Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Calixtus I
| Calixtus I | ||
| – 222 | ||
| Bestand:Reims-Portail Nord-St Calixte.jpg | ||
| Zie Lijst van pausen | ||
| Periode | 217 - 222 | |
| Voorganger | Zefyrinus | |
| Opvolger | Urbanus I | |
Over Calixtus I (ook Callistus I, enz...) is niet zo veel bekend. Hij was bisschop van Rome van 217 tot 222 en volgens de officiële pausenlijst de zestiende paus van Rome.
Zijn ambtsperiode viel tijdens de regering van de Romeinse keizer Elagabal en Severus Alexander.
Zijn naam komt uit het Grieks en betekent: „mooiste”.
De heilige Hippolytus was zijn tijdgenoot en verteld dat Calixtus als jonge slaaf van zijn meester het opzicht over een bank kreeg. Hij zou echter het geld verloren hebben dat hem van andere christenen toevertrouwd was. Hij vluchtte uit Rome, maar werd op het schip gearresteerd. Om de slavernij te ontvluchten, sprong hij overboord. Hij werd gered en teruggebracht naar Karpoforos. Op voorspraak van zijn schuldeisers werd hij vrijgelaten. Zij hoopten dat hij iets van het geld weer zou kunnen recupereren. Hij werd echter opnieuw gearresteerd, toen in een synagoge een strijd uitbrak. Calixtus had er geprobeerd schulden te innen of geld uit te lenen. Nu werd hij naar de mijnen van Sardinië gestuurd. Ten slotte werd hij op verzoek van Marcia, een echtgenote van keizer Commodus, vrijgesproken. Zijn gezondheid had er echter zo onder geleden, dat hij naar Antium werd gestuurd, waar hij herstelde en een pensioen betaald kreeg van bisschop Victor I
Calixtus zou de algemene aflaat ingevoerd hebben, de vergeving van alle zonden waarover men berouw had, zonder een volgende tijd van boete. Hippolytus was het helemaal niet eens met deze regeling dat moordenaars en echtbrekers na berouw te hebben konden deelnemen aan de communie.
Calixtus trad op tegen de leer van Sabellius, gekend als het sabellianisme of modalistisch monarchianisme.
Mogelijk overleed Calixtus als martelaar rond 222, misschien tijdens een volksopstand, maar voor de legende dat hij in een waterput gegooid werd op de plaats waar nu de San Callisto kerk staat, bestaan geen historische bewijzen. Hij werd begraven op de begraafplaats van Calepodius op de Aureliusweg. In de negende eeuw werden zijn relikwieën naar de abdij Cysoing bij Doornik, later ook naar Reims, Fulda, Napels en naar verschillende kerken van Rome overgebracht.
De catacombe die hij voor zijn aanstelling tot bisschop als diaken beheerden werd naar hem genoemd. In Todi in Italië wordt hij vereerd als martelaar. Zijn gedenkdag in de katholieke kerk is 14 oktober. Op afbeeldingen wordt hij meestal voorgesteld met een rood gewaad en een tiara of met een molensteen om de hals, dikwijls met een waterput in de buurt.
Weblinks
(de) Friedrich Wilhelm Bautz: Calixtus I. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Deel 1, Hamm 1975, kol. 858–859 (verkorte actuele versie), (gearchiveerde versie(?)(vertaal via:
))- Werken in Migne’s Patrologia
(en) Pope Callistus I, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Callistus I op Wikimedia Commons.