Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Samuel Hahnemann
| Samuel Hahnemann | ||
| ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Christian Friedrich Samuel Hahnemann | |
| Academische titel | dr. med. | |
| Handtekening | 
| |
| Geboren | 10 april 1755, Meißen, Saksen | |
| Overleden | 2 juli 1843, Parijs, Frankrijk | |
| Bekend van | homeopathie | |
| Beroep | arts, homeopaat | |
Christian Friedrich Samuel Hahnemann (Meißen, Saksen, 10 april 1755 – Parijs, 2 juli 1843) was een Duitse arts die vooral bekend is geworden als grondlegger van de homeopathie.
Hahnemann ontwikkelde zijn theorie in een tijd waarin de geneeskunde nog nauwelijks een wetenschap was, en op de meeste ziekten geen antwoord was.
De werking van kinine als medicijn tegen malaria fascineerde hem. Toediening van kinine wekte bij gezonde mensen vergelijkbare symptomen op als bij een malariabesmetting. Zijn veronderstelling was daarom dat met het gelijkende het gelijke zou kunnen worden genezen: similia similibus curentur. Zonder te weten hoe het werkte begon hij met zijn ontdekking te experimenteren. Hij testte allerlei stoffen op zichzelf en familie en vrienden uit om erachter te komen welke vergiftigingsverschijnselen zij veroorzaakten. Vervolgens vergeleek hij deze vergiftigingsverschijnselen met bekende ziekteverschijnselen, waardoor hij steeds nieuwe medicijnen ontdekte. Om giftige stoffen hun schadelijkheid te ontnemen verdunde hij ze. Daarbij stelde hij vast dat de verdunning niet alleen de bijwerkingen verzwakten, maar ook de werking. Hij kwam op het idee om behalve het verdunnen ook de oplossing te schudden door ritmische schudslagen op een veerkrachtige ondergrond: het potentiëren. Deze schudslagen verhoogden volgens Hahnemann de werking van het middel zonder de bijwerkingen. Hij ontwierp daarop een standaardverdunnings- en schudschema. Met name deze gebruikte methode om een middel te ’potentiëren’ (sterker te maken door verdunnen en schudden) maakt de geneeswijze echter omstreden: volgens de meeste wetenschappers werken de gepotentieerde middelen niet en is er ook geen wetenschappelijke verklaring waarom zij wel zouden werken. Hij werd door sommige collega-artsen als kwakzalver beschouwd.[1]
Literatuur
- Fritsche, Herbert: Samuel Hahnemann – Idee en werkelijkheid van de homeopathie (ISBN 978-90-806875-6-1)v
Bronnen en weblinks
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)