Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Malacologie

Uit Wikisage
Versie door Lidewij (overleg | bijdragen) op 3 jul 2012 om 15:08 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Malacologie&oldid=31318900 Tom Meijer)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johannes Thiele (1860-1935) is een beroemd Duits malacoloog.

Malacologie of weekdierkunde is een tak van de zoölogie die zich bezighoudt met de studie van mollusken ('weekdieren'). De mollusken vormen met ongeveer 100.000 nog levende soorten de op één na grootste stam in het dierenrijk. De term malacologie is een samenstelling uit het Griekse μαλακός (malakos) week en λόγος (logos) woord, gedachte, rede.

Malacologisch onderzoek omvat oa. taxonomie, ecologie, en evolutie van mollusken. In de toegepaste malacologie worden mollusken gebruikt in onder meer medisch, veterinair, agrarisch, ecologisch, archeologisch en geologisch onderzoek. Mollusken zijn goede milieu indicatoren en worden daarom gebruikt in het volgen van waterkwaliteit van oppervlaktewater, het reconstrueren van het paleomilieu en het paleoklimaat in archeologische opgravingen en in faciesreconstructie van aardlagen in de geologie. Veel onderzoek wordt verricht naar de rol van mollusken in de overdracht van ziekten door parasieten zoals schistosomiasis en de leverbot.

De conchologie houdt zich in de beperkte betekenis bezig met de studie van het skelet van mollusken, zoals 'schelpen' en slakkenhuizen en is daarmee een onderdeel van de malacologie. Het onderscheid tussen de begrippen conchologie en malacologie werd vroeger erg scherp gemaakt, echter tegenwoordig zijn deze termen vrijwel synoniem. Er bestaan in veel landen zowel 'conchologische' als 'malacologische' verenigingen. Echter, in beide houdt men zich vaak bezig met alles wat onder molluskenonderzoek verstaan kan worden. Het onderscheid in de naamgeving is dan ook veelal historisch bepaald en dekt niet meer de oorspronkelijke inhoud.

Molluskenonderzoek is van oudsher op alle mogelijke niveaus gedaan. De kwaliteit van het onderzoek heeft niet altijd te maken met het onderscheid tussen 'amateurs' en 'beroeps', of tussen academici en niet-academici. Naast onderwerp van studie zijn mollusken ook van oudsher om esthetische redenen verzameld. Ook dit wordt onder de malacologie gerangschikt.

Doordat het kalkskelet van mollusken, zoals schelpen en slakkenhuizen, als fossiel goed bewaard blijven en er voor de studie betrekkelijk weinig geavanceerde hulpmiddelen nodig zijn, is de studie van fossiele schelpen van oudsher van groot belang geweest in de geologie. Veel geologische tijdperken zijn oorspronkelijk herkend en beschreven op grond van de erin voorkomende fossiele mollusken. Malacologie vormde vóór ongeveer halverwege de twintigste eeuw dan ook een belangrijk onderdeel van het geologisch curriculum aan de universiteit. Dat is tegenwoordig niet meer zo. Wel wordt 'paleomalacologie' nog steeds in Engeland en Frankrijk op universitair niveau onderwezen vanwege het belang voor paleomilieu bepalingen bij archeologische opgravingen. In Nederland wordt het belang daarvan niet ingezien.

Nederland kent/kende veel bekende malacologen. De meeste hebben zich met taxonomie (als amateur of beroepsmatig) beziggehouden. Echter aan universiteiten en andere onderzoeksinstelling is altijd veel onderzoek aan (of met behulp van) mollusken gedaan. Het onderzoek aan het zenuwstelsel van de Poelslak (Lymnaea stagnalis) dat over vele jaren bij de Vrije Universiteit verricht werk, is wereldberoemd. Thans wordt er malacologisch onderzoek verricht aan de Radboud Universiteit, Naturalis, en het Instituut voor Taxonomische Zoölogie van de Universiteit van Amsterdam. Fossiele mollusken zijn in Nederland al heel lang onderwerp van studie. Bij de voormalige Rijks Geologische Dienst (nu TNO-NITG) is heel lang molluskenonderzoek tbv de geologische kartering van Nederland gedaan. Dat onderzoek is echter na ruim 95 jaar in 2000 gestopt. De op dit onderzoek gebaseerde molluskencollectie is ondergebracht bij Naturalis. Deze collectie is de belangrijkste van haar soort in het Noordzee gebied en herbergt veel materiaal dat afkomstig is uit tertiaire en kwartaire lagen die in grondboringen en ontsluitingen zijn aangetroffen.

Veel mensen verzamelen en bestuderen mollusken om uiteenlopende redenen. Sinds 1934 verenigt de Nederlandse Malacologische Vereniging amateur en beroeps malacologen. In 1961 werd de Belgische Vereniging voor Conchyliologie opgericht en in 1966 de Société Belge de Malacologie. Na de zeventiger jaren van de twintigste eeuw zijn er in Nederland meer verenigingen en stichtingen bijgekomen. Belangrijke verzamelingen bevinden zich in de musea: Museum voor Natuurwetenschappen (Brussel), Naturalis, Rotterdams Natuur Museum en het Zoölogisch Museum Amsterdam. Een lijst met musea met een schelpenverzameling waarop ook kleinere musea staan is hier in te zien.

Verenigingen

Tijdschriften

Belangrijke malacologische tijdschriften zijn:

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
Bronnen
  • Benthem Jutting, T. van, 1959. The Netherlands as an environment for moluscan life. Basteria, 23(Supplement): 163 pp.
  • Cadée, G.C., Van Leeuwen, S., Ter Poorten, J.J. (red.), 2009. Schitterende schelpen en slijmerige slakken. 75 jaar NMV: malacologie als hobby en professie. Uitgave Nederlandse Malacologische Vereniging, Amsterdam, 142 pag.
  • Coan, E.V., Kabat, A.R. & Petit, R.E., 2010. 2,400 years of malacology. 7th ed., January 15, 2010, 874 pp. + 34 pp. (Annex of Collations). American Malacological Society: 2,400 years of malacology (laatste editie).
  • Dance, S.P., 1986. A history of shell collecting. - 265 pp.; Brill/Backhuys, Leiden.
Referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow