Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wilhelm Gesenius

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 18 jan 2019 om 08:38 (Zinsbouw, herformuleren)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Wilhelm Gesenius (voluit Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius; Nordhausen, 3 februari 1786Halle (Saale), 23 oktober 1842) was een Duits luthers oriëntalist, hebraïcus en tekstcriticus van de Hebreeuwse Bijbel.

Leven

Heinrich Friedrich Wilhelm werd geboren in Nordhausen als zoon van de arts Wilhelm Gesenius. Na het vroege overlijden van zijn vader, werd hij opgevoed door de toenmalige rector van het gymnasium, de filoloog Christian Ludwig Lenz (1760–1833). Hij studeerde vanaf 1803 theologie in Helmstedt, werd leraar in Heiligenstadt in 1809. Het jaar daarop werd hij benoemd tot assistent professor (buitengewoon hoogleraar) in de theologie te Halle (Saale), en in 1811 tot (gewoon) hoogleraar.

In 1827 werd hij uitgenodigd om Johann Gottfried Eichhorn op te volgen aan de Universiteit van Göttingen, maar ging niet in op de uitnodiging. In de plaats daarvan werd hij raadslid van het Consistorie. Ook een uitnodiging naar Breslau en Oxford wees hij af, maar bleef tot zijn overlijden in Halle. Hij oefende er een grote invloed uit op de studie van de Hebreeuwse taal, en zette de exegetische studie van de Hebreeuwse Bijbel op een puur taalkundig fundament.

Werken en invloed

Hij was de grondlegger van de vergelijkende methode in de studie van het Hebreeuws, Aramees en oude Semitische talen.

Zijn bekendste werken zijn Hebräische Grammatik en Hebräisches und aramäisches Handwörterbuch über das Alte Testament. De eertse uitgave verscheen in twee delen in 1810–1812. Een verkorte uitgave verscheen in 1814, en werd het standaard Hebreeuws-Aramese woordenboek, niet alleen in het Duits, maar ook in het Engels via de uitgaven van Robinson, Tregelles en de Oxford improved edition van Brown, Driver en Briggs.

Hij was de eerste die ook de Samaritaanse Pentateuch onderzocht om deze te gebruiken bij de tekstkritiek van de Hebreeuwse Bijbel. In zijn in 1815 uitgegeven studie[1] beschreef hij dat de Septuaginta en de Samaritaanse Pentateuch een gemeenschappelijke bron hebben, maar dat de masoretische tekst van betere kwaliteit is.

Door de invloed van zijn werken werd de schrijfwijze Jahweh de consensusweergave van het Tetragrammaton. Een reden waarom hij de uitspraak Jahweh veronderstelde, was omdat hij stelde dat de Hebreeuwse naam van God en de naam Jovis of Jupiter dezelfde oorsprong hadden.[2]

Bibliografie (selectie)

  • Versuch über die maltesische Sprache, 1810.
  • Hebräisches Elementarbuch, 1813/1814/1824.
  • Geschichte der hebräischen Sprache, 1815.
  • Ausführliches grammatisch-kritisches Lehrgebäude der hebräischen Sprache. Mit Vergleichung der verwandten Dialekte, 1817.
  • Paläolographische Studien über phönizische und punische Schrift, 1835.

Verwijzingen

rel=nofollow

Weblinks

  • Gustav Moritz Redslob, Gesenius, Wilhelm in: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 9. Duncker & Humblot, Leipzig 1879, p. 89–93.
  • Hans-Jürgen Zobel, Gesenius, Wilhelm. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 6. Duncker & Humblot, Berlin 1964, p. 340
rel=nofollow
 
rel=nofollow