Constructie

Een constructie is het construeren (bouwen, ineenzetten) van iets, alsook een bepaalde wijze van construeren. Een houten klomp is dus geen constructie, en een simpel kruis al wel. Een tekening van een meetkundige figuur noemt men ook een constructie.

Constructieleer is de wetenschap van het bouwen van constructies, zoals bruggen, woningen en wolkenkrabbers. Het is een onderdeel van de civiele techniek, mechanica en werktuigbouwkunde.

In een bouwwerk is de constructie (drager) verder te definiëren als dat deel van een bouwwerk dat verantwoordelijk is voor de stabiliteit van het bouwwerk. Zo ontstaat de scheiding tussen drager en inbouw. Een kozijn is zo dus niet-constructief (letterlijk : niet-(op)bouwend), en een dragende binnenwand wel. Bij een ouder woonhuis zal een aannemer of timmerman het huis eerst constructief in orde brengen en is hetgeen niet-constructief is een tweede.

Andere betekenissen

In de sociologie en filosofie is een constructie een naar een idee of naar een stel ideeën samengesteld mentaal geheel.

Het woord constructie wordt ook wel gebruikt voor de manier waarop in het bedrijfsleven zaken worden georganiseerd, zoals payrolling of door buitenlandse concerns, om belasting te besparen, met behulp van Nederlandse houdster-, financierings- of royalty-vennootschappen, bijvoorbeeld via een trustkantoor.

Zie ook

• Constructieprincipes
• Constructeur, een bouwmeester van vliegtuigen, machines, gereedschap enz.
• Constructiebankwerker
• Constructieschilder, een buizenschilder, machineschilder enz.
• Constructieplaats
• Constructivisme (ook : constructivist(e).)
• Constructielijm, een uitzettende houtlijm voor constructies van hout (ook : bruislijm).