Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bernard van der Wijck
| Bernard van der Wijck | ||
| Bernard van der Wijck door Hendrik Haverman, 1902 | ||
| Bernard van der Wijck door Hendrik Haverman, 1902 | ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Volledige naam | Bernard Hendrik Kornelis Karel van der Wijck | |
| Geboortedatum | 30 maart 1836 | |
| Geboorteplaats | Gorinchem | |
| Overlijdensdatum | 19 maart 1925 | |
| Overlijdensplaats | Utrecht, | |
| Nationaliteit |  Nederland
| |
| Werkzaamheden | ||
| Vakgebied | Filosofie en logica | |
| Universiteit | Rijksuniversiteit Groningen, Rijksuniversiteit Utrecht | |
.jpg){kind=link}
Bernard Hendrik Kornelis Karel van der Wijck (Gorinchem, 30 maart 1836 - Utrecht, 19 maart 1925)[1] was een Nederlands filosoof en logicus.
Levensloop
Van der Wijck studeerde filosofie aan de Rijksuniversiteit Utrecht onder Cornelis Willem Opzoomer. Hij begon zijn academische loopbaan als hoogleraar in de filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar hij in 1890 werd opgevolgd door Gerard Heymans. Van der Wijck ging terug naar Utrecht, waar hij als opvolger van Opzoomer werd aangesteld als gewoon hoogleraar in de geschiedenis der wijsbegeerte, de logica, de metaphysica, de zielkunde. In 1906 ging hij met emeritaat.
Van der Wijck ontving een doctoraat van de Rijksuniversiteit Utrecht in 1863, en een eredoctoraat van de Universiteit van Edinburgh in 1884. In 1869 werd hij benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.[1]
Nederlands-Vlaamse relaties
In 1917 werd een Dietsche Bond opgericht, die in Nederland actie voerde voor de Heel-Nederlandse gedachte en voor de heroprichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
Van der Wijck was voorzitter van 1917 tot 1921.
Personalia
Van der Wijck was een telg uit het geslacht Van der Wyck en een zoon van officier Frederik H.G.J. van der Wyck (1795-1870) en Henriette van Hemert (1812-1876). Zijn vader werd in 1869 verheven in de Nederlandse adel waardoor ook hij het predicaat jonkheer verkeeg. Hij trouwde op 3 december 1863 in Groningen met Maria Wibina Muurling (1842-1921); uit dit huwleijk werden geen kinderen geboren. Prof. jhr. dr. B.H.K.K. van der Wijck overleed in 1925 op bijna 89-jarige leeftijd.[2]
Publicaties
- Over het ontstaan en de beteekenis van wetenschap en wijsbegeerte, Groningen, 1864.
- Mr. Johannes Kinker, Groningen, 1864.
- Voltaire, Amsterdam, 1868.
- Onderscheid tusschen goed en kwaad, Amsterdam, 1868.
- Het lager onderwijs en Dr. A. Pierson, JB Wolters, 1869.
- De opvoeding der vrouw, Wolters, 1870.
- De wijsbegeerte der ervaring, Groningen, 1871.
- JJ Rousseau, 1874.
- Gestalten en Gedachten. Verspreide opstellen., Haarlem, 1911.
Redes
- De oorsprong en de grenzen der kennis, inaugurele rede Groningen 5 juli 1863
- Nog eens: oorsprong en grenzen der kennis, inaugurele rede Utrecht 6 oktober 1890
- Afscheidscollege, afscheidsrede 22 juni 1906
Literatuur
- H. TE VELDE, Gemeenschapszin en plichtsbesef. Liberalisme en nationalisme in Nederland, 1992.
- Pieter VAN HEES, Jonkheer Bernard van der Wijck, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, Lannoo, 1998.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|