Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zeesla: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 29: | Regel 29: | ||
== Literatuur == | == Literatuur == | ||
* {{de}} Koie, Kristiansen, Weitemeyer: ''Der große Kosmos Strandführer'', 2001, <small>ISBN 3-440-08576-7</small> | * {{de}} Koie, Kristiansen, Weitemeyer: ''Der große Kosmos Strandführer'', 2001, <small>ISBN 3-440-08576-7</small> | ||
==Zie ook== | |||
* [[Zeegroente]] | |||
{{commons |Ulva lactuca}} | {{commons |Ulva lactuca}} | ||
Huidige versie van 16 jan 2010 om 07:58
| Zeesla | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Zeesla (Ulva lactuca) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Ulva lactuca L. (1753) |
Zeesla oftewel Ulva lactuca behoort tot de groenwieren. Zeesla bevat bijzonder veel magnesium, calcium en vitamine A, vitamine B12 en vitamine C. Bijna overal in kustregio's wordt deze plant gegeten. Dit gebeurt ongekookt als salade of ook gemalen en meegebakken in brood om dit langer vochtig te houden. Zeesla kan gedroogd gebruikt worden in biogasinstallaties om het afvalwater te reinigen.
Verspreiding
Zeesla komt in alle zeeën voor in de overgangsstrook tussen kust en diepe zee. Het groeit bij voorkeur lithofyt op stenen en soms ook epifyt op blaasjeswieren en op schelpen, zoals met name de hartschelpen.
De plant kan plaatselijk een meter dikke lagen vormen. Tot vijftien meter diepte kan de plant overleven. Ze heeft veel zonlicht nodig, kan op een rotsachtige bodem ook gekweekt worden en kan dan tot twee keer per jaar geoogst worden.
Kenmerken
In vorm en grootte variëren de vlakke, golvende thalli, die donkergroen, stevig en huidachtig zijn. Ze hebben een korte steel waarmee ze aan de ondergrond bevestigd zijn. De thallus doet in de verte denken aan een slablad. Hij bestaat uit twee lagen lichtelijk langgerekte cellen. Een thallus kan ongeveer twintig centimeter lang worden. De sporen worden het meest gevormd in kustzones waar de branding vrij spel heeft. De thalli kleuren zich dan geelgroen en vallen aan de randen uiteen. De gameten zijn tweehuizig.
Ulva heeft een isomorfe generatiewisseling, hetgeen betekent dat de diploïde sporofyt uiterlijk niet van de haploïde gametofyt te onderscheiden is.
Literatuur
- (de) Koie, Kristiansen, Weitemeyer: Der große Kosmos Strandführer, 2001, ISBN 3-440-08576-7
Zie ook
Vrije mediabestanden over Ulva lactuca op Wikimedia Commons