Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
De Standaard
| De Standaard | ||
| ||
 De Standaard, editie van 26 november 2007. | ||
| Formaat | Tabloid | |
| Eerste editie | 4 december 1918 | |
| Eigenaar(s) | Corelio | |
| Hoofdredacteur | Bart Sturtewagen Karel Verhoeven | |
| Land(en) | België | |
| Regio(s) | Vlaanderen | |
| Talen | Nederlands | |
| Officiële website | ||
De Standaard is een Vlaams dagblad, uitgegeven door de Vlaamse Uitgeversmaatschappij, een dochterbedrijf van de mediagroep Corelio.
Geschiedenis
In 1911 richtte de minimalist Frans Van Cauwelaert mee het weekblad Ons Volk Ontwaakt op, genesteld in de Vlaamse katholieke studentenbeweging, en met onder anderen de jonge Marnix Gijsen als een van de redacteurs. Dit weekblad werd als de voorloper van De Standaard gezien. De eisen voor Nederlandstalig onderwijs en administratie moesten kracht bijgezet worden met een eigen Vlaamse krant.
Op zaterdag 2 mei 1914 richtte diezelfde Frans Van Cauwelaert samen met Alfons Van de Perre en Arnold Hendrix en met 151 aandeelhouders in Hotel Wagner in Antwerpen het dagblad De Standaard en de uitgeverij De Standaard N.V. op, maar door het uitbreken van de oorlog zou de eerste editie enige jaren op zich laten wachten. De krant De Standaard verscheen voor het eerst op woensdag 4 december 1918 in een oplage van 4000 exemplaren.[1]
De krant kreeg rechts vlak naast de kop de leuze mee: Vlamingen spreekt uw taal.[2]
Van Cauwelaert schreef: "Een enkel woord slechts ter inleiding, want men verwacht ons aan het werk" en "Wij zullen zelf niets ongedaan laten om De Standaard in weinigen tijd te verheffen tot een der aanzienlijkste organen van de Belgische pers".[3]
Vanaf het begin had de krant als ondertitel Het dagblad voor staatkundige, maatschappelijke en economische belangen. De eerste edities, in broadsheetformaat, maten 45 bij 60 centimeter. De krant telde 2 pagina's (één vel) en kostte 10 cent. Het grote formaat werd (met een kleine aanpassing naar 41 bij 58 centimeter) tot 2004 aangehouden. Daarmee was De Standaard lange tijd letterlijk een van de grootste kranten ter wereld.[4]
Reeds in 1919 installeerde de redactie zich aan de Brusselse Jacqmainlaan. Initieel bewaakte Van Cauwelaert de redactionele lijn en beheerde Van de Perre de zakelijke kant. In 1922 werd Van Cauwelaert burgemeester van Antwerpen en werd redactiesecretaris Marcel Cordemans de eerste formele hoofdredacteur. Met een kleine redactieploeg, onder wie Jan Boon en Filip De Pillecyn, verwierf De Standaard snel een positie in het perslandschap en steeg de oplage naar 12.000 exemplaren.
Van 1921 tot 1940 werd een Antwerpse editie van De Standaard uitgegeven onder de aparte titel De Morgenpost. Eind jaren twintig verwierf Gustaaf Sap de controle over de krant. Hoofdredacteur Cordemans diende op te stappen en werd opgevolgd door de meer Vlaamsgezinde Jan Boon, tot deze laatste in 1939 naar het NIR vertrok.
Toen in 1940 de oorlog uitbrak, staakte de uitgeverij De Standaard N.V. het publiceren van de krant (op 16 mei 1940) en werd een nieuwe uitgave, Het Algemeen Nieuws, uitgebracht. Na de oorlog werd de uitgeverij beschuldigd van collaboratie met de Duitse bezetter. N.V. De Standaard kreeg een publicatieverbod voor twee jaar en daarom werd er een nieuwe uitgeverij opgericht: De Gids N.V., die in november 1944 de krant De Nieuwe Standaard ging uitgeven. Ook andere titels van de oude Standaard-groep werden door deze nieuwe vennootschap voortgezet.
Albert De Smaele (niet te verwarren met minister Albert De Smaele), de schoonzoon van Gustaaf Sap, trad namens de aandeelhouders op de voorgrond. Tevens was er de vereniging De Schakel, een groep Vlamingen die de redactielijn van De Nieuwe Standaard aanvielen. De krant werd een ongenuanceerde houding tegenover de repressie verweten. De berichtgeving bij de executie van August Borms was een keerpunt. De door De Smaele vertegenwoordigde vennootschap De Standaard N.V. wenste de tijdelijke overeenkomst met De Gids N.V. op te zeggen bij het einde van het publicatieverbod in 1947 voor de titels van de kranten en toen De Gids het akkoord van 1944 niet honoreerde, procedeerde de oude uitgeverij succesvol voor de eigen titels.
De titel De Nieuwe Standaard werd vervolgens in april 1947 veranderd in De Nieuwe Gids. Vanaf 1 mei van dat jaar werd de krant De Standaard weer uitgegeven, met Albert De Smaele als beheerder en hoofdredacteur.
Op 8 juni 1976 ging de Standaard-groep failliet en enkele weken later werd met de steun van de Antwerpse reder André Leysen de Vlaamse Uitgeversmaatschappij opgericht. Sindsdien wordt De Standaard door deze maatschappij uitgegeven.
Eind januari 2005 lanceerde de krant een klein broertje: De Standaard Espresso. Deze krant, op tabloidformaat en in full color, was vooral bestemd voor de internetgeneratie. De krant was dunner dan de normale editie van De Standaard en werd aantrekkelijk geprijsd op een halve euro. Wegens tegenvallende verkoopresultaten werd eind juli 2005 beslist deze krant uit de rekken te nemen.
Sinds 23 april 2007 verschijnt De Standaard op tabloidformaat met een andere lay-out, een nieuw lettertype en meer kleurenfoto's. Eind juni 2010 maakte algemeen hoofdredacteur Peter Vandermeersch zijn overstap naar het Nederlandse dagblad NRC Handelsblad bekend.
Huidige vorm
De krant verschijnt op tabloidformaat. Sinds 2007 is er dagelijks meer regionaal nieuws. De diverse wekelijkse bijlagen zijn:
- op dinsdag "Etalage" met aandacht voor multimedia,
- op woensdag "Film en Cultuur",
- op donderdag "Wetenschap",
- op vrijdag "Standaard der Letteren", een literatuurbijdrage,
- op zaterdag drie extra's als DS2, DS Weekend en DS Magazine.
Een nieuwe structuur moet volgens de hoofdredacteur de inhoud beter ondersteunen en structureren. Bij deze vernieuwde lay-out verschuift de nadruk naar het toevoegen van waarde aan het nieuws dat de lezer al via de andere (digitale) media kent. De uitgever wil de online krant en de papieren krant sterker integreren en meer complementair maken.
De krant is ook op internet te raadplegen en heeft in de rubriek meningen een online brievenbus waar lezers hun mening kwijt kunnen. Sinds enige tijd biedt men ook podcasts van ingesproken artikelen aan.
Ideologie
Vanaf het begin voer De Standaard een Vlaamse koers. Ideologisch was de krant lange tijd een spreekbuis van katholiek Vlaanderen. Op 27 september 1919 werd daarom in kruisvorm (zoals later op de IJzertoren) het letterwoord AVV-VVK (Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus) aan de kop van de krant toegevoegd, waar het de leuze "Vlamingen spreekt uw taal" verving.[5]
Politiek gezien leunde de krant vroeger aan bij de christendemocraten. Op 30 september 1999 liet De Standaard de ondertitel dagblad voor staatkundige, maatschappelijke en economische belangen vallen. Diezelfde dag verdween met de nodige controverse tussen voor- en tegenstanders[6] ook het woordkruis AVV-VVK.[7]
Een andere krant van Corelio, Het Nieuwsblad, schenkt meer aandacht aan regionaal nieuws en sport.
Oplage
Tussen haakjes waar beschikbaar de cijfers van de betaalde verkoop (druk).[8]
Sinds 2004 heeft De Standaard Online daarboven ook circa 4000 webabonnementen van personen die via internet toegang krijgen tot alle artikelen en het artikelarchief.
Hoofdredacteurs
|
|
Journalisten
Overzicht van de bekendste journalisten vroeger en nu:
| Vroegere journalisten | Huidige journalisten
Striptekenaars
|
Columnisten |
Trivia
In 2008 bood de redactie Jan Fabre de mogelijkheid om de krant, zowel de lay-out als de inhoud, één dag naar eigen inzicht kunstzinnig vorm te geven. Luc Tuymans had dit in september 2007 al eens gedaan. Beide experimenten werden door een deel van de lezers op prijs gesteld, maar lokten ook felle tegenreacties uit bij een ander deel van de lezers. In 2009 viel fotograaf Carl De Keyzer dezelfde kans te beurt.
Externe link
Officiële website van De Standaard
De Standaard op Facebook
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Gaston Durnez: De Standaard, het levensverhaal van een Vlaamse krant 1914-1948 Uitgeverij Lannoo, Tielt 1985, ISBN 90 209 1312 3.
- Gaston Durnez: De Standaard, het levensverhaal van een Vlaamse krant van 1948 tot de VUM Uitgeverij Lannoo, Tielt 1993, ISBN 90 209 2300 5.
- Manu Ruys: Manu Ruys, een levensverhaal Uitgeverij Lannoo, Tielt 1999, ISBN 90 209 3734 0.
- Karel Van Nieuwenhuyse: De klauw van een papieren leeuw: een politieke geschiedenis van de krant "De Standaard"(1947-1976) Acco, Leuven 2005, ISBN 90 334 5648 6.
- Vandermeersch, Peter. "De man die de "De Standaard" groot maakte", 27 april 2009. Geraadpleegd op 22 februari 2012. (Nl)
- Karel van Nieuwenhuyse: Een standaard in Vlaanderen? (doctoraatsproefschrift over De Standaard voor het faillissement van 1976) Katholieke Universiteit Leuven, Leuven academiejaar 2001-2002.
- Karel Van Nieuwenhuyse: De klauw van een papieren leeuw: een politieke geschiedenis van de krant "De Standaard" (1947–1976) Acco, Leuven 2005, ISBN 90 334 5648 6.
- º Geschiedenis De Standaard
- º De Standaard Tachtigste jaargang nummer één
- º De Standaard 85 jaar
- º De Standaard: Waarom deze krant van formaat verandert
- º De Koerier, jaargang 24, nr. 1, 2006
- º Over de implosie van de media, Vierde open brief aan Peter Vandermeersch, algemeen hoofdredacteur van De Standaard, Piet de Moor, juli 2006
- º AVV-VVK niet langer in kop De Standaard, Peter Vandermeersch, 7 september 1999
- º CIM Echtverklaarde cijfers
.png){kind=small} | Media in Vlaanderen en Wallonië: Kranten |  |
|---|
|
Nederlandstalig: De Morgen · De Standaard · De Tijd · Gazet van Antwerpen · Het Belang van Limburg · Het Laatste Nieuws · Het Nieuwsblad / Het Volk / De Gentenaar |