Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Fleetwood Mac

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 11 mrt 2020 om 20:37 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fleetwood_Mac&oldid=55282234)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Fleetwood Mac is een Brits-Amerikaanse band die in 1967 werd opgericht in Londen. De band kende twee relatief succesvolle periodes, die gekenmerkt worden door de verschillende muzikale stijlen die de band in die periodes heeft gehad. In de eerste jaren na de oprichting door Peter Green werd er met name blues gespeeld en heette de - oorspronkelijk - Britse band Peter Green's Fleetwood Mac.

De groep evolueerde na de beginjaren tot een popgroep met steeds wisselende bezettingen. Na het vertrek van Peter Green trokken drummer Mick Fleetwood en bassist John McVie de muzikanten Christine Perfect en het Amerikaanse duo Stevie Nicks en Lindsey Buckingham aan. Met de komst van deze muzikanten werd in de periode tussen 1975 en 1987 een meer pop-georiënteerde weg ingeslagen. In deze periode werd het roemruchte album Rumours uitgegeven, dat nog geldt als een van de best verkochte albums wereldwijd aller tijden.[4] In Nederland en België is Fleetwood Mac zowel bekend door een aantal hits in de Britse periode, zoals Need Your Love So Bad en Oh Well, als uit de Amerikaanse periode (zoals Don't Stop, Go Your Own Way, Dreams, Everywhere en Little Lies).

Geschiedenis

De Britse periode

De band werd in juli 1967 opgericht door Peter Green. Oorspronkelijk bestond de band naast Green (zang, gitaar en mondharmonica) uit Mick Fleetwood (drums), Jeremy Spencer (gitaar) en Bob Brunning (bas). Peter Green had in 1966 samen met Mick Fleetwood gespeeld in Shotgun Express, een R&B-band waarin Rod Stewart de zang voor zijn rekening nam. In datzelfde jaar nog verliet Green deze groep om Eric Clapton te vervangen in John Mayall's Bluesbreakers. Hier was John McVie de basgitarist. Mick Fleetwood voegde zich begin 1967 ook bij John Mayall's Bluesbreakers. In datzelfde jaar stapte zowel Green, Fleetwood als McVie uit deze band om een nieuw avontuur aan te gaan: Fleetwood Mac.

De bandnaam Fleetwood Mac is afkomstig van een nummer dat Green, Fleetwood en McVie al opnamen in de tijd dat ze nog bij John Mayall speelden, maar komt eigenlijk neer op een samentrekking van de achternamen van Mick Fleetwood en John M(a)cVie. Korte tijd daarna kwam zanger, slide-gitarist en toetsenist Jeremy Spencer de groep versterken. Via een advertentie vond de band een tijdelijke bassist in Bob Brunning, die in september 1967 definitief werd vervangen door John McVie. Aanvankelijk was het repertoire van de band nogal gespleten: Peter Green speelde vaak melancholieke blues terwijl Jeremy Spencer zich meer op het repertoire van Elmore James richtte. Op de eerste twee albums is pure blues te horen maar het geluid van de groep veranderde al snel, zeker nadat in de zomer van 1968 de groep nogmaals werd uitgebreid, ditmaal met gitarist en zanger Danny Kirwan. In deze formatie toerde de band tweemaal door Nederland: in de herfst van 1968 en begin 1969. De toekomstige topgroep speelde o.a. in zaaltjes in Leersum en Schaijk.

De band kreeg Europese bekendheid. De bekendste songs tot dan toe waren Black Magic Woman, later gecoverd door Santana, Need your love so bad. Albatross was een nummer 1 hit in Groot-Brittannië en haalde in Nederland de tweede plaats. Dit laatste nummer leidde begin 1969 een verandering van stijl in met een reeks rocksingles: het introspectieve Man of the world, de grote hit Oh well (part 1) (de eerste Alarmschijf) en The Green Manalishi. Met het album Then Play On werd Fleetwood Mac een rockgroep. Het album is een voorbeeld van de veelzijdige muzikaliteit waartoe de band in staat was. Er staan ballads op, die worden afgewisseld met stevige rocknummers.

In mei 1970 verliet Green de band onverwacht. Green had tijdens een tournee door Duitsland heimelijk LSD toegediend gekregen en begon vreemd gedrag te vertonen. Zo wilde hij alle inkomsten van de band aan charitatieve doelen schenken. Toch waren de overige bandleden geschokt toen Green zelf de beslissing nam om op te stappen, want Green was dé ster en songwriter van de band. De band besloot daarop als een soort commune samen te gaan wonen. Toen de band naar Amerika moest voor een volgende tournee, werd McVies vrouw Christine gevraagd om als toetseniste de band te versterken. Zij had eerder al onder haar eigen naam Christine Perfect als gastmuzikante meegespeeld. Als zangeres van Chicken Shack had ze een hit gehad met I'd rather go blind en ze was door Melody Maker uitgeroepen tot beste zangeres van 1969.

In 1971 verliet ook Spencer de groep. Na aankomst in Los Angeles verliet hij het hotel waar de groep logeerde om even wat boodschappen te doen en was vervolgens drie dagen zoek. Hij bleek zich te hebben aangesloten bij de sekte "Children of God". Voor de rest van de tournee werd hij opvallend genoeg vervangen door Peter Green. Spencers definitieve vervanger werd de Amerikaanse gitarist Bob Welch. Afgezien van de twee naamgevers van de groep, Fleetwood en McVie, had Fleetwood Mac nu weinig meer te maken met de bluesband uit de jaren 60. Voortaan maakte Fleetwood Mac popmuziek, met regelmatige bezettingswisselingen. Hierdoor werd een nieuw publiek aangesproken maar haakten fans van het eerste uur af.

Crisis

Gitarist Kirwan zorgde voor problemen in de band en weigerde op te treden. In 1972 werd Bob Weston aangetrokken als vervanging. Ook was Dave Walker uit Savoy Brown enige tijd zanger, maar zijn stemgeluid paste geheel niet bij Fleetwood Mac. De band kwam in de problemen toen Weston werd ontslagen vanwege het aanknopen van amoureuze banden met Jenny Boyd, de vrouw van Fleetwood en zus van Pattie Boyd (Mick Fleetwood en George Harrison waren daardoor zwagers). Terwijl de band probeerde een nieuwe formatie bij elkaar te krijgen meende manager Clifford Davis recht te hebben op de bandnaam en stuurde een geheel andere band naar Amerika om onder de naam Fleetwood Mac op te treden. De "echte" Fleetwood Mac mocht niet zelf optreden. Het duurde maanden en kostte veel tijd om de rechten op de bandnaam terug te krijgen. De "valse" Fleetwood Mac had later een hit met Why did you do it onder de naam Stretch. Voortaan zouden de "echte" Fleetwood Mac hun eigen management verzorgen. Kort daarna verliet Welch de groep, waardoor alleen Fleetwood en het echtpaar McVie overbleven.

De Amerikaanse periode

Eind 1974 vestigden de overgebleven leden van Fleetwood Mac zich in Californië. Mick Fleetwood vond in Lindsey Buckingham een nieuwe geschikte gitarist. Echter, Buckingham was hiertoe alleen bereid indien Stevie Nicks, zijn toenmalige vriendin met wie hij ook een muzikaal duo vormde, ook mocht toetreden tot de band. Dat gebeurde; met Nicks en Buckingham kreeg de groep een belangrijke nieuwe impuls. Dat de groep hiermee een nieuw begin maakte wordt geïllustreerd door de titel van het eerste album in deze bezetting; de plaat heet eenvoudig Fleetwood Mac, net als het debuut van het oude Fleetwood Mac uit 1967. Dit album betekende de doorbraak van de band in Amerika.

Het volgende album Rumours uit 1977, met onder andere de hits "Go Your Own Way" en "Dreams" had een enorm commercieel succes en was tot Thriller het best verkochte album aller tijden. Doordat zowel het echtpaar McVie als het duo Nicks-Buckingham relationele problemen hadden liepen de spanningen in de studio geregeld zeer hoog op. Ook Fleetwood lag in scheiding met zijn vrouw. Middels muziek en teksten reageerden zij zich af waardoor het album een sterke emotionele lading bevat. De McVie's scheidden tijdens de Rumours tour, hoewel Christine de naam McVie is blijven gebruiken.

De volgende albums, de experimentele dubbel-elpee Tusk (1979) en Mirage (1982) verkochten goed, maar het gigantische verkoopsucces van Rumours kon niet worden geëvenaard. In de daaropvolgende jaren hielden de leden van de groep zich vooral bezig met solo-projecten waarbij Stevie Nicks het succesvolste is gebleken. Ondertussen ging Fleetwood failliet, John McVie kwam van zijn jarenlange alcoholprobleem af en Stevie Nicks loste haar drugsverslaving op.

In 1987 verscheen Tango in the Night, een album waar twee jaar aan werd gewerkt. Dit album was een groot commercieel succes, er werden zes singles vanaf gehaald waaronder "Big Love", "Little Lies" en "Everywhere".

Na het verschijnen van Tango in the Night verliet Buckingham de band vanwege spanningen in de groep. Hij werd vervangen door gitaristen Billy Burnette en Rick Vito, waarmee in 1990 het zwakke album "Behind the Mask" werd opgenomen. In de jaren daarna stapten ook Stevie Nicks, Christine McVie en Vito uit de band. Bij de inauguratie van president Bill Clinton in 1993 trad de Rumours-bezetting op in een eenmalige reünie. In een nieuwe bezetting, met daarin onder meer Dave Mason, ging Fleetwood Mac in 1994 op tournee en werd het geflopte album Time opgenomen.

In 1997 keerden Christine McVie, Buckingham en Nicks terug voor een tournee, naar aanleiding waarvan het live-album The Dance verscheen. In de Verenigde Staten kwam Fleetwood Mac hiermee voor het eerst in vijftien jaar weer terug op één in de albumchart. Na dit project verliet Christine McVie de band, naar later bleek door psychische problemen.[5]

De vier overgebleven bandleden namen een nieuw studio-album op dat verscheen in 2003, Say You Will. Hierna volgde een wereldtour waarbij Nederland niet werd aangedaan. In 2009 volgde de Unleashed tour waarbij Fleetwood Mac Europa en ook Nederland en België bezocht. De media waren erg positief over het 2,5 uur durende optreden, welke bestond uit oude hits. Fleetwood Mac heeft in 2013 een vergelijkbare wereldtour gehad Fleetwood Mac Live. Zij bezochten tweemaal de Ziggo Dome in Amsterdam en ook het Sportpaleis in Antwerpen. Deze tour moest echter halverwege worden afgebroken omdat John McVie behandeld moest worden tegen kanker.[6]

Onverwacht werd in januari 2014 aangekondigd dat de toen 70-jarige Christine McVie terugkeerde. John McVie is inmiddels hersteld van zijn ziekte. Hiermee was de Rumours bezetting voor het eerst in bijna twintig jaar weer compleet. In 2014-2015 vond de On with the Show tour plaats waarbij twee concerten in het Ziggo Dome en één in het Sportpaleis Antwerpen werden gegeven. De band gaat tevens opnieuw de studio in om een nieuwe cd op te nemen. Wanneer deze verschijnt is vooralsnog onduidelijk.[7]

Op 9 april 2018 werd bekend dat Lindsey Buckingham de band verlaat, met welke reden is niet bekend.[8][9] Lindsey Buckingham is vervangen door Neil Finn (voorheen Crowded House) en Mike Campbell (afkomstig van Tom Petty & the Heartbreakers).

Discografie

Originele albums

  • Peter Green's Fleetwood Mac (Blue Horizon, 1968)
  • Mr. Wonderful (Epic, 1968)
  • English Rose (Epic, 1969 - alleen VS)
  • The Pious Bird Of Good Omen (Blue Horizon 1969 - alleen VK)
  • Then Play On (Reprise, 1969)
  • Fleetwood Mac In Chicago/Blues Jam In Chicago vols 1 & 2 (Blue Horizon, 1969)
  • Kiln house (1970)
  • Greatest hits (1971)
  • Future games (1971)
  • Bare trees (1972)
  • Penguin (Reprise, 1973)
  • Mystery to me (1973)
  • Heroes are hard to find (1974)
  • Fleetwood Mac (11-7-1975)
  • Rumours (4-2-1977)
  • Tusk (12-10-1979)
  • Live (08-12-1980)
  • Mirage (28-6-1982)
  • Tango in the night (14-4-1987)
  • Greatest hits (22-10-1988)
  • Bermuda Triangle (1989)
  • Behind the mask (10-4-1990)
  • 25 years - the chain (20-12-1992)
  • Time (10-10-1995)
  • The dance (19-08-1997)
  • The very best of Fleetwood Mac (2002)
  • Say you will (15-04-2003)

Verzamelaars en latere uitgaven

  • Greatest Hits (CBS Europe, 1971)
  • The Original Fleetwood Mac (opnamen uit 1967-1968, uitgegeven Blue Horizon 1971)
  • "The best of Fleetwood Mac" (reprise records 1978)
  • The Complete Blue Horizon Sessions 1967-1969 [Box set] (Columbia UK, 1999)
  • The Vaudeville Years of Fleetwood Mac: 1968 to 1970 [Box set] (uitgegeven 1999)
  • Show-Biz Blues 1968-1970 [Box set] (Companion to "Vaudville", uitgegeven c. 2002)
  • Best of Peter Green's Fleetwood Mac (Columbia UK, 2000)
  • Original Fleetwood Mac: The Blues Years (3 cd-set, Castle, 2000)
  • Jumping at Shadows: The Blues Years (Castle/Sanctuary, 2002)
  • Men of the World: The Early Years (Sanctuary, 2005)

Livealbums

  • Live at the Marquee, 1967 (uitgegeven 1992)
  • Masters: London Live '68 (uitgegeven 1998)
  • Live At The BBC (uitgegeven 1995)
  • Shrine '69 (live 1969, uitgegeven 1999)
  • Live at the Boston Tea Party, vols 1-3 (opgenomen Feb 5-7, 1970).
  • Oh Well—Greatest Hits Live (Mainline, 1989.)

Hitlijsten

Albums

Album(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Album Top 20/50/75/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
The best of Fleetwood Mac 1974 14-09-1974 47 2 Verzamelalbum / Goud
Rumours 1977 26-02-1977 1(10wk) 104 Platina
Tusk (album) 1979 27-10-1979 4 21 Platina
Live 1980 20-12-1980 15 9 Livealbum
Mirage 1982 10-07-1982 4 16
Tango In The Night 1987 25-04-1987 1(3wk) 103 Platina
Greatest hits 1988 03-12-1988 2 49 Verzamelalbum / Platina
Behind the mask 1990 21-04-1990 5 24 Goud
Time 1995 28-10-1995 52 5
The dance 1997 30-08-1997 7 12 Livealbum / Goud
The very best of Fleetwood Mac 2002 16-11-2002 75 7 Verzamelalbum / Goud
Say you will 2003 03-05-2003 28 8
Rumours - 35th anniversary deluxe edition box 2013 02-02-2013 7 1*
Album(s) met hitnoteringen in
de Vlaamse Ultratop 50/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
The dance 1997 06-09-1997 37 4 Livealbum
The very best of Fleetwood Mac 2002 21-12-2002 39 4 Verzamelalbum
Rumours [35th anniversary deluxe edition] 2013 02-02-2013 72 1*
25 years - the chain 2013 16-02-2013 118 1*

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Need your love so bad 1968 28-09-1968 7 13 #7 in de Single Top 100
Albatross 1969 04-01-1969 4 12 #4 in de Single Top 100
Man of the world 1969 26-04-1969 12 6 Nr. 24 in de Single Top 100
Need you love so bad 1969 27-09-1969 12 8 Nr. 10 in de Single Top 100
Oh well (part 1) 1969 08-11-1969 1(4wk) 11 allereerste Alarmschijf / Nr. 1 in de Single Top 100
Rattlesnake shake 1969 20-12-1969 tip11 -
The green manalishi (With the two prong crown) 1970 30-05-1970 8 9 Nr. 6 in de Single Top 100
Jewel eyed Judy 1971 13-02-1971 tip2 -
Albatross 1973 21-07-1973 2 9 Alarmschijf / Nr. 73 in de Single Top 100
Rhiannon (Will you ever win) 1976 04-09-1976 16 7 Nr. 16 in de Single Top 100
Go Your Own Way 1977 26-02-1977 1(3wk) 13 Nr. 1 in de Single Top 100
Don't stop 1977 04-06-1977 5 8 Alarmschijf / Nr. 4 in de Single Top 100
Dreams 1977 24-09-1977 8 7 Alarmschijf / Nr. 8 in de Single Top 100
You make loving fun 1978 14-01-1978 27 5 Nr. 22 in de Single Top 100
Tusk 1979 29-09-1979 9 11 Nr. 10 in de Single Top 100
Sara 1979 05-01-1980 10 7 Alarmschijf / Nr. 14 in de Single Top 100
Hold me 1982 19-06-1982 20 6 Nr. 25 in de Single Top 100
Gypsy 1982 11-09-1982 tip6 - Nr. 42 in de Single Top 100
Big love 1987 25-04-1987 4 11 Nr. 8 in de Single Top 100
Seven wonders 1987 01-08-1987 27 4 Nr. 28 in de Single Top 100
Little Lies 1987 10-10-1987 10 10 Nr. 10 in de Single Top 100
Family man 1988 23-01-1988 32 3 Nr. 23 in de Single Top 100
Everywhere 1988 09-04-1988 3 14 Nr. 4 in de Single Top 100
Isn't it midnight 1988 23-07-1988 tip4 - Nr. 32 in de Single Top 100
As Long as You Follow 1988 19-11-1988 13 7 Alarmschijf / Nr. 15 in de Single Top 100
Hold me 1989 25-03-1989 29 4
Save me 1990 14-04-1990 9 8 Nr. 16 in de Single Top 100
Skies the limit 1990 04-08-1990 tip4 - Nr. 48 in de Single Top 100
Love shines 1993 16-01-1993 tip14 - Nr. 82 in de Single Top 100
Silver springs (live) 1997 - Nr. 96 in de Single Top 100
Peacekeeper 2003 - Nr. 100 in de Single Top 100

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
rel=nofollow
Albatross 205 199 127 191 223 211 242 212 321 223 240 265 384 361 382 424 486 581 551 705 639
As long as you follow - 1481 - - 1829 1894 - 1967 - - 1985 1992 - 1778 1793 1706 - - - - -
Big love - 1818 - 1799 1838 - - - - - 1753 1844 1667 1300 903 1147 1118 1424 1404 1261 1380
Black Magic Woman - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1939 1782 1989
Don't stop 636 566 527 586 767 669 762 794 748 709 749 760 827 696 527 608 719 765 853 701 683
Dreams - 1059 917 966 1018 984 1254 1132 1106 1096 924 946 692 585 336 263 338 341 249 229 272
Everywhere - 1097 866 1144 1180 1180 1426 1542 1722 1410 1399 1411 1310 1228 854 861 877 794 674 468 442
Go your own way 64 67 73 71 69 79 77 94 102 85 63 67 71 81 41 30 40 43 33 42 43
The Green Manalishi - 1065 - - - 1237 1593 1487 1594 1682 1545 1669 1675 1861 1629 1685 - - - - -
Landslide - - - - - - - - - - - - - - - - 1625 677 538 500 424
Little Lies - 800 964 1016 1560 1358 1374 1458 1857 1486 1455 1464 1263 1098 877 836 1003 913 861 622 629
Man of the world 1441 963 778 1193 1244 1127 1305 1604 1848 1427 1668 1745 1975 1878 1755 1946 - - - - -
Need your love so bad 194 393 244 207 266 230 213 255 400 257 309 283 402 607 427 451 544 657 628 770 808
Oh well (part 1) 261 206 270 261 421 275 390 471 557 411 398 472 488 636 500 610 848 1192 1038 1140 1068
Rhiannon (Will you ever win) 710 579 614 556 617 722 889 990 1030 824 813 817 794 797 538 567 506 570 530 583 634
Sara 231 306 188 166 194 278 329 359 371 287 275 273 268 289 241 227 211 268 261 273 288
Seven wonders - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1447 1529
Songbird - - - - - - - - - - - - - - 1620 398 399 479 515 604 589
The Chain - - - - - - - - - - - - - - 1835 551 465 520 252 157 149
Tusk - - - - - - 619 683 757 1029 432 440 492 626 422 447 452 397 467 558 557
You make loving fun - - - - 1762 1740 1719 - - - 1969 1683 1887 1725 1379 1453 1738 1911 1904 1931 1889

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in
de DVD Top 30
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
The dance 2002 16-11-2002 16 18
Live in Boston 2004 18-09-2004 16 8
In concert 1982 2010 30-10-2010 25 1

Bezettingen

Fleetwood Mac-bezetting
(1967) (MK I)
(1967) (MK II)
  • Peter Green (zang, gitaar)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • Jeremy Spencer (gitaar, zang)
  • John McVie (bas)

(Na een aantal weken verving John McVie Bob Brunning.)

(1968-70) (MK III)
  • Peter Green (zang, gitaar)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • Jeremy Spencer (zang, gitaar)
  • John McVie (bas)
  • Danny Kirwan (gitaar, zang)
(1970) (MK IV)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • Jeremy Spencer (zang, gitaar)
  • John McVie (bas)
  • Danny Kirwan (gitaar, zang)
(1970-71) (MK V)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • Jeremy Spencer (zang, gitaar)
  • John McVie (bas)
  • Danny Kirwan (gitaar, zang)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
(1971) (MK VI)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Danny Kirwan (gitaar, zang)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Peter Green (gitaar)

(Peter Green verving tot het einde van de tournee van 1971 op de gitaar Jeremy Spencer, die abrupt uit de band was gestapt)

(1971-72) (MK VII)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Danny Kirwan (gitaar, zang)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Bob Welch (zang, gitaar)
(1972-73) (MK VIII)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Bob Welch (zang, gitaar)
  • Bob Weston (gitaar)
  • Dave Walker (zang)
(1973-74) (MK IX)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Bob Welch (zang, gitaar)
  • Bob Weston (gitaar)
(1974) (MK X)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Bob Welch (zang, gitaar)
(1975-87) (MK XI)
(1988-91) (MK XII)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Stevie Nicks (zang)
  • Rick Vito (gitaar, zang)
  • Billy Burnette (gitaar, zang)
(1991-93) (MK XIII)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Billy Burnette (gitaar, zang)
(1993) (MK XIV)

(eenmalige reünie van de "Rumours-bezetting" t.g.v. de inauguratie van president Bill Clinton)

(1993) (MK XV)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Billy Burnette (gitaar, zang)
(1993-94) (MK XVI)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Bekka Bramlett (zang)
  • Dave Mason (gitaar, zang)
(1994-95) (MK XVII)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Bekka Bramlett (zang)
  • Dave Mason (gitaar, zang)
  • Billy Burnette (gitaar, zang)
(1997-98) (MK XVIII)
(1998-2014) (MK XIX)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Lindsey Buckingham (gitaar, zang)
  • Stevie Nicks (zang)
(2014-heden) (MK XX)
  • Mick Fleetwood (drums)
  • John McVie (bas)
  • Christine McVie (keyboard, zang)
  • Lindsey Buckingham (gitaar, zang)
  • Stevie Nicks (zang)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen
  1. º Fleetwood Mac. Encyclopædia Britannica (5 januari 2015). Geraadpleegd op 7 mei 2015.(Dode link)
  2. º Smith, Chris, The Greenwood Encyclopedia of Rock History: From Arenas to the Underground, 1974–1980. Greenwood Press, 2006, p. 88, 94–95, 215
  3. º Brackett, Nathan, The New Rolling Stone Album Guide, 4th, Fireside, 2004
  4. º "OOR Pop-encyclopedie" 2010, pagina 175.
  5. º Christine McVie Can't Wait for Fleetwood Mac World Tour, Rolling Stone.com, 27 maart 2014, geraadpleegd 20 mei 2015.
  6. º FLEETWOOD MAC CANCELS AUSTRALIAN/NEW ZEALAND TOUR. Fleetwood Mac (27 October 2013). Geraadpleegd op 27 October 2013.
  7. º Fleetwood Mac album may take 'a couple of years' to finish, theguardian.com, 10 maart 2015, geraadpleegd 19 mei 2015.
  8. º http://variety.com/2018/music/news/lindsey-buckingham-leaves-fleetwood-mac-1202744388/
  9. º Lindsey Buckingham verlaat Fleetwood Mac, Nu.nl - 9 april 2018
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Fleetwood Mac op Wikimedia Commons.

rel=nofollow