Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Leerpsychologie
Binnen de psychologie houdt de leerpsychologie bezig met de studie van het leerproces.
Achtergrond
Sinds begin 20e eeuw zochten wetenschappers naar wat er in de menselijke geest en hersenen omgaat wanneer nieuw gedrag wordt aangeleerd. Men zocht dus verduidelijking van de zogenaamde black-boxtheorie: men observeert de omgeving (stimulus) en men observeert het gedrag van de mens als reactie hierop, en zoekt naar verklaring van de tussenliggende processen.
Grondleggers
Grondleggers van de behavioristische leerpsychologie zijn Ivan Pavlov en Burrhus Skinner. Zij vormden via dierproeven (de hond van Pavlov en de rat van Skinner) theorieën die de basis vormden van de gedragspsychologie. Hierin wordt het leerproces beschouwd als een adaptatie-effect: klassieke conditionering en operante conditionering. Sinds de jaren '70 heeft deze behavioristische gedragspsychologie moeten inboeten aan populariteit, als gevolg van de cognitieve revolutie in de psychologie. In Nederland was de leerpsycholoog Carel van Parreren een overtuigd tegenstander van het behaviorisme.
In de laatste jaren ontstond er echter een neo-behavioristische theorie, de relationele kadertheorie van Steven Hayes, een theorie over het leren die uitgaat van de operante conditionering van Skinner, maar die ook een verklaring en bijbehorende therapie van leerprocessen tracht te leveren.