Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Benedict Wydooghe
| Benedict Wydooghe | ||
| ||
| Lezing in de bibliotheek van Kortrijk (BE) | ||
| Geboren | 12 februari 1972, Lichtervelde | |
| Nationaliteit | .png){kind=small} België
| |
| Beroep | hogeschooldocent, auteur, Historicus, heemkundige, sociaal cultureel werker | |
Benedict Wydooghe (Lichtervelde, 12 februari 1972) is een Vlaams historicus en auteur. Hij doceert aan de hogeschool Vives, departement Ipsoc in Kortrijk.
Biografie
Wydooghe groeide op en woont in Lichtervelde. Hij liep middelbare school aan het Sint Jozefsinstituut in Torhout. Vanaf 1991 studeerde hij bij Ipsoc-KATHO en behaalde zijn bachelordiploma in sociaal-cultureel werk in 1993. Vervolgens behaalde hij aan de Vrije Universiteit Brussel, een masterdiploma in geschiedenis (1998). Wydooghe schreef zijn thesis over gratieverzoeken in de 16de eeuw.[1] Tijdens zijn geschiedenisstudie werkte hij als lokaal correspondent voor de krant Het Volk en richtte samen met een aantal vrienden jeugdhuis Het Andere Geslacht op in Lichtervelde.
Ipsoc
Na zijn opleiding bleef hij actief in het Ipsoc-departement van de Katholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaanderen. Hij werkte als docent voor verschillende disciplines, waaronder geschiedenis, e-cultuur, politieke, sociale & economische geschiedenis, pers & communicatie en schrijf- en videotrainingen. In 2005 ontving hij de bronzen medaille van de Provinciale prijs voor de geschiedenis, voor de publicatie Nieuwe tijden, nieuwe noden, nieuwe oplossingen, een boek over de vijftigjarige geschiedenis van de hogeschool Ipsoc.[1]
Wydooghe is getrouwd en heeft vijf kinderen.
Auteur
Wydooghe heeft als auteur interesse in het sociaal hoger onderwijs, de evolutie van taal, de geschiedenis van de vroedkunde, heemkunde en cultureel erfgoed. Het dorp Lichtervelde en ‘gewone mensen’ voert hij op in de theaterreeks 'Zwanebeekvertellingen.'
Sluiswachter van de IJzer
In 2009 begon Wydooghe aan een theatertekst over Hendrik Geeraert, de man die de sluizen in Nieuwpoort opendraaide en zo het Duitse leger tegenhield. Zijn onderzoekswerk resulteerde in de combinatie van een historisch detectiveverhaal en een reisverhaal, een non-fictieverhaal over de slag om de IJzer en hoe geschiedenis steeds opnieuw herschreven wordt.[2]
Wikiklas
Wydooghe streeft ernaar om de academische wereld in te schakelen bij de creatie van Wikipedia. Hiervoor richtte hij de Wikiklas op - een digitale ontmoetingsplaats in de gebruikersnaamruimte van de Nederlandstalige Wikipedia voor zijn studenten. Hij spoort hen aan om zich in te schrijven en bij te dragen. Hierdoor verdienen de studenten punten, waarmee ze zijn klassen kunnen afronden. Voor dit initiatief kreeg Wydooghe een duw in de rug van Marnix Beyen, een historicus aan de Universiteit Antwerpen.[3]
Selectieve bibliografie
- Nieuwe tijden, nieuwe noden, nieuwe oplossingen. Een halve eeuw opleiding tot welzijnswerker aan de katholieke sociale hogeschool Ipsoc in Kortrijk, Lannoo, Tielt, 2000. Bekroond met provinciale prijs voor de geschiedenis, bronzen medaille 2004.
- Informatiebronnen en naslagwerken voor het sociaal-agogisch werk. Garant, Antwerpen, 2002, 2003 en 2004.
- Sadan-informatiesysteem. Deel 1. Het spelbord en de regels, studieboek, Garant, Antwerpen, 2005; Sadan-informatiesysteem. Deel 2. Spelers en pionnen, zoekboek, Garant, Antwerpen, 2005; Sadan-informatiesysteem. Deel 3. Spel! Schrijf en oefenboek, Garant, Antwerpen, 2005.
- Zwanebeekvertellingen I. Perskring, Lichtervelde, 2006.
- Met PLEYSIER S. Dansen op de vulkaan. Over geweld in films & games. In: Gids op Maatschappelijk Gebied, 97 (2006), 9, 3-11.
- Met PLEYSIER S. Geweld in films & games. In: CineMagie, 257, winter 2006, 4-10.
- Met PLEYSIER S. Game over. Over game- en filmgeweld, over angst en onzekerheid. Garant, Antwerpen, 2007.
- Game on! We krijgen er niet genoeg van, viWTA-Dossier 14, Brussel, 2008.
- Zwanebeekvertellingen II. Perskring, Nut & Vermaak, Lichtervelde, 2008.
- Met PLEYSIER S. Me and my Beretta. In: De Morgen, 14 maart 2009.
- Weerbaar, veerbaar en eerbaar in cyberspace. Van digitale flirt tot cyberstalking. In: DE PAUW E. Orde van de dag, criminaliteit en samenleving. Thema Veilig online, over sociale controle bij netwerksites. Kluwer, maart 2010, nr. 49.
- Waarde redactie. Verslaafd aan internet. In: De Standaard, 13 & 14 februari 2010.
- Met PLEYSIER S. Het manifest van de angst. Spoken van geweld, veiligheid & risico, controle & technologie. Katho, Ipsoc, Kortrijk, 2010.
- Niet voor kinderogen. In: Allegaert Patrick, Cailliau Annemie & Couckhuyt Alexander (Eds.). Gevaarlijk jong. Kind in gevaar, kind als gevaar, Museum Dr. Guislain, Gent, 2011.
- Met Dominique Nuytens, Opiniebijdrage. Van de Last Post naar de Lost Past. Het onbekende Duitse verhaal van 1914-1918, In: De Standaard, 11 november 2012.
- De sluiswachter van de IJzer. Sterk water. Op zoek naar Hendrik Geeraerts Eerste Wereldoorlog, Witsand, Antwerpen, 2013.
- Met Henk Vandaele, Opiniebijdrage. Laten we de Menenpoort herbouwen. In: De Standaard, 07 augustus 2014.
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties
|