Alphonse Hasselmans
Alphonse Hasselmans (Luik, 5 maart 1845 – Parijs, 19 mei 1912) was een Belgisch-Frans componist en harpist.
Hij was een zoon van Joseph Hasselmans, geboren in Antwerpen in 1814 (overleden in 1902). Joseph was componist, violist, harpist en dirigent; door zijn onderwijs ontstonden twee grote harpscholen. Één daarvan werd later geleid door zijn zoon Alphonse.[1]
Hij studeerde muziek in Stuttgart en in Parijs. Zijn muzikale carrière begon in Brussel, en later verhuisde hij naar Parijs. In 1884 werd hij één van de eerste hoogleraars voor harpmuziek aan het Conservatoire National Superieur te Parijs. Hij had een belangrijke rol in de technische ontwikkeling van het harpspel en leidde een generatie van bekende Franse harpspelers op, onder andere Henriette Renié, Marcel Tournier, Carlos Salzedo, Marcel Grandjany, Lily Laskine, Lili Boulanger en Pierre Jamet. Zijn dochter, Marguerite Hasselmans, (1876–1947) was concertpianiste en jarenlang de geliefde van Gabriel Fauré.
Louis Hasselmans (1878–1957), de zoon van Alphonse, was ook dirigent, vooral voor opera’s. Zijn carrière bracht hem naar Amerika, aan de Chicago Civic Opera en de Metropolitan Opera, voor hij in 1936 professor voor muziek werd aan de Louisiana State University.
Werk
Alphonse Hasselmans componeerde tientallen werken voor harp. Zijn beroemdste compositie is de concert-étude met de titel La Source (De Bron). Hij maakte vele arrangementen voor harp van andere composities.
Verwijzingen
- http://www.naxos.com/person/Alphonse_Hasselmans/26321.htm
- https://www.harpcenter.com/category/harp-music-books-hasselmans
![Bekijkt de gegevens op Wikidata](/w/images/thumb/b/be/Wikidata-logo.png/25px-Wikidata-logo.png)