Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
John Thomas (Christadelphian)
| John Thomas | ||
| ||
| Dr. John Thomas | ||
| Algemene informatie | ||
| Handtekening | 
| |
| Geboren | 12 april 1805, Hoxton Square, Hackney, Londen | |
| Overleden | 5 maart 1871, Jersey City | |
| Nationaliteit | Brits / Amerikaans | |
| Bekend van | stichter Christadelphians | |
| Beroep | arts | |
| Overige informatie | ||
| Religie | Christadelphian | |
Dr. John Thomas (12 april 1805 – 5 maart, 1871) was de stichter van de beweging van de „Broeders in Christus” of Christadelphians.
Vroege leven
John Thomas M.D. werd geboren op 12 april 1805 in Hoxton Square, Hackney, Londen.[1] Hij was de zoon van een geestelijke die ook John Thomas heette. De familie zou afstammen van hugenoten die de religieuze vervolging in Frankrijk ontvluchtten.[2] Het gezin verhuisde meermaals, aangezien de vader achtereenvolgend op verschillende plaatsen als pastor diende, onder andere in een gemeente in Londen, een kort verblijf in Noord-Schotland, terug naar Londen, en dan naar Chorley, Lancashire. John Thomas was een toegewijd student en leerde als tiener Hebreeuws. Toen hij zestien was, begon hij in Chorley geneeskunde te studeren. Toen de familie terug naar Londen verhuisde, bleef John in Chorley. Na twee jaar ging ook hij terug naar Londen, om zijn studies de volgende drie jaar verder te zetten aan het Guy’s Hospital en het St. Thomas Hospital. Hij werd opgeleid als chirurg en toonde grote belangstelling in scheikunde en biologie. Hij publiceerde verschillende medische artikelen in The Lancet. In één van die artikelen beklemtoonde hij het belang van het gebruik van lijken in de opleiding van geneeskundigen, iets wat toen in Engeland nog verboden was.
Emigratie naar de Verenigde Staten
In 1832 besloot zijn vader nieuwe mogelijkheden te zoeken door naar Amerika te emigreren. De jonge John Thomas besloot ook naar Amerika te gaan, en reisde voorop om voorbereidingen te treffen voor de familie. Hij gebruikte de gelegenheid om verdere beroepservaring op te doen en werkte tijdens de reis als scheepsdokter op de Marquis of Wellesley, die van de St. Katharine dokken in London naar New York voer.
Het schip vertrok op 1mei 1832 en kwam onmiddellijk in zware stormen terecht, die de hele reis bleven aanhouden. Voor de kust van Nova Scotia raakte het schip in ondiep water en werd verscheidene keren door de golven opgetild. Bij het neerkomen dachten de bemanning en reizigers dat het schip zou breken.
Thomas vreesde dat zijn leven afgelopen was en besloot biddend te sterven. Hij werd zich bewust dat er een gat was in zijn kennis over wat met hem zou gebeuren wanneer hij zou sterven. Hij legde een gelofte af om indien hij zou overleven, zich religieuze studie te wijden en de waarheid over de kwestie van leven en dood te zoeken.
Toen de wind draaide raakte het schip weer in dieper water en kon verder varen. Thomas vergat zijn gelofte niet en bleef de rest van zijn leven de Bijbel bestuderen op zoek naar de wat de boodschap van de Schriften is.
Ontmoeting met Alexander Campbell
De Marquis of Wellesley legde aan in New York en Thomas reisde naar Cincinnati, Ohio. Daar trof hij aanhangers van het restaurationisme (of Restauration Movement), die hem de noodzaak van de doop uitlegden. Hij sloot zich bij hen aan in oktober 1832. Later ontmoette hij Alexander Campbell, een van de leidende figuren van de beweging, die hem aanmoedigde om een evangelieprediker te worden. Thomas reisde predikend rond in de oostelijke staten van Amerika tot hij als predikant in Philadelphia ging wonen. Op 1 januari 1834 huwde hij daar met Ellen Hunt, die heel zijn leven zijn echtgenote bleef en hem ondersteunde tijdens geloofsbeproevingen.
Dr. Thomas was een redacteur bij de Apostolic Advocate, die voor het eerst verscheen in mei 1834. De studies die hij in deze periode van zijn leven deed, vormden het fundament voor vele van de leerstellingen die hij als Christadelphian aannam. Hij kwam tot de overtuiging dat kennis van de Bijbel vóór de doop belangrijker was dan men in de Restoration Movement geloofde en dat vele als ’orthodox’ beschouwde geloofspunten grondig fout zaten. Hoewel men zijn vrijheid respecteerde om zijn unieke zienswijzen te geloven, hadden velen er bezwaar tegen dat hij deze zou gaan prediken als noodzakelijk voor redding. Dit leidde tot een serie van debatten, vooral tussen Alexander Campbell en dr. Thomas. Omdat hij zichzelf na verloop van tijd herdoopte, zijn voormalige geloofsovertuigingen verwierp en afstand nam van zijn voormalige geloofsgenoten, werd hij in 1837 officieel uit de gemeenschap gesloten. Een aantal mensen hadden omgang met hem en volgden zijn zienswijzen.
Destijds was de beweging van de Millerieten of de vroege adventisten in opmars. In 1843 werd dr. Thomas persoonlijk voorgesteld aan William Miller, de leider van de Millerieten. Thomas bewonderde hun bereidheid om de oude bekende ’orhtodoxe’ leerstellingen in twijfel te trekken en was het eens dat Christus zou wederkomen en het Millennium zou inluiden. Dr. Thomas zette zijn studie van de Bijbel voort en reisde in 1846 naar New York, waar hij een serie lezingen gaf over dertig leerstellige thema’s die later een deel zouden vormen van zijn boek Elpis Israel (Israëls Hoop).
Christadelphians
Gebaseerd op zijn nieuw begrip van de Bijbel werd Thomas in 1847 (een tweede en laatste keer) herdoopt. Het aantal gemeenten en individuele personen die zijn geloof deelden nam toe. In 1848 werd de beweging internationaal toen hij naar Engeland reisde om er te prediken wat hij nu als de ware boodschap van het Evangelie zag. Nadat hij naar Amerika was teruggekeerd, verhuisde Thomas van Richmond, Virginia naar New York City en begon daar te prediken. Hij vond het belangrijk om tot de joodse gemeenschap te spreken, omdat hij tot de overtuiging was gekomen dat het christendom de Wet van Mozes niet had vervangen, maar had vervuld. Hij geloofde dat christenen door geloof en de doop het ’zaad’ (of, ’de afstammelingen’) van Abraham werden.
Rond die tijd kwamen dr. Thomas en zijn geloofsgenoten bekend te staan als de Royal Association of Believers (de „Koninklijke Vereniging van Gelovigen”). Zij beschreven zichzelf met het woord "Ecclesia", een Grieks woord voor vergadering, bijeenkomst, gemeente of ’kerk’-gemeenschap. Zij hadden geen systeem van een geestelijkheid, maar alle broeders kregen in een beurtrol de taak als voorzitter of spreker tijdens de vergaderingen.
Toen de Amerikaanse Burgeroorlog in 1861 uitbrak, reisde dr. Thomas naar het zuiden, en werd zich ervan bewust dat de gelovigen door de oorlog in twee fronten werden verdeeld. De meerderheid binnen de beweging vond dat de oorlog hen dwong om een standpunt in te nemen als dienstweigeraars uit gewetensgronden. Om vrijgesproken te worden van het de militaire dienstplicht moest men toen in Amerika kunnen aantonen dat men behoorde tot een erkende religieuze groepering die bezwaar had tegen het deelnemen aan de oorlog. Om die reden koos dr. Thomas de naam Christadelphian om de leden van de beweging te identificeren. Deze naam is gebaseerd op het Grieks en betekent ’Broeders in Christus’. Gedurende de oorlog werkte dr. Thomas aan de drie delen van het werk Eureka, waarin de betekenis van het boek Openbaring werd onderzocht.
Op 5 mei 1868 keerde dr. Thomas terug naar Engeland, waar hij zijn Engelse geloofsgenoten trof en rondreisde om toespraken te houden over de boodschap van het Evangelie. Gedurende deze periode kreeg hij veel steun van Robert Roberts, die tijdens een vorig bezoek aan Engeland Thomas’ zienswijzen was gaan accepteren. Nadat hij was teruggekeerd naar de Verenigde Staten, maakte hij nog één rondreis langs de gemeenten van de Christadelphians voor hij op 5 maart 1871 overleed in Jersey City. Hij werd begraven op het Green-Wood Cemetery in Brooklyn, New York.
Erfenis
Thomas beweerde niet een soort profeet te zijn, of in enig opzicht geïnspireerd te zijn, maar dat hij enkel door zelfstandige studie had vastgesteld dat vele traditionele kerkelijke leerstellingen onjuist waren en dat hij dit uit de Bijbel kon aantonen.[3][4][5][6] Moderne Christadelphians geloven over het algemeen dat hij correct was en houden vast aan het standpunt dat hij definieerde in de christadelphian statements of faith; zij vinden ook dat Thomas’ voorbeeld van een onderzoekende instelling een belangrijke erfenis is.[7]
Thomas schreef verschillende boeken. In het boek Elpis Israel (1848) worden heel wat punten uiteengezet die de christadelphians tot heden geloven.
Op basis van zijn onderzoek van Bijbelse profetieën vormde Thomas zich zich een gedetailleerde mening over gebeurtenissen die toen actueel waren. Vele van zijn vooruitzichten bleven onvervuld, zoals na zijn dood in het voorwoord van Elpis Israel-edities werd opgemerkt.[8] Thomas zelf[9][10] nam aan dat dit kon gebeuren.[10][11]
Thomas’ hoofdbelangstelling in het heroprichten van een thuisland voor de joden in Israël en de rol die Groot-Brittannië hierin zou spelen[12] wordt als vrij nauwkeurig gezien. Christadelphians zien dit als teken dat Thomas de grote lijnen van de Bijbelse profetieën juist begreep. Rond 1850 schreef Thomas, gebaseerd op zijn begrip van wat de Bijbel zegt, dat hij verwachtte dat de joden zouden terugkeren naar Palestina, en dat Brittannië hierin een rol zou spelen.[13]
Door de Balfour Declaration van 1917 en het Brits mandaat over Palestina uit 1922 was Brittannië de politieke macht over Palestina. Na de Britse heerschappij werd in 1948 de seculiere staat Israël gesticht.
Werken
- Anastasis
- The Apostacy Unveiled (1872)
- Blasphemy and the Names of Blasphemy
- The Book Unsealed: A Lecture on the Prophetic Periods of Daniel and John (1869)
- Catechesis
- Chronikon Hebraikon
- Destiny of the British Empire as revealed in the Scriptures (1871)
- Elpis Israel (1848)
- Eternal Life (1848)
- Eureka: An Exposition of the Apocalypse (In 5 Volumes)
- Exposition of Daniel (1868)
- Faith In the Last Days (posthumous anthology of writings from 1845–61)
- How to Search the Scriptures (1867)
- The Last Days of Judah's Commonwealth
- Mystery of the Covenant of the Holy Land Explained (1854)
- Odology
- Phanerosis (1869)
- The Revealed Mystery
Tijdschriften
- The Apostolic Advocate (redacteur) (1834–39)
- The Herald of the Future Age (redacteur) (1843–49)
- Herald of the Kingdom and Age to Come (redacteur) (1851–61)
Bibliografie
- Peter Hemingray, John Thomas, His Friends and His Faith (2003: ISBN 81-7887-012-6)
- Charles H. Lippy, The Christadelphians in North America (Lewiston/Queenston: Edwin Mellen Press, 1989).
- Robert Roberts, Dr Thomas: His Life and Work (Birmingham: The Christadelphian, 1873) Online op: AngelFire.com.
- Bryan R. Wilson, Sects and Society: A Sociological Study of the Elim Tabernacle, Christian Science and Christadelphians (London: Heinemann, 1961; Berkeley/Los Angeles: University of California Press, 1961).
Zie ook
Weblinks
- (en) Werken door John Thomas en andere schrijvers
- (en) Werken door John Thomas en andere christadelphians
Verwijzingen
- º (en) Biographical Notes uit Thomas’ boek Elpis Israel
- º (en) Blore, Charles B., Dr John Thomas: his family and the background of his times
- º ’De spreker [John Thomas] begon met het ontkennen van een bewering die in vele kranten in Londen en de provincie, en daaronder één door een religieus redacteur in dit dorp, namelijk, dat hij van zichzelf aannam een ware en onfeilbare profeet was, door God gezonden, woordelijk. Hij verwees naar zijn geschriften – en hij had heel wat geschreven in twaalf jaar – en naar zijn toespraken, of hij daarin ooit zelfs maar bij benadering deze bewering had geuit. Hij geloofde waarheid zoals dit werd onderwezen inde schriften der waarheid....' (Vertaling van:) ’The Lecturer [John Thomas] commenced by denying a statement which had appeared in many of the London and county newspapers, and amongst them, one made by a religious Editor in this town, to the effect that he assumed to himself the true, infallible, prophetic character, as one sent from God, verbatim. He would appeal to his writings -- and he had written a great deal in twelve years – and to his speeches, whether he had ever claimed to be such, in the remotest degree whatever. He believed truth as it was taught in the scriptures of truth...’ "The Destinies of the Cities, Countries, and Empires", 13 juli 1849.
- º (en) Booker, George. The Modern Brethren. Who are the Christadelphians?. Geraadpleegd op 2007-07-12.
- º (en) Hyndman, Rob. The Christadelphians (Brothers and Sisters in Christ): Introducing a Bible-based Community. Geraadpleegd op 2011-01-01.
- º (en) Pearce, Fred. Who are the Christadelphians?. Geraadpleegd op 2009-05-01.
- º (en) Our history. Geraadpleegd op 2007-07-12.
- º (en) Elpis Israel: Foreword to the 15th Edition. Elpis Israel (2000). Geraadpleegd op 2009-05-01.
- º (en) Crawford, Aleck. A Christadelphian Answer to John Hutchinson. Geraadpleegd op 2007-07-12.
- ↑ 10,0 10,1 (en) Robert, Roberts, Dr Thomas: His Life and Works. The Christadelphian, Birmingham, 1873
- º (en) Thomas, John, The Book Unsealed: A Lecture On The Prophetic Periods of Daniel and John. The Christadelphian, Birmingham, 1920
- º (en) Thomas, John, Elpis Israel, 1848
- º „There is, then, a partial and primary restoration of Jews before the manifestation, which is to serve as the nucleus, or basis, of future operations in the restoration of the rest of the tribes after he has appeared in the kingdom. The pre-adventual colonization of Palestine will be on purely political principles; and the Jewish colonists will return in unbelief of the Messiahship of Jesus, and of the truth as it is in him. They will emigrate thither as agriculturists and traders, in the hope of ultimately establishing their commonwealth, but more immediately of getting rich in silver and gold by commerce with India, and in cattle and goods by their industry at home under the efficient protection of the British power.
[...]
But to what part of the world shall we look for a power whose interests will make it willing, as it is able, to plant the ensign of civilization upon the mountains of Israel? The reader will, doubtless, anticipate my reply from what has gone before. I know not whether the men, who at present contrive the foreign policy of Britain, entertain the idea of assuming the sovereignty of the Holy Land, and of promoting its colonization by the Jews; their present intentions, however, are of no importance one way or the other, because they will be compelled, by events soon to happen, to do what, under existing circumstances, heaven and earth combined could not move them to attempt. The present decisions of "statesmen are destitute of stability. ... The finger of God has indicated a course to be pursued by Britain which cannot be evaded, and which her counsellors will not only be willing, but eager, to adopt when the crisis comes upon them. ”
John Thomas, Elpis Israel, ch. 17, The Resurrection of Israel - The Second Exodus - the Millennium - “The End”