Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ananas

Uit Wikisage
Versie door Lidewij (overleg | bijdragen) op 17 jun 2022 om 20:51 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ananas&oldid=50430865 25 nov 2017 Känsterle 23 mrt 2004 J3RO3N Itsme)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Zie Ananas (geslacht) voor het artikel over het geslacht waartoe de ananas (Ananas cocanus) behoort.
Zie Ananás voor de gelijknamige Braziliaanse gemeente.
rel=nofollow

De ananas (Ananas comosus) is een tropische plant, oorspronkelijk afkomstig uit Brazilië, Bolivia en Paraguay. De plant behoort tot het geslacht Ananas uit de bromeliafamilie.

Ananas is een woord uit het Tupi, de taal van de Tupi-indianen, en betekent uitmuntende vrucht.[1] De Spanjaarden noemden de vrucht piña, naar de dennenappel (cono de pino). Een ander soort ananas is abacaxi (een ananas met een doorn in de bladeren).

De ananas is een grote samengestelde vrucht die uit vele kleine, samengroeiende besjes bestaat. Hij kan wel 30 cm lang en meer dan 4 kg zwaar worden, heeft bovenop een rozet van bladeren en is cilindrisch tot kegelvormig. De kleur van de schil is groenachtig tot bruinachtig, het vruchtvlees is lichtgeel tot geel en de smaak is zoet tot zoetzuur. De grootte, de vorm, de smaak en de kleur zijn zeer verschillend afhankelijk van de variëteit.

De ananas is rijk aan vitaminen, zoals bètacaroteen en vitamine E, en aan mineralen, zoals kalium, magnesium, fosfor, ijzer, koper, mangaan, zink en jodium.

Vanwege de vruchten werd de ananasplant door de mens al snel ook op andere plaatsen aangeplant. Ten tijde van Christoffel Columbus groeide de plant in heel Zuid- en Midden-Amerika en in het Caraïbisch gebied. De Spanjaarden introduceerden de ananas op de Filipijnen, Hawaï en Guam. In Europa werd de vrucht in 1720 voor het eerst met succes gekweekt in broeikassen. De ananas werd zo populair als een exotische vrucht dat het beeld van de ananas snel werd ingepast in de Europese kunst en beeldhouwkunst.

De wereldproductie wordt nu gedomineerd door Zuidoost-Azië, met name Thailand en de Filipijnen.

De natuurlijke (of meest voorkomende) bestuiver van de ananas is de kolibrie. Door bestuiving ontstaan zaden, maar omdat de aanwezigheid van zaden een negatief effect heeft op de kwaliteit van het fruit, is op Hawaï, waar ananas op grote schaal wordt gekweekt, de invoer van kolibries verboden. Zoals bij alle bromelia's kan de bloei van de ananas kunstmatig worden opgewekt door middel van etheen. Het vroeg oogsten van de hoofdvrucht zorgt voor een tweede oogst van kleinere vruchten. Na te zijn geoogst rijpt de ananas niet meer. Daarom wordt het vruchtvlees vaak ingeblikt.

Tekenen dat een ananas rijp is:

  • Middelste bladeren bovenop makkelijk los te trekken.[2]
  • Sterke ananasgeur (ethylacetaat).
  • Stevig, veerkrachtig vruchtvlees.
  • De ananas heeft glanzende "ogen".[3]

Een tijdens het schoonmaken van de ananas verwijderde bovenkant kan opnieuw in de bodem worden geplant. Op dezelfde wijze waarop een aardappel of ui uit een uitsnede groeit, zal dan een nieuwe plant groeien.

Bromelaïne

De ananas bevat ook een groep sulfhydryl bevattende enzymen, bromelaïne, met als belangrijkste fractie een groep eiwitsplitsende enzymen (proteasen). Hoewel proteasen de belangrijkste component zijn, zijn ook niet-proteolitische enzymen als escherase, peroxidase en fosfatase belangrijk voor de werking van bromelaïne. Escherase speelt bijvoorbeeld een belangrijke rol in de werking van bromelaïne op de huid. Bromelaïne wordt sinds de jaren '50 van de vorige eeuw medicinaal ingezet. Het beïnvloedt ontsteking, immuuncellen, celsignalisatie en de bloedstolling en wordt om deze redenen onder meer ingezet bij wondgenezing, als ontstekingsremmer en als pijnstiller.[4]

Culinair worden bromelaïne-enzymen gebruikt voor het malser maken van vlees. Het toevoegen van verse ananas aan voedsel zal afbraak van eiwitten veroorzaken, waardoor de textuur en smaak verandert. In gerechten met gelatine zal verse ananas de gelatine afbreken waardoor het geen gel meer kan vormen. Ananas uit blik heeft dit effect niet, aangezien bij het inblikken de ananas verhit wordt, waardoor de eiwit-afbrekende enzymen denatureren. Het eiwitsplitsende effect kan na een zware maaltijd benut worden door verse ananas te consumeren.

Bromelaïne is aanwezig in alle delen van de plant, de hoogste concentraties worden in de steel aangetroffen.

Afbeeldingen

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Plant(wetens-w)Aardigheidjes, Lekker Plant-Aardig
  2. º Start-gezond.nl - Ananas
  3. º CulinaireZaken.nl
  4. º (en) (December 2010). Bromelain. Monograph (pdf). Alternative Medicine review 15 (4): 361–8 . ISSN:1089-5159. PMID: 21194252. Geraadpleegd op 2017-11-25. Gratis toegankelijk na registratie.
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Pineapples op Wikimedia Commons.

rel=nofollow