Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Dick Maas

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 8 nov 2019 om 10:26 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dick_Maas&oldid=54239712)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Dirk Willem Herman (Dick) Maas (Heemstede, 15 april 1951) is een Nederlandse filmregisseur, scriptschrijver, schrijver, componist en filmproducent.

In 1973 begon hij zijn studie aan de Nederlandse Filmacademie, alwaar hij in 1977 afstudeerde. Samen met Laurens Geels startte hij in 1984 het filmproductiebedrijf First Floor Features (FFF) op. In 2001 verliet hij de organisatie.

De films die Maas regisseert kenmerken zich door een vlot tempo, een vrij eenvoudige plot, veel zwarte humor, vaak actiescènes, speciale effecten en stunts.

Biografie

Dick Maas maakte eerst een aantal korte films van 1975 tot 1981. De korte films uit 1980/81 werden uitgezonden door de VPRO.

Na deze korte films bracht Maas in 1983 zijn eerste lange bioscoopfilm uit, de thriller De Lift. Maas ontving gelijk zijn eerste Gouden Kalf voor beste regie. Een jaar later startte hij FFF.

Hierna regisseerde, schreef en produceerde hij in 1986 de film Flodder. Ook voor deze film kreeg hij een Gouden Kalf voor beste regie. Hierna volgden de kaskrakers Amsterdamned in 1988 en Flodder in Amerika! in 1992. De eerste twee Flodderfilms staan beide in de top 20 van de lijst van succesvolste Nederlandse films. De eerste Flodderfilm werd in 2007 toegevoegd aan de Canon van de Nederlandse film.

In april 1993 werd Maas uitgenodigd door Lucasfilm om de slotaflevering van de Amerikaanse televisieserie The Young Indiana Jones Chronicles te regisseren. De opnames vonden plaats in Praag en Venetië.[1] De aflevering werd nooit uitgezonden, maar verscheen later wel op video.

Hiernaast trad Maas verschillende keren op als producent, niet alleen voor zijn eigen films. Drie van de door hem geproduceerde speelfilms werden bekroond met Gouden Kalveren: Abel, Lang Leve de Koningin en Karakter voor beste film. Laatstgenoemde film leverde in 1998 tevens een Academy Award voor Beste Niet-Engelstalige film op. Opvallend is dat deze film in productie werd genomen door Geels zonder dit met Maas te overleggen.[bron?]

In samenwerking met Veronica maakten Dick Maas en Laurens Geels in de jaren 90 de televisieserie Flodder. Maas schreef samen met Wijo Koek deze afleveringen, maar regisseerde slechts acht afleveringen. Door het succes van de televisieserie besloot Maas na het derde seizoen de film Flodder 3 te maken. In 1997 overleed hoofdrolspeler Coen van Vrijberghe de Coningh plotseling aan een hartstilstand, slechts drie dagen na een draaidag van de televisieserie. Een vervolg op de serie werd hiermee uitgesloten.[2] De laatste reeks afleveringen werd postuum uitgezonden.[3]

In 1999 regisseerde hij zijn eerste Engelstalige film Do not disturb en in 2001 een Engelstalige remake van de De lift onder de titel Down. Beide films flopten. Maas besloot het productiebedrijf FFF te verlaten.

In 2007 probeerde Maas de auteursrechten op het format Flodder terug te krijgen, nadat het productiebedrijf FFF failliet was verklaard. In 2009 verloor hij deze rechtszaak,[4] maar in het hoger beroep werd hij in 2011 in het gelijk gesteld.[5] Eind 2015 verscheen vervolgens een stripboek van Flodder met een nieuw, oorspronkelijk verhaal getiteld Het Mysterie van de Dode Blondjes.[6]

In december 2007 ging de film Moordwijven in première. Deze film kreeg de Platina Film (400.000 bezoekers, 14 februari 2008).

In 2010 kwam vervolgens de horrorfilm Sint uit. Maas en Huub Stapel werkten na achttien jaar weer samen voor een film. Sint kwam vervolgens veelvuldig in het nieuws, omdat de filmposter voor kinderen te schokkend zou zijn om in het straatbeeld te hangen.[7] Ondanks deze kritiek kreeg de productie binnen vier dagen een Gouden Film voor meer dan 100.000 bezoekers.

Dick Maas nam in 2010 een Career Achievement Award in ontvangst tijdens het Imagine Filmfestival.

In 2012 werd de film Quiz uitgebracht. Ondanks de sterke promotiecampagne, wist Quiz slechts zo'n 70.000 bezoekers naar de bioscoop te trekken en het was daarmee de eerste Nederlandstalige flop voor Dick Maas.[bron?] In oktober 2016 verscheen onder zijn regie en scenario de film Prooi.[8] De opnames hiervan vonden in de zomer van 2015 plaats in Amsterdam. Ook deze film werd geen succes met 31.000 bezoekers,[9] ondanks dat de recensies en reacties van bezoekers positief waren.[10] Wel ging de trailer viraal: deze werd binnen enkele dagen meer dan 250 duizend keer bekeken.[11] In 2019 werd de film succesvol in China uitgebracht. De film eindigde op de vijfde plek van best bezochte films in de eerste week. De film trok in drie dagen ruim 1,1 miljoen Chinezen naar de bioscoop. De film haalde daarmee zo'n 4,4 miljoen euro op.[12]

In 2017 was hij als zichzelf te zien in Ron Goossens, Low Budget Stuntman.[13] Ook verscheen hetzelfde jaar zijn boek Buurman, wat doet u nu?[14] Hiernaast was hij nauw betrokken bij de digitaal gerestaureerde versies van De Lift, Amsterdamned en Down op blu-ray door de Amerikaanse uitgever Blue Underground. Voornamelijk over Amsterdamned waren de critici uit Amerika positief.[15]

Filmografie

Speelfilms:

Televisie:

Korte films:

  • Historia Morbi (1975)
  • Picknick (1977)
  • Adelbert (1977)
  • Onder de maat (1980)
  • Bonbon (1980)
  • Idylle (1980)
  • Overval (1980)
  • Rigor Mortis (1981) (eerste lange televisiefilm)
  • Long Distance (2003)

Dick Maas nam ook verscheidene videoclips op voor de Nederlandse rockband Golden Earring, waaronder die voor When the Lady Smiles en Burning Stuntman. In de laatst genoemde clip wordt gebruik gemaakt van het decor uit de serie Flodder, namelijk de wijk en het koffiehuis (de bar waar Johnnie en Kees hun zaken doen). Ook regisseerde hij de videoclip Zien van Marco Borsato in 2004.

Zie voor het werk van Maas als (mede)producent:

Bibliografie

  • Salvo (1998)
  • Buurman, wat doet u nu? (2017)

Trivia

  • De release van de film Down werd door de aanslagen op 11 september 2001 in de Verenigde Staten algauw het slachtoffer van een onschuldig bedoelde grap die door de actualiteit ineens macaberder overkomt dan bedoeld was. In de film wordt in terzijds gerefereerd aan een eerdere aanslag op het WTC in 1993 en de grap valt dat Osama bin Laden misschien met de lift geknoeid heeft.
  • Long Distance is te zien op de website van het project Kort!, een filmproject voor korte films, van de omroep NPS.
  • In 2016 publiceerden twee fans een Flodder Filmlocatie Tour[16] op YouTube met een voorwoord van Dick Maas en Dave Schram.[17]

Externe link


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow