Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Filip Naudts
Filip Naudts (Gent, 7 december 1968) is een Belgische fotograaf en fotorecensent.
Levensloop
Filip Naudts groeide op in Lochristi en woont daar nu nog steeds. Als fotograaf werd hij bekend met zijn rondreizende Auromatic-expositie (1996-2001) en met zijn solotentoonstelling in het Nationaal Technologisch Museum van Tsjechië in Praag (2000).
In 1993 richtte Filip Naudts fotostudio Guarda La Fotografia op. Zijn carrière startte hij als setfotograaf bij de Vlaamse publieke omroep BRTN (1992), als fotodocumentalist in het FotoMuseum (Antwerpen) (1993-2002) en als fotorecensent bij het Nederlandse fotografieblad FOTO (2002-2006). Het is in die periode dat hij fotografen mocht ontvangen als David Bailey (GB), Jock Sturges (USA), Irina Ionesco (F), Jeff Wall (CDN), Willy Ronis (F), Carl De Keyzer (B), Christian Vogt (CH), Martin Parr (GB), Roger Ballen (SA), Olivier Christinat (CH), Ellen Von Unwerth (D), Lucien Clergue (F), Erich Lessing (A), Harry Gruyaert (B), Yann Arthus-Bertrand (F), Thurston Hopkins & Grace Robertson (GB), William Klein (USA), Bettina Rheims (F), Bruno Stevens (B), Mary Ellen Mark (USA), Sarah Moon (F), Cara Judea Alhadeff (USA), Boris Mikhailov (RUS), Mark Seliger (USA), Elinor Carucci (IL/USA) en Sergey Bratkov (RUS).
Als fotograaf is Naudts naast zijn artistieke werk, dat met een nostalgische knipoog vaak refereert aan dat van oude meesters als Jan Van Eyck, Gustav Klimt en René Magritte, sinds 2002 en tot op vandaag vooral ook huisfotograaf van Vlaamse magazines als P-Magazine, Knack, Ché, Goedele Magazine en Humo. Na Jan Fabre (2008), Koen Vanmechelen (2009) en Panamarenko (2010) koos Lineart in 2011 als campagnebeeld een foto van Filip Naudts uit zijn reeks La clé du boudoir.
In 2005 eindigde Naudts op 447 van de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.
Naar aanleiding van de twintigste verjaardag van Guarda La Fotografia verscheen bij Stichting Kunstboek in 2013 het gelijknamige fotoboek, met 20 jaar verzameld werk, waarin Bekende Vlamingen, vrouwelijk naakt en humor een belangrijke rol spelen.
In 2014 opende Filip Naudts het toeristenverblijf Studio Guarda La Fotografia in de Kalandeberg in Gent. In het door fotografie geïnspireerde interieur integreerde Naudts ook enkele van zijn fotowerken.
Fotoreeksen
Filip Naudts | ||
---|---|---|
Jaar | Titel | |
1993-1994 | "Pictures for my soul" | |
1994-2000 | "Auromatic" | |
2001-2002 | "Erfenis van het moederlandschap" | |
2005 | "Histoire de l'oeil" | |
2009 | "La clé du boudoir" |
Bibliografie
(selectie)
- Fotoboek Auromatic, photographs by Filip Naudts (Foto Art, 2000, ISBN 90-76001-25-1)
- Fotoboek Guarda La Fotografia, Filip Naudts - painter photographer (Stichting Kunstboek, 2013, ISBN 978-90-5856-449-8)
- P/F (NL, 1994, 1999, 2006, 2013)
- Fotografíe Magazín (CZ, 1998)
- Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (B, 2002)
- Foto (NL, 1997, 1999, 2002, 2006)
- Japanzine (J, 2006)
- Wzzgphoto (C, 2006)
- Focus (NL, 2008, 2010)
- British Journal of Photography (GB, 2010)
- Penthouse (NL, 2011)
Externe links
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Photographs by Filip Naudts op Wikimedia Commons.