Clitopho

Dit artikel is een deel van de serie over: De Dialogen van Plato

Vroege periode:

Apologie van Socrates – Charmides

Protagoras - Euthyphro

Ion – Crito – Alcibiades I

Hippias Major – Hippias Minor

Laches – Lysis – Euthydemus

Middenperiode:

Cratylus – Gorgias

Menexenus – Meno

Phaedo - Symposium

Staat – Phaedrus

Late periode:

Parmenides – Theaetetus

Timaeus – Critias

Sofist – Staatsman

Philebus – Wetten

Betwiste geschriften:

Clitopho – Epinomis

Brieven – Hipparchus

Minos - Theages

Alcibiades II – Minnaars

Niet geschreven:

Hermocrates - Ongeschreven leer

De Clitophon (ook Clitopho) is een dialoog die over het algemeen toegeschreven wordt aan Plato, hoewel er twijfel bestaat over de authenticiteit ervan. Het is de kortste van alle platoonse dialogen. Socrates treedt erin op als filosoof die de mensen ertoe wil aanzetten om deel te nemen aan het filosofisch onderzoek. Dit werk geldt als een bekend voorbeeld van het 'protreptische' genre, een filosofisch discours waarbij de andere 'vermanend' wordt toegesproken.

Er zijn twee deelnemers aan het gesprek: Clitophon en Socrates. De kern van discussie is de lange klacht van Clitophon over Socrates. Deze klacht komt erop neer dat hoewel niemand Socrates overtreft in het aansporen tot deugd en een filosofisch leven, hij niettemin nutteloos is als de andere reeds overtuigd van het belang ervan. Socrates reageert niet, of de dialoog vermeldt althans geen antwoord. {{groei}