Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
August Leunis
| August Leunis | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | August Leunis | |
| Pseudoniem | André L. Leemans | |
| Geboren | Wijnegem | |
| Overleden | 2000 | |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Beroep | dichter, schrijver | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1973 | |
| Dbnl-profiel | ||
August Leunis (Wijnegem, 1949[1][2]/1950[3] – aldaar, 2000), met als pseudoniem André L. Leemans,[1] was een Vlaamse auteur van poëzie, realisme, fantastische literatuur en sciencefiction. Hij recenseerde onder het pseudoniem André l. Leemans.
Biografie
Na Grieks-Latijnse humaniora voltooide Leunis hogere handelsstudies en werd staatsbediende. In 1968 schreef hij drie romans, die nooit een uitgever hebben gezien. Hij raakte verstrikt in het fandom en sciencefiction in 1967, maar begon pas regelmatig sciencefiction te schrijven in 1973. Leunis beschouwde sciencefiction als een noodzakelijke levensfilosofie.[3]
Leunis heeft ook gedichten nagelaten. Leunis publiceerde veel op het eind van de jaren 70, o.a. in Asfaltagram, De Tijdlijn, DRAB, Holland-SF, Horizon, King Kong, Rigel, SF-Gids en SF-Terra. Het verhaal ’De laatste Fecaliër’ verscheen in de bundel Dans in de ruimte (1977, Zele, D.A.P. Reinaert).
Enkele biografisch geïnspireerde verhalen van Leunis verschenen in het tijdschrift Horizon en werden gepubliceerd bij uitgeverij Zuid & Noord, zoals Strafkampen van de geest (1996). Bij Paradox Pers vzw verscheen de gedichtenbundel Executie (1995). Over De strafkampen van de geest werd in 1998 het volgende opgemerkt:
De strafkampen van de geest is een geslaagde bundel, die door zijn rauwe realiteit en het zelfbeklag van de ik-personen moeilijk een gewillig publiek zal vinden, maar die ervan getuigt dat August Leunis kan schrijven.[4]
Zijn visie blijkt uit enkele citaten:
De enige mens die zijn woord mag breken, is een stotteraar.
Zalig de armen van geest, want hen behoort het rijk der uitgebuiten.
Zalig die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen gefolterd worden.
Bibliografie
- Nachtelijke trein, bestemming: Eden, 1979 (?), Diest
- Inventaris, gedichten van walg en waanzin, 1987, Antwerpen, Nioba
- Landschap en jager, gedichten, 1995, Hasselt, ’t Kandelaartje vzw, gedeeltelijk eerder opgenomen in Dietsche Warande & Belfort, Jg. CXXXV, februari 1990
- Executie, gedichten, 1995, Paradox Pers Vzw
- Eeuwige terugkeer, novelle, 1994, Eppegem, Sam
- De strafkampen van de geest, verhalenbundel, 1996, uitgeverij Zuid & Noord, Lotusreeks deel 12, ISBN 90-5684-011-8
- De schrijver en zijn personage, 1998, Geraardsbergen, De Tijdlijn
Bronnen, noten en/of referenties
|
