Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bob Claessens
MEE BEZIG
François Maria 'Bob' Claessens (Antwerpen 4 mei 1901 - Orchimont 12 augustus 1971) was een Belgische advocaat en communist.[1][2][3]
Levensloop
Interbellum
Claessens kwam uit de rijkere burgerij, zijn vader was handelaar en was vrijmetselaar. Hij liep school in het Koninklijk Atheneum Antwerpen] en studeerde nadien rechten aan de Université libre de Bruxelles waar hij in 1923 afstudeerde. Na zijn stage schreef hij zich in 1928 in aan de balie in Antwerpen.
In 1934 werd Claessens door Piet Akkerman verzocht om een Pro deo-zaak te pleiten voor de communistische Internationale Rode Hulp. Claeesens bepleitte niet enkel de zaak, maar raakte geïnspireerd door Piet en werd lid van de Kommunistische Partij van België en hielp in het begin als advocaat de zaken van de IRH, in het bijzonder de hulp tijdens de Spaanse Burgeroolog. Hij behandelde ook dossiers van individuele Spanjestridjers. In 1937 reisde hij op last van de SRI zelf naar Madrid, terug in België werd hij door de KPB aangesteld als verantwoordelijke voor het Hulpcomité voor de Spaanse republiek.
Tweede Wereldoorlog
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtte Claessens net als honderdduizenden anderen in mei 1940 naar Frankrijk. Tegen het einde van het jaar keerde hij terug naar België.
Claessens werd op 7 juli 1941 in Antwerpen gearresteerd en opgesloten in de gevangenis van Antwerpen. LAter volgde een odyssee door de concentratiekampen Fort van Breendonk, Neuengamme en Allach (een bijkamp van Dachau). Zijn echtgenote werd in 1943 eveneens gearresteerd en overleed tijdens de evacuatie van Ravensbrück.
Na de oorlog
Na de oorlog werd Claesens 1 jaar kabinetsmedewerker bij het Ministerie van Wederopbouw van minister Jean Terfve
Van 1947 tot mei 1949 was hij de hoofdredacteur van het tijdschrift Rénovation. In mei 1949 werd hij secretaris van de dat jaar opgerichte Belgische Unie voor de Verdediging van de Vrede (B.U.V.V.) (thans Vrede vzw).
Hij werkte samen met de Cercle d'éducation populaire (CEP) waarvoor hij onder meer lezingen gaf over het dialectisch materialisme, marxisme en het Christendom. De CEP zou ook zijn boek 'Aimer Breughel' uitgeven (1963).
Vrije tijd
In zijn vrije tijd was Claessens kunstliefhebber- en criticus. Hij vertaalde de romans Pallieter (Felix Timmermans en Max Havelaar (Multatuli) naar het Frans. Hij schreef zelf ook toneelstukken en publiceerde over Breughel in het boek 'Aimer Breughel' (1963) en Notre Breughel (1969), voor dat laatste deelde hij de redactie met Jeanne Rousseau.
Bibliografie
- 1963 Aimer Breughel (Cercle d'éducation populaire)
Bronnen, noten en/of referenties
|