Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Anker Jørgensen
Anker Jørgensen | ||
Bestand:Anker-jørgensen.jpg | ||
Geboren | 13 juli 1922 Kopenhagen, Denemarken | |
Politieke partij | Socialdemokraterne | |
Partner | Ingrid Kvist Pedersen | |
Beroep | vakbondsbestuurder politicus | |
Religie | lutheraans | |
Premier van Denemarken | ||
Aangetreden | 5 oktober 1972 | |
Einde termijn | 19 december 1973 | |
Monarch | Margaretha II van Denemarken | |
Voorganger | Jens Otto Krag | |
Opvolger | Poul Hartling | |
Aangetreden | 13 februari 1975 | |
Einde termijn | 10 september 1982 | |
Monarch | Margaretha II van Denemarken | |
Voorganger | Poul Hartling | |
Opvolger | Poul Schlüter | |
Partijleider/-voorzitter van de Socialdemokraterne | ||
Aangetreden | 1973 | |
Einde termijn | 1987 | |
Voorganger | Jens Otto Krag | |
Opvolger | Svend Auken |
Anker Henrik Jørgensen (Kopenhagen, 13 juli 1922) is een Deens voormalig politicus namens de Socialdemokraterne, de Deense sociaaldemocraten. Hij was onder meer jarenlang partijleider-partijvoorzitter en tweemaal eerste minister.
Carrière
Jørgensen werd in 1964 voor de eerste keer in het Folketing verkozen, het Deense parlement. Van 1968 tot 1972 leidde hij de Specialarbejderforbundet i Danmark (SiD), een tegenwoordig niet meer bestaande vakbond die in 2004 is opgegaan in de in dat jaar opgerichte Fagligt Fælles Forbund. In 1972 werd hij eerste minister van een regering die alleen bestond uit zijn eigen Socialdemokraterne. Nadat hij het jaar daarop al het veld had moeten ruimen voor de liberaal Poul Hartling, werd hij in 1975 opnieuw premier van een ditmaal uit de Socialdemokraterne en het liberale Venstre bestaande regering. Deze coalitie duurde tot 1979 (in 1978 was hij ook nog twee maanden minister van Buitenlandse Zaken geweest), daarna regeerde hij tot 1982 alleen met zijn eigen partij. Vanwege onzekere parlementaire verhoudingen gaf hij toen het premierschap op. Vijf jaar later beëindigde hij ook het partijleiderschap.
Jørgensen gold als een krachtdadig premier. Tijdens zijn regering werd Denemarken lid van de Europese Unie (in 1973) en werd de verzorgingsstaat verder uitgebouwd hetgeen grote begrotingstekorten veroorzaakte die door omvangrijke staatsleningen moesten worden gedekt waardoor de staatsschuld flink opliep.
Anker Jørgensen bezocht in 1990 Saddam Hoessein in Irak. Hoessein gebruikte Anker om de wereld te laten zien dat hij niet kwaadwillend was ten opzichte van de Deense gijzelaars. Na dit bezoek werd in twee groepen vrijheid geschonken aan deze gijzelaars. De eerste groep reisde, samen met Anker Jørgensen, diezelfde dag nog terug naar Denemarken. Anker Jørgensen heeft zich hierna niet meer uitgelaten over de Golfoorlog.