Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jacques Yerna

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 21 jul 2018 om 16:03 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacques_Yerna&oldid=48072977)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Jacques Yerna (Luik, 24 november 1923 - aldaar, 11 maart 2003) was een Belgisch-Waals syndicalist, journalist en politicus.

Levensloop

Zijn afkomst (zijn vader was arbeider en zijn moeder de dochter van een Gents bediende) ligt aan de oorsprong van zijn politiek engagement. In 1947 studeert hij af aan de Luikse universiteit als licentiaat in de economische wetenschappen. Enkele maanden later wordt hij aankoper bij de Grand Bazar.

In 1949 komt hij in dienst bij de nieuwe dienst "ondernemingsraden" van het Algemeen Belgisch Vakverbond (ABVV). Hij neemt als syndicalist deel aan de vergaderingen van het bureau van de vakbondsstudies, onder leiding van Henri Janne aan de Université Libre de Bruxelles (ULB), die het in de praktijk brengen van de door André Renard voorgestelde hervormingen, nastreeft.

Jacques Yerna schrijft veel artikels in diverse progressieve dagbladen. Hij was directielid van La Gauche (met de éminence grise, de marxistische economist Ernest Mandel) en van La Wallonie. Na een editoriaal uit 1956, waarin hij de metallurgisten op de korrel neemt, omdat zij de mijnwerkers niet steuden bij de staking in de Borinage, krijgt hij zijn ontslag.

Zoals Paul Delforge van het Instituut Jules Destrée stelt, is Jacques Yerna voorstander van een federalisme, verbonden aan een socialistisch project Wallonië.[1] Hij neemt deel aan alle acties die de bewustwording steunen van een Waalse macht van 1962 tot 1963. Door zijn gehechtheid aan het federalisme wordt hij aangevallen door de Belgische Socialistische Partij (PSB). Na de "affaire de Chaudfontaine" (het aanplakken van pro-Waalse affiches in het stadje Chaudfontaine in 1964), verlaat hij de partij om zich volledig te wijden aan de Mouvement populaire wallon, waarvan hij in opvolging van André Renard voorzitter is geworden. Drie jaar later wordt hij opnieuw lid van de PSB , waar hij militeert voor een toenadering van de Waalse federaties van de partij en van de vakbond. Yerna steunt alle initiatieven die een vereniging van de Waalse progressisten tot doel hebben. In 1978 publiceert hij met Ernest Glinne een manifest waarin hij zijn ideologische overtuiging uitdraagt. Tot zijn dood blijft Jacques Yerna actief op politiek vlak. Zo steunt hij in 1996 de oprichting van de Coordination antifasciste de Belgique en was hij voorzitter van het Rassemblement Liégeois pour la Paix tot 2002.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Encyclopédie du mouvement wallon, T3., p. 1685
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow