Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Antiwesters

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Antiwesters is een houding die zich afkeert van wat men de westerse wereld en de westerse cultuur noemt. In deze definitie is ’westers’ vaak een verzamelbegrip voor kapitalisme, globalisering, neokolonialisme, de consumptiemaatschappij, ’zedeloosheid’, secularisme en democratie.

Geschiedenis

Aanvankelijk, in de jaren zestig en jaren zeventig, was deze term vrijwel synoniem voor het antikolonialisme. Ook het communisme werd door linkse politieke activisten als antiwesters bestempeld.

Huidige antiwesterse tendensen

Antiwesters sentiment komt heden ten dage overal ter wereld voor, ook in westerse landen.

  • In Zuid-Amerika komen antiwesterse sentimenten voor bij onder anderen presidenten Nicolás Maduro van Venezuela en Evo Morales van Bolivia die hun aanhang te danken hebben aan hun anti-kapitalistische en anti-Amerikaanse houding.
  • In Afrika zijn antiwesterse sentimenten vooral terug te voeren op het koloniale verleden. Antiwesterse sentimenten zijn op het Afrikaanse continent wijdverbreid en plaatselijke dictators maken graag gebruik van deze antiwesterse sentimenten onder de bevolking om zichzelf te profileren als de „bevrijder” van westerse bemoeienissen. Bijvoorbeeld wou president Robert Mugabe van Zimbabwe het probleem van de armoede en het grootgrondbezit aanpakken door het land van de blanke boeren in beslag te nemen en te herverdelen. Het feit dat Afrika werd uitgebuit door het imperialisme van de westerse wereld, wordt nu door populisten gebruikt om te stellen dat alle armoede in Afrika een gevolg is van het westers imperialisme. Bovendien is Afrika de bemoeizucht van het Westen zat, dit geldt overigens voor niet de ontwikkelingshulp.[1] De schuld van huidige conflicten in Afrika wordt vaak doorverwezen aan Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Portugal en Duitsland, wegens het willekeurig trekken van grenzen, met nauwelijks of geen begrip voor de stammen, volkeren, en religies van de oorspronkelijke bewoners.
  • Antiwesterse gevoelens nemen in China toe sinds de vroege jaren 1990,[2] vooral onder de Chinese jeugd. Dit is onder andere een gevolg van het bombarderen van de Chinese ambassade in Belgrado door de NATO in 1999,[3] de demonstraties tijdens de Olympische spelen in 2008, en de mening dat de westerse pers vooringenomen is tegenover China, onder andere in verband met de opstanden in Tibet in maart 2008.[4] Deze houding wordt bevorderd door de „Patriottische Educatie-Campagne” van de Chinese Communistische Partij.[5]
  • Sommige fundamentalistische of als fundamentalistisch bestempelde gelovigen – christenen, joden, hindoes, moslims en anderen – zijn gekant tegen wat men als ’westerse normen en waarden’ ziet. De vrijheid die het westen propageert en de neiging om autoritaire systemen en ’goddelijke eeuwige waarheden’ ter discussie te stellen is in hun ogen niet juist.[bron?] De precieze invulling van het antiwesters sentiment verschilt van groep tot groep.
  • Ecologische bewegingen en anti-globalisten uit westerse landen kunnen ook als antiwesters beschouwd worden. Een bekend voorbeeld is de Franse boerenleider José Bové die zich keert tegen McDonald's.
  • Een groot aantal van de moslims ter wereld (Arabische landen, Afrika en Azië) koestert antiwesterse ideeën. Het Westen wordt in veel islamitische landen afgeschilderd als het Sodom en Gomorra van de moderne tijd. Het Westen wordt door hen gezien als decadent, men verzet zich tegen westerse waarden als vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting, democratie, enz. Iran is een goed voorbeeld van een land waar antiwesterse sentimenten een grote rol spelen. In 1979 werd de toenmalige westers georiënteerde sjah Mohammed Reza Pahlavi afgezet en vervangen door ayatollah Ruhollah Khomeini. Sindsdien wordt het land geregeerd door een antiwesterse conservatief islamitische regering. Hoewel moslims in Europa deel uitmaken van de westerse maatschappij, leven ook onder hen antiwesterse sentimenten. Zo bleek bijna de helft van de Marokkaanse jongeren in Nederland antiwesters ingesteld.[6]

Antiwesterse gevoelens kunnen tot uiting komen in onder meer:

Zie ook

Zie ook Anti-Amerikanisme

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º De spierballentaal van Robert Mugabe, Wereldomroep, 14 december 2007
  2. º http://www.abc.net.au/pm/content/2008/s2227038.htm
  3. º http://links.jstor.org/sici?sici=1324-9347(200107)46%3C25%3ATORCNR%3E2.0.CO%3B2-M
  4. º http://www.chinadaily.com.cn/china/2008-04/19/content_6629376.htm
  5. º Zhao, Suisheng, A State-led Nationalism: The Patriotic Education Campaign in Post-Tiananmen China, Communist and Post-Communist Studies, Vol. 31, No. 3. 1998. p. 287–302
  6. º Stad Amsterdam, februari 2006, Wij Amsterdammers II: investeren in mensen en grenzen.
    Bijna helft jonge Marokkanen antiwesters, Volkskrant, 14 juni 2006.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow