Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Competentiegericht leren
Competentiegericht leren of competentiegericht onderwijs is een vorm van onderwijs die gericht is op het bijbrengen van competenties die aansluiten bij de beroepspraktijk. Deze vorm van onderwijs wordt in Nederland vooral geschikt geacht voor volwasseneneducatie en beroepsonderwijs.
Competenties
Centrale term in competentiegericht onderwijs is competenties. Deze term wordt echter niet eenduidig gebruikt. Traditioneel wordt onder competenties kennis en vaardigheden verstaan, en soms ook houding (attitude). Met competentiegericht onderwijs wordt nu meestal gedoeld op specifieke op beroepsuitoefening of beroepshouding gerichte competenties. Het onderwijs wordt niet verzorgd via afzonderlijke vakken, maar via op de beroepspraktijk geente opdrachten die soms ook in de bedrijven worden uitgevoerd. Daarbij probeert men bovendien nadrukkelijker dan voorheen aan te sluiten bij reeds bij de leerlingen aanwezige competenties. Deze op de praktijk en beroepen gerichte benadering heeft vooral binnen het Middelbaar beroepsonderwijs opgang gemaakt en later binnen het Hoger beroepsonderwijs.
Achtergrond
Het bedrijfsleven voelde de behoefte aan meer op de praktijk gestoeld onderwijs en drong aan op aanpassingen in het MBO en ander beroepsonderwijs. Theoretisch wordt het competentiegerichte onderwijs wel gerechtvaardigd met bepaalde stromingen uit de leerpsychologie. In de VS komt "competency-based education" voort uit de "behavioral objectives movement" die rond 1950 ontstond. Deze behavioristische stroming in de leerpsychologie was onder meer geïnspireerd door het werk van Franklin Bobbitt (1876-1956), die stelde dat "de normen en de richting van het onderwijs moeten voortkomen uit de consument: de maatschappij"[1]. Deze meer op het 'ik' gerichte onderwijsstrategie werd gebruikt door Benjamin Bloom (1913-1999). Hij ontwikkelde een meetinstrument voor het onderwijs dat gebaseerd was op "direct waarneembare gedragingen die op een betrouwbare wijze kunnen worden geregistreerd als aan- of afwezig"[2].
Toekomst en kritiek
Het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap wil het competentiegericht onderwijs voor mbo-opleidingen verplicht stellen met ingang van het cursusjaar 2011-2012. Inmiddels is echter door ervaring het inzicht gerijpt dat competentiegericht onderwijs niet de enige geschikte aanpak is.
Door deze vorm van onderwijs als panacee te presenteren wordt, zo stellen critici, veronachtzaamd dat andere vormen van onderwijs wel degelijk ook gericht zijn op vaardigheden. Daarnaast wordt op de tekortkomingen gewezen. Competentiegericht onderwijs zou zich niet richten op 'persoonlijke ontwikkeling', maar vooral op een bedrijfsmatig functionele en taakgerichte ontwikkeling. Kortom, deze vorm van onderwijs levert betere werknemers af, maar geen betere mensen. Volgens andere critici dreigen bovendien zowel de feitenkennis als het inzicht in historische ontwikkelingen en hun onderlinge samenhang helemaal uit beeld te raken door de soms zeer grote nadruk op competenties.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties: