Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Peter Bossu
| Peter Bossu | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | 27 juni 1965, Torhout | |
| Land | .png){kind=small} België
| |
Peter Bossu (Torhout, 27 juni 1965) is een Belgische politicus, natuurbeschermer en schrijver.
Natuur en milieu
Peter Bossu heeft vele functies vervuld in natuur- en milieugroepen.[1][2][3]
Zo was hij in Lichtervelde actief in de plaatselijke milieugroep[4] en nam hij het initiatief tot de actie Een nieuw bos voor Lichtervelde die er toe leidde dat de Huwynsbossen werden aangelegd.[5]
Vervolgens was hij voorzitter van de plaatselijke milieuraad (1985-1989) en werkzaam bij de West-Vlaamse Vereniging voor de Vrije tijd (1985-1987) waar hij onder meer verantwoordelijk was voor het eerste landschapsplan voor de polders van Stalhille en omgeving. Hij was mede-oprichter van De koepel van West-Vlaamse natuur- en milieuverenigingen die onder meer De Dag van de Natuur coördineerde. [bron?] Tussen 1987 en 1995 werkte hij bij BNVR/Natuurreservaten vzw waar hij zich onder meer bezig hield met de kust, de IJzervallei en de IJzermonding,[6][7] landbouw en milieu, duurzame ontwikkeling en verschillende bosgebieden zoals in Het Heuvelland.[8]
Ook in de 21e eeuw vervulde hij diverse functies in het kader van natuur-, landschaps- en milieubehoud. Zo was Bossu betrokken bij SOS Kustpolders,[9][10] Natuurpunt De Bron, schreef hij opiniestukken voor diverse regionale milieu- en natuurtijdsschriften, werkte hij mee aan het beheerplan voor de Westkustpolders en was actief als natuurgids.[11]
Politiek en beleid
Tussen 1995 tot 2014 werkte Bossu in verschillende functies op kabinetten en in de senaat.
Hij was medewerker op het Kabinet van opeenvolgende ministers van Binnenlandse Zaken (Johan Vande Lanotte, Louis Tobback en Luc Van den Bossche). Hij was Europees Parlementslid van 1 juni 1999 tot 31 december 1999 voor de fractie van de Partij van de Europese Sociaal-democraten.[12][13][14] Daarna was hij attaché bij het ministerie van Begroting en Overheidsbedrijven, medewerker van sp.a-fractievoorzitter in de Belgische Senaat Myriam Vanlerberghe en raadgever van de Vlaamse minister van Mobiliteit, Sociale Economie en Gelijke Kansen.
Van 2010 tot 2012 was hij schepen te Diksmuide,[1][15] bevoegd voor leefmilieu, milieuvergunningen, cultuur, toerisme, archief en dierenwelzijn. In die periode lanceerde hij onder meer enkele natuurprojecten (zoals het 3 Mussenproject in het poldergebied van de Handzamevallei[16][17] en het project Natuur in de scholen). Ook lanceerde hij een toeristisch-recreatief beleid met meer nadruk op natuur en landschap, en het actieplan voor het IJzerfront.[18] In zijn functie als schepen nodigde hij aartsbisschop André-Joseph Leonard uit naar Diksmuide te komen voor een open debat rond diens boek waarin controversiële uitspraken waren gedaan rond aids.[19]
Nadat Bossu niet werd herkozen,[20][21] was hij tot 10 oktober 2014 adviseur van de vice-eerste minister van Economie, Consumenten en Noordzee.
Tussen 2006 en 2012 was hij coördinator van sociale tewerkstellingsprojecten in Oostende-Westhoek (vzw De Werkhoek) en het project van de Oosteroeverduinen in Oostende.[22][23] Tevens zetelde hij in de politieraad van Zone Polder[24] en de raad van bestuur van Westtoer. Sinds oktober 2015 is hij adviseur op de studiedienst van sp.a voor onder meer natuur, landbouw en visserij, en coördineert hij rond die thema's ook de parlementswerking in de kamer en het Vlaams parlement.
Opinie en theater
Bossu schreef voor vele tijdschriften, vaak columns en opiniestukken.[bron?] Bijdragen van zijn hand verschenen in Ticket, de Krant van West-Vlaanderen, UT., Indymedia, NieuwLinks, ZENO Magazine, DOEN Magazine, Escapade, Leefmilieu, Samenleving en Politiek, Digther, Argus Milieumagazine en Knack.[25][26][27][28]
Hij is tevens (mede-)auteur van diverse boeken en theaterstukken.
Boeken
- Roep voor de Natuur (1992)
- Bokrijk voorbij, een pleitrede voor de Westhoek als Kwaliteitsmerk (1998)
- OK Westhoek (2000)
- De Vallei (2001)
- Mening – over duurzaamheid en kwetsbaarheid van de Westhoek tot de verdwenen Dodo (2003)
- Meandertalers – verhalen van rood en zwart (2004, met Danny Decaestecker)
- De Blankaart – Mensenwil, mensenwerk – een verhaal van mensen voor natuur (2011, met Guido Vandenbroucke)
Theaterstukken
- Suskewiet (kindertheaterstuk, met Danny Decaestecker)
- La Palma – Land van Belofte (met Henk Cnockaert)