Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Joris Demmink
Joris Demmink (Laren (Noord-Holland), 11 december 1947) is een Nederlands topambtenaar. Hij is sinds 2002 secretaris-generaal van het ministerie van Justitie.
Demmink is sinds 1982 in dienst bij het ministerie van Justitie, voordat hij secretaris-generaal werd was hij onder meer hoofd van de directie Politie, directeur-generaal Rechtspleging en directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken. [1] Demmink studeerde rechten aan de Universiteit van Leiden. Demmink is openlijk homoseksueel. Hij is woonachtig in Den Haag. Demmink is verschillende malen in opspraak geweest wegens vermeende verdenkingen van pedofilie. Verschillende media besteedden aandacht aan de beschuldigingen, maar uit onderzoek door het Openbaar Ministerie en de Rijksrecherche bleek dat er geen sprake was van strafbare feiten het is dan ook nooit tot vervolging gekomen.
Affaires rond Demmink
Pedofielennetwerk
In april 1998 besteedde de actualiteitenrubriek Netwerk twee uitzendingen aan een pedofielennetwerk, dat zou bestaan uit een groep criminelen die jonge kinderen uit Oost-Europa smokkelde om ze in het Westen in te zetten in de seksindustrie. In de uitzending van Netwerk waren onder andere telefoontaps te horen, gemaakt tijdens de zogenoemde Rolodex-zaak (een zaak tegen verspreiders van kinderporno). In de taps is te horen hoe een ambtenaar van justitie kinderen bestelt voor het weekend. Deze ambtenaar werd in de taps Joris genoemd. Justitie ontkende dat het om Joris Demmink zou gaan; er zou al in 1994 een intern onderzoek naar de betrokken ambtenaar zijn gedaan. Volgens een woordvoerder van justitie betrof het een persoonsverwisseling: het onderzoek richtte zich destijds volgens justitie op een andere hoge ambtenaar die ook Joris zou heten.[2] Deze 'juiste' Joris werd veroordeeld tot 240 uur dienstverlening en een half jaar voorwaardelijke gevangenisstraf, aldus justitie.
Rolodex-onderzoek
In het hiervoor genoemde Rolodex-onderzoek kwam de naam van Demmink ook naar voren in een onderzoek naar een aantal hoge ambtenaren, waaronder twee officieren van justitie. Het onderzoek werd echter plotseling stopgezet omdat er onvoldoende bewijs zou zijn, terwijl er duizenden foto's gevonden waren. Journalist Lex Runderkamp zou later stellen dat Demmink een vreemde rol speelde binnen dit onderzoek; zo zou hij justitiële informatie naar de hoofdverdachten hebben gelekt.[3]
Anne-Frankplantsoen
In oktober 2003 publiceerden de Gaykrant en Panorama een verhaal waarin ze stelden dat Demmink seksueel contact had met minderjarige jongens in het Anne Frankplantsoen te Eindhoven. Het ministerie van justitie noemt de aantijgingen vals. Volgens de toenmalige Minister van Justitie Piet-Hein Donner betrof het leugens. "Er is geen spoor van rook, laat staan vuur", aldus Donner.[4] Na publicatie voerden de hoofdredacteuren van de Gaykrant en Panorama twee gesprekken met Demmink en diens raadsman. In één van die gesprekken zou Demmink bekend hebben dat hij valt op jonge jongens en 'dat hij de jongens met wie hij seks heeft niet altijd om hun leeftijd vraagt'. Naar aanleiding van de gesprekken publiceerden beide bladen op 5 november 2003 een rectificatie, hun bronnen zouden onbetrouwbaar zijn geweest: Op grond van nieuwe informatie die ons na publicatie heeft bereikt en ook naar aanleiding van gesprekken die met de topambtenaar zijn gevoerd, moeten wij concluderen dat onze oorspronkelijke bronnen op basis waarvan de indruk werd gewekt dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan onoorbaar gedrag onbetrouwbaar zijn gebleken. Voor zover de integriteit van deze topambtenaar daardoor onderwerp van discussie is geworden, bestaat hiervoor geen aanleiding. In het kader van volledige berichtgeving dient dit gezegd te zijn. Op 5 november 2003 maakte het NOS-journaal melding van de schikking tussen Demmink en de Panorama en de Gaykrant: De topambtenaar heeft een schikking met de bladen getroffen want hij wilde niet naar de rechter. In zo’n gevecht zou immers zijn hele verleden op straat komen te liggen. In de gesprekken met Panorama en Gaykrant achter gesloten deuren heeft hij toegegeven dat hij seks heeft gehad met jonge homo’s en dat hij niet altijd vroeg hoe oud ze waren. Geen onderwerp, vindt hij, om in de rechtszaal uit te vechten. [5] Demmink diende een klacht in bij de Raad voor de Journalistiek tegen journalist Lex Runderkamp en hoofdredacteur Hans Laroes, beiden van het journaal. Demmink stelde dat hij nooit gezegd heeft dat hij de jongens met wie hij seks had niet om hun leeftijd vroeg; door dat te melden maakte het journaal hem verdacht, vond Demmink. Het journaal kon niet bewijzen dat Demmink de gewraakte uitspraak had gedaan, dus werd de klacht van Demmink door de Raad voor de Journalistiek gegrond verklaard.[6] Op 14 oktober 2003 deed een voormalige jongensprostitué aangifte tegen Demmink, hij beweerde seksueel contact te hebben gehad met Demmink toen hij nog geen 18 was.[7] Volgens justitie betrof het een valse aangifte, en op twee dagen later trok de jongeman zijn beschuldigingen in, omdat hij er door een journalist van Panorama voor betaald was. In november 2003 ontkende de jongeman dat hij zijn aangifte had ingetrokken, maar die ontkenning had geen gevolgen.[8] Op 22 juli 2004 werd hij veroordeeld tot twee maanden voorwaardelijk wegens het doen van een valse aangifte.
Aangifte Baybaşin
In 2007 kwam Demmink opnieuw in opspraak vanwege onder andere vermeende pedofiele contacten. Hüseyin Baybaşin, een naar eigen zeggen onterecht tot levenslang veroordeelde Koerdische zakenman/drugshandelaar, deed aangifte tegen Demmink wegens pedofilie, wederrechtelijke vrijheidsberoving en deelname aan een criminele organisatie. [9] [10] De Koerd beweerde onterecht in de gevangenis te zitten, hij zou het slachtoffer zijn van een complot tussen Demmink en de Turkse overheid. De Turkse overheid zou Demmink onder druk hebben gezet om Baybaşin tot levenslang te laten veroordelen. De Turkse overheid kon Demmink chanteren, aldus Baybaşin, omdat de Turken zouden beschikken over bewijs dat Demmink zich schuldig had gemaakt aan kindermisbruik. Dit bewijs zou bestaan uit tapverslagen, getuigenverklaringen, foto's en video's. Als Demmink niet zou meewerken aan een levenslange veroordeling van Baybaşin, dan zou Turkije om uitlevering van Demmink vragen, aldus de Koerd. De Turkse regering, zo beweerde Baybaşin, wilde van hem (Baybaşin) af omdat hij kon bewijzen dat de Turkse regering betrokken was bij drugshandel en omdat hij een belangrijk lid en financier was van de Koerdische afscheidingsbeweging PKK. De bewijsvoering in de zaak van Baybaşin was inderdaad lang discutabel geweest.[11] Na een intern (niet openbaar) onderzoek besloot het openbaar ministerie om Demmink niet te vervolgen. [12] [13] Het onderzoek had echter uitgewezen dat er geen sprake was van enig strafbaar feit, aldus het OM. De aangifte van april 2007 was, zo meldde het OM, grotendeels gebaseerd op een 'mysterieus' aanvullend rapport dat volgens de advocaten van Baybaşin afkomstig was van de Turkse overheid, maar de advocaten konden geen duidelijkheid verschaffen over de authenticiteit van het document. Zo bleef, volgens het OM, onduidelijk wie de opstellers van het rapport waren. Een stelling die door de advocaten van Baybaşin bestreden werd.[14] De advocate van Baybaşin beweerde dat het OM ernstig tekort was geschoten en dat het onderzoek - voor zover daar al sprake van was - niet deugde. Onder andere naar aanleiding van deze uitspraak concludeerden verschillende media dat de seksdossiers van topambtenaren stelselmatig in de doofpot belanden. [15] [16]
Tussentijds kort geding Baybaşin
Een week nadat Baybaşin in april 2007 aangifte deed tegen Demmink, bezocht deze de gevangenis waarin Baybaşin verbleef. Volgens de Koerd deed Demmink dit om hem te intimideren, volgens Demmink was er sprake van een regulier werkbezoek.[17] Baybaşin spande hierop in mei 2007 een kort geding aan tegen Demmink waarin hij eiste dat Demmink zich niet langer met hem en zijn zaak zou bemoeien. In deze zaak besliste de rechter in juni 2007 in het voordeel van Demmink, van intimidatie zou geen sprake zijn. [18]
Kamervragen
Naar aanleiding van de aangifte van Baybaşin en het daaropvolgende onderzoek door het OM werden er in de Tweede Kamer vragen gesteld over Demmink door de SP en de PVV.[19] In juli 2007 verklaarde minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin dat er geen enkele grond was voor de beschuldigingen van pedofilie aan het adres van Demmink. Ook van een complot tussen de Turkse overheid en Demmink zou geen sprake zijn, aldus Hirsch Ballin in de Tweede Kamer, de minister baseerde zich hierbij naar eigen zeggen op het oriënterend onderzoek van het OM.[20]
Acties tegen Demmink
Op 10 juli 2008 werden er door onderzoeksjournalist Micha Kat op de radiozender Arrow Classic Rock oude zaken opgerakeld en nieuwe onthullingen gedaan in het kindermisbruikschandaal.[21][22] Anderen vroegen zich echter af of er geen lastercampagne aan de gang is.[23]
Begin november 2008 kwam er onder invloed van de stukken van Micha Kat via Hyves een massale poging op gang gekomen om Demmink aan te klagen voor pedofilie middels een petitie en door de landelijke pers en Peter R. de Vries te bestoken met emailacties. Eind december 2008 hadden zich er bijna 6000 leden aangemeld. Volgens deze Hyvesgroep zou het onderwerp Joris Demmink genegeerd worden in de pers.
Baybaşin eist vervolging
In mei 2008 begon de advocaat van Baybaşin, Adèle van der Plas, een artikel 12-procedure tegen de Staat bij het gerechtshof in Den Haag, om te eisen dat het openbaar ministerie Demmink zou vervolgen, evenals de Bredase officier van justitie Hugo Hillenaar. Beiden zouden schuldig zijn aan de (volgens Van der Plas onterechte) veroordeling van Baybaşin. Van der Plas zei nieuw bewijs te hebben dat Demmink en Hillenaar een vals strafdossier opmaakten tegen Baybaşin, onder andere zouden de taps op basis waarvan Baybaşin veroordeeld werd, vervalst zijn.[24] Op 17 oktober 2008 verklaarde het Haagse Hof Baybaşin niet ontvankelijk in de klacht tegen Demmink, omdat Baybaşin zelf geen slachtoffer was van seksueel misbruik door Demmink en dus geen belanghebbende is. Andere door Baybaşin aangevoerde feiten tegen Demmink en Hillenaar beoordeelde het Hof als ongegrond, onvoldoende concreet en/of onvoldoende onderbouwd. Daarmee kwam de mogelijkheid tot strafvervoling van Demmink voor de door Baybaşin aangevoerde feiten te vervallen. [25] [26]
Externe links