Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Peter R. de Vries
| Peter R. de Vries | ||
| Peter R. de Vries in 1995 | ||
| Peter R. de Vries in 1995 | ||
| Volledige naam | Peter Rudolf de Vries | |
| Geboren | Aalsmeer, 14 november 1956 | |
| Overleden | Amsterdam, 15 juli 2021 | |
| Land |  Nederland
| |
| Jaren actief | 1991-heden | |
| Bekend van | Peter R. de Vries, misdaadverslaggever en Internetpesters Aangepakt | |
| Website | ||
| IMDb-profiel | ||
Peter Rudolf de Vries (Aalsmeer, 14 november 1956 – Amsterdam, 15 juli 2021) was een Nederlands misdaadverslaggever. Hij werd voornamelijk bekend door zijn eigen televisieprogramma, Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, dat in 2012 na 17 jaar stopte.[1][2] Sindsdien genoot hij vooral de reputatie van standvastig aanjager van cold cases.[3]
De Vries volgde de ontvoering van Freddy Heineken op de voet, schreef er een boek over en spoorde een van de ontvoerders, Frans Meijer, op in Paraguay. Verder zette hij zich in voor de Twee van Putten en onthulde dat prinses Mabel de crimineel Klaas Bruinsma beter kende dan dat ze eerder had toegegeven. Ook kreeg hij de afgedankte computer van officier van Justitie Tonino in handen, waarop kinderporno bleek te staan. Tonino ging echter vrijuit.[4] Hij vertoonde opnamen waarin Joran van der Sloot, in een auto met verborgen camera's, tegenover Patrick van der Eem enkele opzienbarende uitspraken deed over de verdwijning van Natalee Holloway. De Vries ontving voor die uitzending een Emmy Award. Ook heeft hij, tegen het verbod van de rechter in, verborgencameraopnamen van Koos Hertogs (Nederlandse seriemoordenaar) uitgezonden.
Op 6 juli 2021 werd de Vries neergeschoten toen hij de televisiestudio van RTL Boulevard in Amsterdam verliet, waarin hij te gast was. Hij werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht, waar hij negen dagen later overleed.[5][6]
Levensloop
De Vries groeide op in Amstelveen. Zijn vader, Wouter de Vries sr., was directeur van de kruitfabriek Muiden Chemie. Het gezin met zes kinderen was gereformeerd, maar De Vries moest maar weinig van de kerk hebben.
De Vries volgde de havo in Amsterdam-Buitenveldert. Hij vervulde van 1976 tot 1977 zijn militaire dienstplicht bij de Koninklijke Landmacht en was in dezelfde periode bestuurslid van de Algemene Vereniging Nederlandse Militairen (AVNM). In maart 1978 ging De Vries als verslaggever bij De Telegraaf werken op de redactie in Den Haag (algemene verslaggeverij). Na een jaar werd hij overgeplaatst naar de redactie in Amsterdam en specialiseerde zich toen in misdaadverslaggeving.
De Vries nam in 1987 ontslag bij De Telegraaf en werd hoofdredacteur van het weekblad Aktueel. Hij maakte van dit weekblad een misdaadtijdschrift en loofde in de zaak van het verdwenen meisje Nymphe Poolman een beloning van honderdduizend gulden uit.[7] Ook werkte hij mee aan het televisieprogramma Crime Time van Jaap Jongbloed.
Sinds 1991 is De Vries zelfstandig misdaadverslaggever. Hij schrijft onder meer voor het Algemeen Dagblad en voor het weekblad Panorama. De Vries werd vooral bekend door zijn televisieprogramma Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, dat van oktober 1995 tot en met juni 2012 werd uitgezonden. In dit programma behandelde hij aan misdaad gerelateerde zaken, zoals moord- en verkrachtingszaken, oplichting en kinderporno. Niet zelden heeft dit programma, al dan niet met de verborgen camera, geleid tot het vinden van daders, het vrijlaten van onschuldigen (bijvoorbeeld in de Schiedammer parkmoord en de Puttense moordzaak) en het achterhalen van gebeurtenissen. Nadat De Vries met zijn programma stopte, was hij regelmatig te zien in praatprogramma’s, waaronder RTL Late Night, Pauw en RTL Boulevard.
De filmrechten van zijn boek De ontvoering van Alfred Heineken (1987) werden gekocht door een Amerikaanse producent. In 2012 verscheen de film onder de titel Kidnapping Mr. Heineken. In de film speelden onder andere Anthony Hopkins en Mark van Eeuwen mee. De Vries zelf was teleurgesteld omdat de makers volgens hem waren afgeweken van het script.[8] Eerder in 2011 verscheen er al een Nederlandse film op basis van het boek: De Heineken Ontvoering. Willem Holleeder eiste via een kort geding een verbod op de film, omdat bepaalde delen volgens hem niet waarheidsgetrouw waren. De rechter wees zijn eis af.[9]
De Vries werd uitgeroepen tot Omroepman van het Jaar 2003.[10]
In 2005 nam hij deel aan de rally Parijs-Dakar als navigator bij rijder Evert Kroon. Zij vielen met hun Bowler uit in de zevende etappe.
Sinds begin 2014 was De Vries voetbalmakelaar. Samen met zijn zoon Royce en oud-voetballer Piet Keizer runt hij het bureau PR Sportmanagement BV. In 2014 presenteerde De Vries de 6-afleveringen-reeks Peter R. over de grens, over schendingen van kinderrechten. Van 2015 tot 2016 presenteerde De Vries het programma Peter R. de Vries: Internetpesters Aangepakt. In 2018 keerde De Vries terug bij SBS6 met het programma Peter R. de Vries: De Raadkamer.
Bekende zaken
De ontvoering van Freddy Heineken
 Zie Ontvoering van Freddy Heineken voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
De Vries volgde voor de Telegraaf de ontvoering van Freddy Heineken in 1983 op de voet. Hij woonde processen bij, en nam af en toe zijn intrek in dezelfde hotels in Frankrijk als waar de ontvoerders Cor van Hout en Willem Holleeder hotelarrest hadden. Ook was hij er zelf bij toen ze zich schuil moesten houden voor boze inwoners op het Franse deel van Sint Maarten.
Door de goede verstandhouding en doordat De Vries Thomas van der Bijl (een vriend van Van Hout die waarschijnlijk tussenpersoon was voor de ontvoerders) ruim liet meedelen in de royalty's kon De Vries het boek De ontvoering van Alfred Heineken (1987) schrijven vanuit het gezichtspunt van Cor van Hout. Hij deed dit op basis van interviews met Van Hout en Holleeder in 1986, gedurende een periode van in totaal vier weken, tijdens hun laatste hotelarrest in Évry, en gebruikte daarnaast informatie uit andere bronnen.[bron?]
De Vries spoorde in 1994 de nog voortvluchtige ontvoerder Frans Meijer op in Paraguay.
Puttense moordzaak
| Zie Puttense moordzaak voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
De Vries besteedde gedurende een periode van acht jaar meer dan veertig uitzendingen aan de Puttense moordzaak, wat uiteindelijk op 24 april 2002 leidde tot de vrijspraak van de in 1995 tot tien jaar cel veroordeelde Wilco Viets en Herman du Bois. Viets en Du Bois hadden toen al twee derde van hun gevangenisstraf uitgezeten.
Op 20 mei 2008 maken politie en justitie bekend dat een nieuwe verdachte was aangehouden, wiens DNA overeenkwam met DNA dat was veiliggesteld op de plaats delict van de Puttense moordzaak. De Vries kreeg van de politiewoordvoerder de gelegenheid het woord te voeren en de eerste vraag te stellen en verklaarde dat het de mooiste dag in zijn carrière als misdaadverslaggever was. 'Ik heb altijd al gedroomd dat dit belletje op een dag zou komen en nu is het zover', aldus De Vries.[11]
Mabel Wisse Smit
In het najaar van 2003 bracht De Vries een primeur. Op 2 oktober presenteerde hij in zijn televisieprogramma een eerder opgenomen interview met Charlie da Silva, een Chileense ex-lijfwacht van wijlen Klaas Bruinsma alias De Lange. Da Silva verklaarde dat hij Mabel Wisse Smit, de verloofde van prins Friso, vroeger regelmatig had gezien op de reddingsboot Neeltje Jacoba, waar Bruinsma verbleef: zij was die wijf van die Lange. Op 9 oktober volgde een tweede uitzending, met nieuwe details en andere getuigen. De beide uitzendingen wekten zoveel consternatie dat de regering op 10 oktober bekendmaakte voor het paar geen toestemmingswet te zullen indienen. Toen prins Friso hierop toch met Wisse Smit trouwde, verloor hij daardoor zijn recht op de troon.
Zaak-Natalee Holloway
| Zie Verdwijning van Natalee Holloway en Joran van der Sloot voor de hoofdartikelen over dit onderwerp. |
wikinews
De Vries maakte in november 2006 een programma waarin hij Joran van der Sloot beschuldigde van medeplichtigheid aan de verdwijning van de Amerikaanse tiener Natalee Holloway. Van der Sloot gooide in januari 2008 na een aflevering van Pauw & Witteman een glas wijn in het gezicht van De Vries.
Op 31 januari 2008 maakte De Vries bekend de zaak-Holloway te hebben opgelost. Op 3 februari liet hij in zijn eigen misdaadprogramma op de commerciële televisiezender SBS6 opmerkelijke uitspraken van Van der Sloot horen, opgenomen met verborgen camera's.[12] Van der Sloot was bij sommige opnamen onder invloed van cannabis die hij kreeg van de undercoverinformant Patrick van der Eem, in wiens auto hij zat en die hem in opdracht van De Vries allerlei vragen stelde. Deze uitzending werd door meer dan 7 miljoen mensen bekeken.[13] Aansluitend maakte De Vries bekend langs enkele grote praatprogramma's in de VS te gaan. Zo was hij te zien bij Fox News Channel; deze uitzending leverde zo'n 12 miljoen kijkers in de VS op. Hij was ook te gast in het veelbekeken ochtendnieuwsprogramma Good Morning America van ABC. Hij liet in het programma RTL Boulevard ook weten "graag naar Oprah te willen".[bron?]
De Vries kreeg op 22 september 2008 een International Emmy Award voor deze uitzending. Hij nam de prijs in New York in ontvangst samen met Beth Holloway, de moeder van Natalee.
In november 2008 kwam De Vries met nieuwe onthullingen; hij bleek Van der Sloot wederom gevolgd te hebben met een verborgen camera, deze keer in Thailand.[14] Het programma, dat op zondagavond 9 november werd uitgezonden bij SBS6, leverde de omroep bijna 3,5 miljoen kijkers op.[15] Ook zette hij opnieuw de gebeurtenissen op een rij. Hij sprak eveneens met Beth Holloway, en bezocht Van der Sloot in de gevangenis.
Moord op John F. Kennedy
| Zie Moord op president Kennedy voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
In een ruim twee en half uur durende reportage, gemaakt in Dallas, Texas, deed De Vries samen met Wim Dankbaar begin 2006 een poging om nieuw licht te werpen op een van de meest geruchtmakende moorden aller tijden: die op John F. Kennedy in november 1963. Het resultaat was de langste uitzending[16] die De Vries ooit heeft gemaakt met daarin nog nooit in Nederland vertoonde beelden en een interview met James Files, die beweert een van de twee moordenaars van Kennedy te zijn.
Nicky Verstappen
| Zie Dood van Nicky Verstappen voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
De Vries staat al bijna twintig jaar de ouders en zus bij van Nicky Verstappen en heeft hen en de politie meerdere malen geholpen met onderzoeken. De Vries wijdde verschillende uitzendingen van zijn programma aan de zaak van Verstappen.[17][18][19]
Politieke partij PRDV
Eind december 2003 werd via Elsevier en De Telegraaf bekend dat De Vries een landelijke politieke partij wilde oprichten om iets te doen aan de veiligheid in Nederland.[bron?] LPF-leider Mat Herben bood hem meteen een plaats in de LPF aan.[bron?] De omroep SBS6 die de uitzendingen van De Vries verzorgt, wilde zich op de nieuwe situatie beraden; door zijn politieke ambities gold De Vries voor SBS6 niet langer als onafhankelijk journalist.[bron?]
Op 29 april 2005 werd bekend dat De Vries samen met Klaas Wilting en Jan Nagel de PRDV had opgericht. De initialen – identiek aan die van zijn naam – stonden voor Partij voor Rechtvaardigheid, Daadkracht en Vooruitgang. Op 31 oktober 2005 werd het partijprogramma gepubliceerd. Op 16 december 2005 maakte De Vries echter bekend dat hij niet zou deelnemen aan de Tweede Kamerverkiezingen in 2006, omdat uit een opinieonderzoek van TNS NIPO bleek dat niet meer dan 31 procent van de kiesgerechtigden het eens was met de stelling „Peter R. de Vries is een aanwinst voor de politiek”. De Vries had 41% als minimum gesteld voor deelname aan de verkiezingen.[20]
In opspraak
De Vries werd geregeld met de crimineel Klaas Bruinsma in het Amstel Hotel gezien. Volgens Bart Middelburg, misdaadjournalist bij het Amsterdamse dagblad Het Parool, liet De Vries zich door Bruinsma inkapselen. Er volgde een smaadproces tegen Het Parool, dat De Vries in 1993 ook in hoger beroep verloor.[21]
In 1995 nam Justitie bij De Vries diskettes met informatie over de hasjgroothandelaar Charles Zwolsman in beslag, die waren gestolen bij officier van Justitie Jo Valente.
Ruzie met Steve Brown
In 1997 presenteerde Steve Brown bij tv-zender Veronica het 6-delige programma Zware Jongens. Ook schreef hij vanaf 1995 een column voor het weekblad Panorama. Dit succes werd plotseling beëindigd toen De Vries in 1997 infiltreerde en in het geheim filmbeelden maakte van Brown, waarbij deze werd neergezet als een crimineel die cocaïne gebruikte op De Wallen. De Vries beschuldigde Brown in zijn programma ook van oneerlijk gedrag en noemde hem een 'politie-infiltrant'. Dit betekende het einde van Browns mediacarrière: Veronica beëindigde zijn programma en ook Panorama stopte de samenwerking met hem.
Sindsdien zijn Brown en De Vries in een vete geraakt. Met name het feit dat Browns kinderen op de aantijgingen van De Vries werden aangesproken en de buurt hem sindsdien met andere ogen bekeek hadden kwaad bloed gezet. In 2004 spande Brown een rechtszaak aan tegen De Vries, waarbij de laatste veroordeeld werd tot betaling van € 2500 als vergoeding voor immateriële schade aan Brown in verband met het aantasten van zijn persoon door het tonen van beelden van zijn cocaïnegebruik en van handtastelijkheden tussen hem en de cameraploeg van De Vries.
Op 20 juni 2007 viel Brown De Vries aan en gaf hem een schop op De Avond van het Spannende Boek in de Melkweg, ter gelegenheid van de uitreiking van De Gouden Strop, hetgeen op video werd vastgelegd door studentenzender CampusTV. Deze video circuleert sindsdien op internet.[22]
Op 24 januari 2009 was er wederom een incident. Volgens De Vries stond hij voor een verkeerslicht in Amsterdam te wachten toen Brown het portier van zijn auto openrukte en op De Vries insloeg. De Vries raakte hierbij gewond. Verder zou De Vries met de dood zijn bedreigd. Hij deed aangifte.[23][24] Brown beweerde echter dat hij was aangevallen door De Vries.[25] Meerdere getuigen zouden zich bij de politie hebben gemeld om een verklaring af te leggen over de klappen die De Vries kreeg.[26]
Het conflict kwam opnieuw in het nieuws toen Brown op 2 juni 2009 op zijn weblog een prijs zette op het hoofd van onder meer Peter R. de Vries, vanwege de "maffiajournalistiek" die deze zou bedrijven. De Vries deed daarop wederom aangifte.[27]
Vriendschap Cor van Hout
De Vries raakte bevriend met Heineken-ontvoerder Cor van Hout, en riep met name afkeurende reacties op toen hij bij diens dood in 2003 een rouwadvertentie liet plaatsen in De Telegraaf, voor "de meest bijzondere man die ik heb ontmoet" (Misdaad bracht ons samen, misdaad trok ons uit elkaar), en ook een toespraak hield tijdens de begrafenis. De Vries stelt echter dat zijn onafhankelijkheid als journalist blijkt uit het feit dat hij zeer tegen Van Houts zin mede-ontvoerder Frans Meijer in Paraguay opspoorde.[bron?] Tweeënhalfjaar zagen of spraken De Vries en Van Hout elkaar niet, maar daarna werd de relatie hersteld.[bron?] Op 13 november 2009 werd bekend dat Cor van Hout jarenlang royalty's ontving voor het boek dat De Vries schreef over de Heineken-ontvoering. De Vries bevestigde een bericht daarover in De Telegraaf en zei er geen spijt van te hebben.[bron?]
Confrontatie politieagent
wikinews
Op 13 september 2006 werd de misdaadverslaggever samen met collega Kees van der Spek aangehouden in Oisterwijk na een confrontatie met een politieagent. Beiden werden verhoord op het politiebureau aan de Ringbaan Zuid in Tilburg. De politie maakte proces-verbaal op wegens erfvredebreuk. De Vries beschuldigde de agent, die op dat moment met collega's aan het sporten was in een recreatiepark, van oplichtingspraktijken. Eerder dat jaar besteedde de verslaggever aandacht aan de praktijken van de agent, die zeker twee keer via erfenissen van rijke oudere vrouwen een kapitale woning in zijn bezit kreeg. Volgens nabestaanden van de weduwen zou hij zijn functie als politieagent hebben gebruikt om in contact te komen met bejaarde vrouwen en zou hij zich jarenlang bij hen binnen hebben gewerkt om zo in het bezit te komen van hun erfenissen. Dit gegeven en een kort onderzoek van de korpsleiding leidden tot schorsing van deze agent en een gerechtelijk vooronderzoek.[bron?]
In de herzieningszaak van Louis Hagemann, die door toedoen van De Vries werd veroordeeld, zijn getuigenverklaringen ingebracht. De getuigen stellen dat de wraakzuchtige ex-vriendin van Hagemann deze valselijk beschuldigd zou hebben van de moord op Corina Bolhaar en twee kinderen. Behalve wraak zou tipgeld van politie en/of De Vries een rol spelen.
De Holleeder Tape
In 2019 raakte De Vries in opspraak omdat hij een telefoongesprek met Willem Holleeder openbaar maakte. In het telefoongesprek dat plaats vond in april 2011, biechtte Holleeder diverse zaken op waaronder bedreigingen aan zijn adres en samenwerkingen met criminelen. Dit gesprek zou geheim blijven en als testament gepubliceerd worden als hij om het leven zou worden gebracht, Holleeder ging ervan uit dat dit rond deze periode kon gebeuren. Het telefoongesprek vond plaats met de geheimhouderstelefoon van Holleeders toenmalige advocaat Stijn Franken, waardoor het gesprek niet afgeluisterd kon worden. De Vries had deze telefoon echter niet mogen gebruiken omdat deze alleen gebruikt mogen worden tussen advocaten en hun cliënt, zelfs na toestemming van de advocaat mag dit officieel niet.[28] De Vries hielt de tape geheim totdat zeven jaar later in 2018 bekend werd dat Holleeder een poging wilde doen om De Vries te laten omleggen. Hierdoor verbrak De Vries zijn geheimhoudingsplicht aan Holleeder en bracht de tape in januari 2019 uit.[29] De hele tape van ruim één uur werd uitgezonden in een twee uur durende televisieprogramma onder de naam RTL Boulevard: De Holleeder Tape.[30]
Stichting
De Vries was ambassadeur van de stichting meet Kate die door middel van kleinschalige projecten onderwijs en onderdak wil bieden aan minderbedeelde kinderen in Ghana. Deze stichting is opgezet door zijn dochter Kelly.
Dood
Op 6 juli 2021 werd hij in Amsterdam op straat neergeschoten. Hij werd zwaargewond naar een ziekenhuis overgebracht.[31] Op 15 juli overleed hij aan zijn verwondingen op 64e jarige leeftijd.[32]
Zijn dochter Kelly De Vries nam na zijn overlijden het voorzitterschap over van Stichting de Gouden Tip.[33]
Familie
De Vries was 35 jaar getrouwd en kreeg met zijn echtgenote twee kinderen: Kelly en Royce, een dochter en een zoon.[34][35] In 2013 scheidden zij.
Na de dodelijke aanslag op De Vries, maakte de journalist en auteur Tahmina Akefi bekend zij van 2015 tot zijn overlijden een relatie met De Vries had.[36][37]
Boeken
- De zaak Heineken (1983)
- Veronica 25 jaar toonaangevend (1984)
- Uit de dossiers van commissaris Toorenaar (1985)
- De ontvoering van Alfred Heineken (1987)
- Beroep, misdaadverslaggever (1992), (3e dr., 2003)
- Cipier, mag ik een pistool van u? (1993)
- Een moord kost meer levens (1994)
- De moord die nooit mag verjaren, en andere minireportages (2002)
- Alleen huilebalken hebben spijt (2005)
- Een crimineel liegt niet altijd ... (2006), ISBN 90-261-2188-1
- De zwanenzang van criminelen en andere reportages, luisterboek, 2007, ISBN 9789026123344
- De R van rebel (2013)
- PS: dit is vertrouwelijk... (2018), samen met advocaat Gerard Spong, brieven tussen Spong en De Vries
Spel
- Peter R. de Vries Misdaadverslaggever, bordspel, ISBN 9789026119248
Externe link
| Ontvoering van Freddy Heineken (1983) | .jpg){kind=small} |
|---|
| |||||||||||
.jpg){kind=link}