2010	04-12-2010	2	30*	Platina

Singles

Single(s) met hitnoteringen in in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Swedish designer drugs	2002	21-09-2002	tip6	-
Love	2003	15-02-2003	tip13	-
Victory	2004	13-03-2004	tip7	-
Housewife	2004	05-06-2004	tip4	-
Addicted	2004	18-12-2004	40	4
Type ex ex type	2005	09-07-2005	tip2	-
J'ai fait un rêve / I had a dream	2005	09-07-2005	32	13	met Axelle Red
The player	2006	25-11-2006	11	15
Promis Q	2007	27-01-2007	tip4	-
Exes	23-03-2009	25-04-2009	17	15
Crawling from the wreck	20-07-2009	15-08-2009	tip6	-
Icon	19-10-2009	14-11-2009	2	31	Goud
Wifebeater	22-11-2010	04-12-2010	tip4	-
I'm what you need	23-05-2011	11-06-2011	tip32*

Externe link

• Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen