Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Allan Kardec
Allan Kardec, pseudoniem van Hippolyte Léon Denisart Rivail, (Lyon, 3 oktober 1804 – Parijs, 1869) was een Frans pedagoog.
Kardec studeerde op het instituut van de beroemde professor Pestallozzi in Yverdon, in Zwitserland. Al vroeg werd hij een van de meest uitblinkende leerlingen van Pestallozzi, een intelligente en toegewijde medewerker, die later een grote invloed zou gaan hebben op het onderwijs in Frankrijk.
Na het beëindigen van zijn studies in Yverdon, verhuisde hij naar Parijs, waar hij een gewaardeerd leraar werd zowel in de letteren als ook in de wetenschappen, zich onderscheidend als voorname pedagoog en verspreider van de leermethode van Pestallozzi. Hij werd lid van verscheidene wetenschappelijke sociëteiten.
In 1854 hoorde hij voor de eerste keer praten over de draaiende tafels, een populair vermaak van de hogere Franse kringen.
In het begin toonde hij zich sceptisch, maar beginnend met de observatie van mediamieke fenomenen van fysieke en intellectuele aard, constateerde hij de objectieve werkelijkheid van het spirituele feit, wiens oorzaak hij ging onderzoeken met een nauwgezet en kritisch wetenschappelijk karakter, volgens de methodologische middelen van zijn tijd.
Gedurende vijftien jaar deed hij zijn uiterste best voor het objectieve onderzoek van de verschillende manifestaties die werden gedaan door verschillende mediums in omstandigheden die rigoureus werden gecontroleerd en kritisch geanalyseerd.
Zich baserend op het wetenschappelijk principe dat zegt dat er geen effect is zonder oorzaak, ging hij de feiten observeren en analyseren met een vrije geest en organiseerde hij nuchter de informaties en lessen verkregen door verschillende mediums.
Kardec heeft zijn spiritistische leer beschreven in Het Boek der Geesten (1857), Het Boek der Mediums (1861), Het Evangelie volgens het Spiritisme (1863), Hemel en Hel (1865), en Genesis volgens het Spiritisme (1868). Volgens Kardec is het spiritisme een 'wetenschap' betreffende de natuur, de oorsprong en de bestemming van de geesten, alsmede hun relaties met de lichamelijke wereld. Het spiritisme zou nog brengen wat Jezus heeft gezegd met betrekking tot de beloofde Vertrooster: de kennis der zaken, zodat de mens weet waar hij vandaan komt, waarheen hij gaat en waarom hij op Aarde is; de spiritistische leer maakt dat we ons aangetrokken voelen tot de ware principes van Gods wet en brengt ons troost door middel van geloof en hoop.
Het spiritisme van Kardec wordt ook wel Kardecisme genoemd.
Het graf van Kardec op de begraafplaats Père-LaChaise in Parijs wordt nog steeds druk bezocht.
Boeken
- Het Boek der Geesten (1857), Het Boek der Geesten, download ,
- Het Boek der Mediums (1861), Het Boek der Mediums, download
- Het Evangelie volgens het Spiritisme] (1863), Het Evangelie volgens het Spiritisme, download
- Hemel en Hel] (1865), Hemel en Hel, download
- Genesis volgens het Spiritisme (1868), Genesis volgens het Spiritisme, download
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
Weblinks
Vrije mediabestanden over Alan Kardec op Wikimedia Commons